..."saw" ilginc hikayesi ve surpriz (?) sonuyla belli bir fanatik kitle olusturmustu kendine gosterime girdiginde. Cok gecmeden, sadece 1 sene sonra karsimiza gelen ikinci film, Leigh Whannell'in senaryosuyla (ayrica ilk filmde kurbanlardan biri olan 'Adam' roluyle karsimiza cikmisti) oykuyu bildik bir kulvarda tekrarlamak yerine gelistirmeyi uygun gormus. Bu kez de birbirini tanimayan 8 kisinin bir odada uyanip oraya nasil geldiklerini ve icinde bulunduklari bu durumdan nasil kurtulacaklarini dusunup bir taraftan da tuzaklara dusmemek icin cabalamalarini izliyoruz. Ancak ilk buyuk yonetmenlik sinavini veren Darren Lynn Bousman'in tum gorsel numaralarina ve hic tempoyu dusurmeyen hizli kurgu calismasina ragmen ikinci film de orijinal filmle ayni sularda geziniyor. Acikcasi ilk filmi belli bir duzeyi tutturamayan oyunculuklari, yonetmen James Wan'in filmine gorsel yonden ozensiz yaklasimi, seyircisini her hamlede ters tarafa yatirmaya calistikca ic baymaya baslayan yapisi ve her ne kadar surpriz olsa da etkileyici olmaktan uzak finali yuzunden pek isinamamistim. Bu ikinci bolum ise tum sertligi ile her sekilde ilki kadar sinir bozucu olmayi basariyor (zaten jigsaw'in o bisikletli kuklasi bile tuyleri diken diken etmeye yetiyor). Acilis sekansi tum filmin en ic kaldiran bolumu kesinlikle. Ancak hikaye ilerledikce film kotu performanslara kurban giderken, rahatsiz edicilik yonunden bir yerden sonra cekilmez bir hal aliyor. Ozellikle finale dogru ciglik cigliga gerceklesen evin icindeki kovalamaca bolumu gorsel yapisiyla yeterince sinir bozuyor. Hikayedeki seyirciyi sasirtan surpriz hamleler yerli yerinde belki ama o final acikcasi beni hic mi hic sasirtmadi (100 yili askin sinema tarihinde o kadar saglam finaller gorduk ki..!!), hatta tahmin etme olasiliginiz oldukca yuksek...yine de turu sevenleri tatmin edebilecek nitelikte bir film oldugunu soyleyebilirim...(5/10)