... Hasan Karacadag Japonya'da unlu isimlerle calisma imkani bulmus, cesitli islere imza atmis genc bir sinemaci. Bu Karacadag adina iyi bir referans diye dusunebilirsiniz eminim ki. Ancak izledikten sonra, elle tutulur hicbir yani olmayan film karsisinda adeta sok geciriyorsunuz. Bir kere filmin cikis noktasi ve fikri belli bir sinopsis ortaya koymak icin yeterli olabilecek kapasitede. Ancak Karacadag, 110 dakikalik bir filmi kaldiramayacak turden olan hikayesini bir de kendi yonetmenlik tercihleriyle bogmus, icinden cikilmaz bir duruma dusurmus ve komik olmaktan kurtaramamis. Bir kere filmin en buyuk yanlisi oyuncu secimleri. Umit Acar disinda amator genclerle olusturulan oyuncu kadrosu, filmi o kadar olumsuz etkiliyor ki filmden korkmayi unutun, onlarin sayesinde gulmekten yerlere yatiyorsunuz. Karacadag filmi dolduramayan basit mekan kullanimlari, gereksiz tekrarlari, surekli kapali mekanlarda sikca kullandigi anlamsiz genis aci tercihleri ve ilk dakikasindan itibaren susmak bilmeyen, urkutmek bir yana kulak tirmalayan ses efektleri ile tam bir felakete imza atiyor kisacasi. Ozellikle ilk yarida adeta bir komedi filmi izliyoruz, ikinci yarida ise film kendini toparlamak icin cabaliyor olsa da o kadar olumsuz yani var ki, bu mumkun olmuyor. Keske Karacadag sadece bir sinopsis yazip gerisini emin ellere teslim etseymis, cunku kendisinin yonetmenlik icin hazir olmadigini fazlasiyla ortaya koyuyor 'D@bbe'... (2/10)