rudeonerudeone filmi için kullanýcý yorumlarý

Bence muhteşem bir animasyon. Genelde son dönem Pixar vb. animasyonlar zaten yetişkinlerin de rahatlıkla izleyebileceği ve keyif alabileceği bir yaklaşımla çekiliyordu. "Onward"da fantastik sinema, edebiyat vb. o kadar gönderme var ki, bu defa gerçekten doğrudan yetişkinler için çekilmiş adeta. Genel hikaye de son derece duygusal. Bir yandan tabii ki eğlence dozu yerinde. Görülmesi gereken yapımlardan. Pixar son yıllarda ...
Devamını oku

İzleyin. Pandemi döneminde iyi gelecektir. Samberg yıllardır SNL ve çeşitli dizilerde yer alsa da aslında ülkemizde çok fazla tanınmaz. Ancak kaliteli komedi yapan genç isimlerden. Romantik komedi uyumunu da Milioti ile yakalamışlar. Filmi kalkıp da bilimkurgu yaklaşımı ile değerlendirecek değiliz. Keyifli ve eğlenceli bir seyirlik. Önemli olan bu. Akıllarda tabii ki "Groundhog Day" var. Onun nostaljisini bir kenara ...
Devamını oku

Bir psikolojik gerilim. Merak edenlere baştan bunu belirtmek isterim. Çünkü kendi içinde bir derdi olan bu gibi filmlere sanırım yalnızca bizim ülkemizde 'ne korkusu ya, korkmadık ki, böyle korku filmi mi olur' gibi yorumlar yapılıyor. Tüm yorumlara saygımız var tabii ki fakat bu kapsam dışı olanlardan gına geldi artık. Yoksa filmi tabii ki beğenmeyebilirsiniz ve bu çok da doğal olur. Ancak özellikle filmin içine ...
Devamını oku

Muhteşem bir festival filmi. Lazzaro karakterini hayat boyu unutmayacağım. Sinemanın yalnızca bir eğlence aracı değil asıl olarak bir sanat olduğunu hatırlatan filmlerden. Özellikle finale doğru yarattığı duygu yoğunluğu, son derece çarpıcı son dakikaları. Avrupa sinemasının tadı gerçekten bir başka.

Bir kısım Türk seyircisinin sinema anlayışında şöyle bir durum vardır: Ağlatan veya güldüren film muhteşemdir, çok kalitelidir. Sonuçta duygularına hitap etmiştir, onu bir şekilde içine çekmeyi, hikayeye dahil etmeyi başarmıştır. Sinemamızda pek çok örnek vardır bu durum ile ilgili. Hüngür hüngür ağlatmayan veya güldürmeyen, ancak mesajını/derdini üstü kapalı olsa da aslında çok daha derinden anlatmayı ...
Devamını oku

Senenin en iyi gerilim filmlerinden biri. Ken Loach önceki filmlerinde olduğu gibi işçi sınıfı ile ilgili yerinde tespitlerde bulunmaya ve bunları çarpıcı bir şekilde yansıtmaya devam ediyor. Sürükleyici, düşündüren bir yapım.

Filmlerin ilk on dakikasında yönetmenin kim olduğu ile ilgili bir tahmin yapabiliyorsanız ve bu tahmin genel olarak doğru çıkıyorsa, tarzını beğenin veya beğenmeyin o yönetmen belli açılardan başarılı demektir. Guy Ritchie bu yönetmenlerden biri kuşkusuz. "The Gentlemen"da "Snatch", "Lock, Stocking...", "RocknRolla" ve diğer aradaki filmlerin bir nevi uzantısı. Göze çarpan önemli farklardan biri, örneğin, özellikle ...
Devamını oku

Şaheser. Sinemanın maalesef günümüzde çoğunlukla algılandığı şekliyle yalnızca bir eğlence kaynağı değil bir sanat dalı olduğunu bizlere hatırlatan bir eser. Özellikle son yirmi yılda bu seviyede filmlere nadiren rastlayabiliyoruz. Mutlaka izlenmesi gerekir.

Kaliteli bir Avrupa filmi. Bazı klişeler barındırsa da hikaye anlatım tarzı ve özellikle yaptığı tercihler, özellikle finale doğru yaşanan olaylar bu klişeleleri bambaşka bir boyuta taşıyor. Liszt'in Hungarian Rhapsody'si ile birlikte ilerleyen sahneler çarpıcı. Hüznün, kızgınlığın, hayal kırıklıklarının yanında belirli bir mizah tonu da sanki hep arka planda eşlik ediyor. Farklı bir dram izlemek isteyenler tercih edebilir.

Helena Zengel'in muhteşem performansı uzun süre akıllarda kalacak, her şeyden önce. Film de genel anlamda iyi. Karakterler ve hikaye genel anlamda geçti bana. Bazı 'şöyle olsa daha iyi olurdu' dediğim yerler var, fakat sonuçta yönetmenin yaptığı tercihlere tabii ki saygı duymak gerekiyor. Çocuk gelişimi ve yetiştirme ile ilgili pek çok noktaya parmak basıyor. Özellikle finalin ardından aslında tüm bu sistemin, ...
Devamını oku

Sürükleyici fakat belli bir yerden sonra tahmin edilebilir, klasik izle-geç filmi örneği. Moss oyunculuk kasmış olsa da bu film için çok gerekli değil aslında. Gerilim dozu bazı anlarda yükseliyor fakat çok sayılı sahnede. Vakit geçirmelik.

Döneminde büyük sükse yaptığını hatırlıyorum. Bugün izleyince, 23-25 yaşlarındaki günümüzün aranan oyuncularını kariyerlerinin başında görmek nostaljik hissettiriyor. Gerçi bazıları önceden de önemli işlere imza atmıştı. Oyunculuklar son derece başarılı. Ledger'ın zamansız kaybı hüzünlendiriyor. Filmin atmosferi harika. Müzik kullanımı, tabii ki mekanlar. Bazı hamleler daha farklı olabilirdi diye düşünsem de bu haliyle de çok başarılı.

Filmin finalini beğenirseniz, büyük ihtimalle listenizdeki unutulmazlardan olacaktır. Beğenmezseniz demeyeceğim, az beğenirseniz, çok da akılda kalıcı olmayacaktır sizin için. Ben arada kaldım gibi fakat ikinci seçeneğe daha yakınım diyebilirim. Kötü bir son değil, ancak çok daha çarpıcı hamleler yapılabilirdi gibi. Filmin ilk saniyesinden itibaren o kadar güzel bir arka plan oturtulmuş ki, birden fazla opsiyonlu ...
Devamını oku

Greta Gerwig'i son on yılda hem oyuncu hem de daha yakın dönemde yönetmen olarak beğenirim. İşlerini takip ederim. Genelde yönetmen eşi Baumbach'ın da etkisiyle 'büyüme' hikayeleri ile özdeşleştirdim hep. Ladybird'de de bu konuyu merkezine aldı. Küçük Kadınlar özellikle Amerika'da çok fazla beğenilen bir eser. Bir taraftan da iddialı bir tercih yani. Başarıyla altından kalktığı söylenebilir. Fakat çok fazla kendi ...
Devamını oku

Önemli bir konu, önemli bir film. Ancak sinemasal anlamda çok da imzasını atmayı başaramıyor yönetmen Todd Haynes. Bu ismi duyduğumuzda hala akıllara 2015 yapımı muhteşem 'Carol' geliyor ve seviyeyi oraya çıkardığı için sonraki filmlerine belki biraz da haksızlık yapıyoruz. Fakat genel olarak da bir bireyin büyük şirketlere, belirli kurumlara veya devletin kendisine karşı mücadelesi, hak arayışı, tüm hayatını ...
Devamını oku

Kusursuz olmasa da ilk saniyesinden sonuncusuna kadar merak uyandırıcı olmayı başarıyor. Oyuncu kadrosu kuvvetli, gerçi Daniel Craig'i pek yakıştıramadım rolüne, çoğu kişi beğenmesine rağmen. Sayıları sinema ve televizyon platformunda günden güne artan 'cinayeti çözme' konseptine bir yenilik, bir orjinallik getirmeyi başarıyor.

İkinci Dünya Savaşı öyle bir dönem ki, sinema ve edebiyat başta olmak üzere sanatın her alanını bir şekilde beslemeye devam ediyor ve yüzlerce örneğe rağmen halen özgün bazı yapımlar çıkabiliyor. "Jojo Rabbit" de bunlardan biri. Her şeyiyle son derece akılda kalıcı bir film. Klasik bir tabir belki ama 'olaya farklı açılardan yaklaşmayı' başarıyor. Mutlaka izlenmesi gereken bir yapım.

Güzel, sürükleyici ve özellikle yarış sahnelerinde çok fazla filmde göremediğimiz bir aksiyon başarısı yakalayabilen, yine de benim gözümde klişelere çok fazla uğrayan bir yapım. Oscar'da En İyi Film adaylarının arasında yer alması da bence aşırı bir karar. Yine de Bale ve Damon rollerine gayet yakışmış.

Başlarda özellikle Rose ve ekibine alışamasam da sonrasında, özellikle finale doğru nostaljinin de iyice tavan yapmasıyla film ritmini buluyor. Genel olarak beklentileri karşılayan bir devam filmi olduğunu söyleyebilirim. Tabii ki 82 yapımı bir film ile, özellikle de o ilk filmi izlediğimiz çocukluk-gençlik dönemimizdeki hissiyat ile karşılaştırmak çok da doğru olmayacaktır. Bu ikincisine haksızlık olacaktır bir ...
Devamını oku

Robert Eggers de Ari Aster gibi son yıllarda beni en fazla heyecanlandıran genç, yükselişteki yönetmenlerden. Filmleri her zaman belli bir altyapıya, kültürel, sanatsal, mitolojik göndermelere, bunların üzerine de gerilim ve korku ögelerinin eklendiği, ilk saniyesinden sonuncusuna kadar seyirciyi avucuna alan yapımlar. "The Lighthouse" da senenin en fazla konuşulan işlerinden biri. Robert Pattinson'ın şaşırtıcı ve Defoe'nun ...
Devamını oku

Muhteşem bir film. En temelinde Amerika'daki ırkçılık ile ilgili bir film ancak tarzı ve konuyu ele alış şekli son derece etkileyici. Yaşananların tüm mide bulandırıcılığına rağmen bir yandan mizahi bir ton da yakalamayı başarıyor Spike Lee, genelde yaptığı üzere. Son dönemin yükselen oyuncuları da kusursuz iş çıkarıyorlar. Mutlaka görülmesi gerekir.

Kadrosu ve konusu nedeniyle çok büyük beklentiye girmiştim bu filmle ilgili. Fena da başlamadı doğrusu. Ancak süresinin uzunluğundan mı, konunun fazla dağıtılmasından/karıştırılmasından ve genel olarak özellikle sürpriz etkisi yaratması beklenen final ile birlikte düşündüğümüzde çok da çarpıcı olmamasından mı, senaryo kalitesinin iniş çıkışlarından mı, gerekli gereksiz karakterlerden mi, kısacası bunlar ...
Devamını oku

Kişisel bir film olduğu her halinden belli. Kurgu başarılı. Banderas ile birlikte yan roller de son derece iyi. Yine de Almodovar'ın kariyer filmi demek biraz iddialı olur düşüncesindeyim. Geçmiş işlerine baktığımızda onlar arasından belirli özellikleriyle çok da sivrilmeyi başardığını söyleyemem. Usta bir yönetmenin elinden çıkan senenin görülmeye değer yapımlarından.

Yakın tarihte yaşanan, sebepleri ve sonuçları hakkında çoğumuzun bir fikir sahibi olduğu süreçlerle ilgili, açıkçası biraz yavan bir 'belge ifşa etme' filmi. Bunu bir alt tür olarak düşünürsek, tür kapsamında geçmişte çekilen çok daha kaliteli örneklerin olduğunu görüyoruz. "Official Secrets" sıkmıyor veya kendini içinde sürükleyici ama yeni hiçbir şey sunmuyor, kurgusu veya senaryosu dikkat çekici değil, ...
Devamını oku

Star Wars evreninden burada bahsetmeye, özellikle popüler kültür açısından önemine değinmeye gerek yok sanırım 2020 yılında. Zaten 9 filmlik 40 yıla yayılan bu evreni izlemeye 2019 tarihli bu son halkadan başlayacak kimse yoktur herhalde. Dolayısıyla bu son filmi de kendi başına değerlendirmek pek mümkün değil. Üçleme üçleme düşünülebilir ancak. Ancak bu da çok vakit alacaktır. Bu nedenle ben kısa bir yorum ...
Devamını oku

Kaliteli işlerin yıldan yıla azaldığı sinema sektöründe son yılların önemli hazinelerinden. Üst düzey bir yönetmen, üst düzey bir oyuncu kadrosu, beklenmedik ancak sürprizlerle dolu, sağlam bir senaryo. Tabii ki filmin geneline yayılan dini, siyasi, kültürel sohbetler. Son yılların mutlaka görülmesi gereken filmlerinden.

Yaklaşık 20 yıldır başta ABD olmak üzere 'late night' şovlarını takip eden biri olarak film ilk saniyesinden itibaren beni içine çekmeyi başardı. Nitekim filmden tam olarak keyif alabilmek için sanırım az çok bu kültür ile içli dışlı olmak da gerekiyor gibi. Emma Thompson ile ilgili klişe tabirle 'konuşmaya gerek yok'. Film eğlenceli olsa da, ortalama bir Hollywood komedisi klişelerine sıklıkla kapılıyor. Yine de ...
Devamını oku

Donna Tartt'nı okumak, olayları ve karakterleri takip etmek kimi zaman zor olabiliyor. "The Goldfinch"in beyazperde uyarlamasında da genel olarak bu ton hakim gibi. Kesinlikle sürükleyici bir film evet, fakat sanki tam olarak hangi konuya, hangi olaya odaklanacağına bir türlü karar veremiyormuş ve biraz ondan biraz bundan bir yaklaşımı tercih etmiş gibi. Özellikle Theo'nun kaybı ile ilgili bölümler gayet başarılıyken, ...
Devamını oku

Senenin en iyilerinden. Sükse yarattığı kadar var. Yönetmen Baumbach'ın zaten önceki işlerini de beğenmiş ve takipçisi olmuştum. Günlük yaşamları, özellikle 30'lu yaşlarındaki insanların kariyer ve insan ilişkileri hallerini son derece sade ancak sürükleyici, yerinde tespitler eşliğinde yansıtmayı başarabilen bir yönetmen. Oyunculardan da her zaman en üst düzey performansları çıkarabilen, tercihlerini de buna ...
Devamını oku

Pek bir Woody Allen tadı vermedi. Aslında arada verdi ancak yeterli olmadı diyelim. Bir de gözüm biraz daha kırklı yaşlarda, hayattan kariyer ve ilişkiler anlamında darbeler almış, bir şekilde sağ çıkmış veya halen çıkmaya çalışan, klişe tabiriyle nevrotik karakterleri aradı. Jenerasyon değişimi elbette baştan kötü bir tercih diyemem fakat buradaki karakterlere de ısınmak biraz zordu doğrusu. Gençliğin de ...
Devamını oku

Bu ekipten kalitesiz bir yapımın çıkacağı zaten düşünülemezdi. De Niro, Pacino, Pesci, üçü de muhteşemler. Uzun süresine rağmen sıkmadığı ve bu aralar pek çok adaylık, ve muhtemelen pek çok ödül alacağı doğru, fakat nihayetinde baktığımda benzer filmlerin üzerine, ki yine çoğu aynı ekibin elinden çıkmış, çok da fazla bir şey ekleyebiliyor mu, söyleyebiliyor mu, emin değilim. Frank Sheeran ve Jimmy Hoffa ...
Devamını oku

Yakın gelecekle ilgili çok keyifli bir başlangıç yapmasına rağmen süresinin uzunluğunun da etkisiyle ortalardan itibaren ciddi bir tempo düşüklüğü yaşıyor. İlk bölümler gerçekten son yılların Nolan, Villeneuve, Cuaron gibi yönetmenlerinin hepimizin bildiği filmlerine benzer şekilde, etkileyici uzay atmosferi ve müzik kullanımı eşliğinde aslında ciddi ölçüde gerilimli bir tona sahipti. Fakat belirttiğim gibi ...
Devamını oku

Hafif bir izle-geç filmi olduğu aşikar, bir şekilde de kendini izletiyor ama bazı kısımların altı daha fazla doldurulsaydı daha iyi bir film olurmuş. Yine de son dönem örnekleri azalan bir tür olan korku-komedi kapsamında fena bir seçenek değil.

Belki de son yılların en başarılı 'yeniden çevirim'lerinden olan 2017 tarihli 'It' in ikinci bölümü seviyeyi yükseltmese de en azından düşürmüyor. İlkine benzer bir film aslında. Beklentileri karşılıyor. Tabii bu sefer çocuk oyunculardan daha fazla yetişkinler var ve ilk filmin o nostaljik havası bir nebze dağılıyor. Görsel efektlerin biraz yapay durduğu göze çarpsa da, çok da sorun değil. Tanınmış oyunculardan ...
Devamını oku

Evet, teknoloji harika. Fakat ben iki boyutlu Simba, Mufasa ve diğerlerini tercih ediyorum sanırım. Yeni neslin animasyon tarihinin efsanelerinden biriyle tanışması için ise tabii ki güzel bir fırsat. Filmin yorumu biraz abes kaçabilir çünkü orjinal filmin birebir aynısı, görsellik haricinde.