Tipik Hollywood filmlerini seviyorsanız, hani şu sonunda kahramanımızın hep galip geldiği, hafif Polyannacılık varsa sizde, hani şu dünyayı toz pembe görme hastalığı, hele bir de hayatınızda Red Kit dahi olsa hiç çizgiroman okumamışsanız bence bu filmi izlemekle zaman kaybetmeyin.
Filmi izlerken bir film izlemekten daha çok sanki dev ekranda bir çizgiroman okuyormuşum hissine kapıldım. Olayları kahramanların kendi iç seslerinden anlatılması filme apayrı bir hava katıyor. Sanki filmi birisi size anlatıyorda siz kafanızda canlandırıyorsunuz gibi bir his bu. Şiddetin, öfkenin, tutkunun ve elbette aşkın (aptal aşık havalarına girmeden) anlatıldığı mükemmel bir film bence. Sanırım "rujlu sigarasını bana uzatacak kadar cömertti" repliği hep akıllarda kalacaktır.