Hotel Rwanda: en yeniler yorumlar

1994 yılında hutu savaşını konu alan bu filmi izlemeye başladığımda beklentim yüksekti çünkü film doğruları anlatıyor ve çok iyi bir konusu var ve beklediğim gibi film çok iyiydi, oyunculuğu çok başarılı buldum, özellikle Don Cheadle çok iyi oynamış 👏. Eksikler var tabi daha detaylı bir film olabilirdi dram olarak başarılıydı ama savaş sahneleri biraz daha fazla olsaydı daha iyi olabilirdi film gerçek hayattaki bu olayları güzel aktarıyor, ve ayrıca bize tutsi olan kişilerin duygularını ve hutuların zalim davranışlarını anlattı ⭐⭐⭐⭐ 10/8.

Alıntıdır:

"Filmde Fransa ve Belçika sanki iyiymiş gibi gösterilmiş ama gerçekte Fransa Hutulara yani devlete Tutsileri katletmeleri için silah yardımı yapmıştır. Belirli bir bölgenin etrafını çevirmiştir, içeriye Tutsi milislerinin girmesini engellemiş ve Hutu katliamını sadece seyretmiştir. Kısacası her zaman yaptıkları gibi pasif soykırıma devam etmişlerdir.
Birleşmiş Milletler ordusu 10 askeri öldüğü için bunu bahane ederek gücünün %90'ını geri çağırmıştır. 600 bin kişi ölmesine rağmen soykırım olduğunu kabul etmemiş ve sadece gözlem yapmıştır. İlk gününde bütün herşeyi bitirebilecekken 1 milyon insanın ölmesine göz yummuştur.
Belçika ilk defa sömürgecilik faaliyetleri için geldiklerinde halkı sadece dış görünüşlerine göre gruplara ayırarak birbirlerine girmelerine sebep olmuştur. Yani bu olayların olmasının bir numaralı sebebi Belçika'dır. Her zamanki gibi böl ve yönet taktiği işe yaramış, 1 milyon insan hayatını kaybetmiş, batılı devletler ceplerini doldurmuştur.
Devlet başkanının uçağı kesinlikle Fransa tarafından düşürülmüştür, ülkede iç karışıklığın olmasına sebep olunmuştur. Zaten Çin'den milyonlarca pala ithal edilmesi ve Fransa'nın BM'de ısrarla Hutuların(Devletin) desteklenmesini ve isyanın bu şekilde bitirilmesini istemesi bunun kanıtıdır.
Paul Rusesabagina'nın, ülkesinin insanlarını dış görünüşlerine göre ayıran, bilerek ve isteyerek ülkesinde iç savaş çıkmasına ve 1 milyon insan ölmesine sebep olan soykırımcı Belçika'da yaşamaya devam etmesi de apayrı bir saçmalıktır. 1268 insanı kurtardıktan sonra(iddia) 1 milyon vatandaşının ölümüne sebep olan bir ülkede yaşamak, sözde özgürlükler ülkesi soykırımcı amerika'nın başkanından ABD başkanlığı özgürlük madalyasını kabul etmesi de aslında bu işin altında bambaşka bir hikaye olduğunu düşündürmektedir. Gerçekten iyi bir insanın vicdanı bu kadar şerefsizliği kabul etmez diye düşünüyorum.
Eğer yazıyı sonuna kadar okuduysanız size tavsiyem asla ve asla batılı ülkelerin tarih filmlerini konu hakkında fikriniz olmadan izlemeyin. Bu ülkede, diğer afrika ülkelerinde ve ortadoğudaki soykırımın ve katliamın tek sebebi bu ülkelerdir."

Hotel Rwanda filminde, kaosun Rwanda’nın günlük yaşamının başrollerinden birini oynadığı günlerde, Paul Rusesabagine, Kigali’de oldukça pahalı bir otel yönetmektedir. Onun için ırk kategorize edilmesi gereken bir insan özelliği değildir. Bir Tutsi olan Tatiana ile mutlu bir evlilikleri vardır. Tutsi isyankarlarının öldürülmesiyle biten barış süreci sonucunda katliama başlayan Hutu milisleri, şehri bir kan gölüne dönüştürmektedirler. Paul, hem kendi ailesini hem de masum insanları korumak üzere bir şeyler yapmak zorundadır.
Don Cheadle, Joaquin Phoenix ve Nick Nolte gibi oyuncuların boy gösterdiği Hotel Rwanda’nın yönetmen koltuğunda Terry George var.

Tüm dünyanın gözleri önünde gerçekleştirilen bir soykırımın apaçık gösterimi niteliğinde olan film, izleyicilerine savaşın kan ile bürünmüş acımasız yüzünü gösteriyor. Paul Rusesabagine karakteri film içinde kurtarıcı bir rol üstleniyor. Sanki bütün Ruanda insanları bir iple ona bağlanmış ve her an birisi kesiliyor. Paul Rusesabagine karakterinde bir babanın simgesel durumunu net bir şekilde görebiliyoruz. Ailesi özelinde bütün Ruanda halkını koruyan bir gücün karşlığı niteliğinde. Film bittikten sonra durup bir düşünün.

bu filim AİLENİN,DAYANIŞMANIN,BİRLİK BERABERLİĞİN ve ÖZGÜRLÜĞÜN değerini anlamamız için yapılmış kesinlikle başyapıt böyle duygulandığım az filim vardı kesinlikle bu da onlar arasında herkesin izleyip şükretmesi gereken BAŞYAPIT bir film

Fiziksel olarak sözde daha iyi evrimleşmiş ve Avrupalılar gibi ilerlemeye daha müsait olduğuna inanılan, sözde “üstün Afrikalılar” yani Tutsi’ler sözde daha “aşağı Afrikalıların” yani Hutu’ların başına yönetici olarak atandılar ve sömürgeci devletler kendilerince aşağı gördükleri ırkları üstün gördüklerinin eliyle zulme uğrattılar. Hutu’ların okutulmasına, eğitim görmelerine izin verilmezken Tutsi’ler üniversitelere gitti, orduda ve bürokraside egemenlik kurdular. Washington’ın desteğini de sağlayan Tutsi’ler 90’lı yıllarda Hutu’ların üzerindeki baskıyı arttırdılar. Hükümet tarafından silahlandırılan paramiliter güçler ellerinde pala ve silahlarla sadece kimliklere bakarak, çoluk çocuk, genç, yaşlı, kadın, erkek ayırt etmeden yüzbinlerce insanı öldürdüler. Washington’ın desteğini sağlayan Tutsi kuvvetleri, Temmuz ortasında başkent Kigali’ye ulaştığında yaklaşık 1 milyon Tutsi ve ılımlı Hutu çoktan öldürülmüştü.

Savaş hep vardı ve var olacak. İnsanoğlu birbirleri ile geçinmeyi beceremiyor. Film çok acıklı, çok derinden etkileyen bir film. Bir çok insan için kendi canını tehlikeye atan bir insan ve bir hiç uğruna ölen binlerce insan. Görüntüleri, anlatımı, gerçekçiliği ile tarihe ışık tutan bir film. İyi seyirler... 8.4/10

9 milyon nüfusa sahip bir ülke çok yakın geçmişte her soykırıma benzer sebeplerden dolayı 1 milyon insanını kaybediyor ve benim haberim bu film sayesinde oluyor, gayet güzel anlatılmış süresi iyi ayarlanmış hissiyatı izleyiciye geçirebilen bir yapıt.

Film aslında, gerçek yaşamdan alınmıştır diye yazan filmmer vardır ya onlarında en başında gelmeli. Film değil gerçeğin ta kendisi.

Dünyada bu tip olayların yaşanmış olması insanlık tarihi açısından bir ayıptır. Irkların ve inançların birbirini yediği, bir hiç uğruna dış güçlerin insanları yem gibi kullandığı, Batılı devletlerin aslında nasıl Şeytanın Avukatı olduklarını gösteren bir ibret öyküsü.

Özellikle çocuklara dikkatinizi çekmek isterim ,Aman Allahım o ne dram öyle. İnsanlığın bittiği an. O insanların fare gibi Otele sıkışması, kimsenin umursamaması, inanılmaz sahnelerle bezeli bir film.

İnançların ve Irkların yanlış kullanıldığında nasıl insanlığı yok eden bir silaha dönüşebileceğini anlatan mutlak izlenmesi gereken bir yapım.

Not eğer DVD den izliyorsanız. GerçekPaul ün o anı anlatan videosunu, Ruanda ya dönüşünü ve soykırım evlerini gezişini mutlaka izleyiniz.

kesinlikle izlenilmesi gereken, modern tarihin en büyük soykirimlarindan biri olan olaylari anlatan, muhtesem bir film 5/5

Please dont let them kill me. I... I promise I wont be Tutsi anymore.

film budur. etkileyici, keyifli, hayata değer katan bir film.

film çok güzel ve yavaş yavaş işlenmiş. İzlenmesi gereken güzel bir film. Boyle filmler çok fazla çıkmıyor.

Gerçekten yoğun emek verilmiş bir film ancak izlerken içim daraldı ve sıkıldım. Dram sevenler için birebir. 7/10

Schindler'in Listesi 'den buyana yapılan en büyük soykırım filmi 10 üzerinden 10

Hotel Ruanda (Orijinal ismiyle: Hotel Rwanda), Ruanda Katliamini konu alan, dram türü bir filmdir. 2004 tarihli filmin yönetmeni Terry Georgedir. Kanadali, Ingiliz, Italyan ve Güney Afrikali firmalarin ortak yapimi olan filmin basrol oyuncusu Don Cheadledir. Filmin yönetmeni olan Terry George, A. Kitman Ho ile birlikte filmin yapimcilarindandir. Ruandanin baskenti Kigalideki bazi çekimler disinda filmin büyük bölümü Güney Afrikada çekilmistir.Film Ruandada 1994 yilinda Hutu ve Tutsi etnik gruplari arasinda çikan ve büyük sayida (yaklasik 800 000) Tutsinin yasamini kaybetmesiyle sona eren siddet olaylari ve katliami konu alir ve filmin senaryosu Ruanda Katliamindaki gerçek olaylara dayanmaktadir. Ana karakter Kigalideki Hôtel des Mille Collinesin müdürü olan Hutu kökenli Paul Rusesabaginadir.Bir Hutu olan Paul Rusesabagina, Hôtel des Mille Collinesin müdürüdür ve Tutsi bir kadinla evlidir. Katliam basladiginda öncelikle kendi ailesini kurtarmaya çalissa da durumun farkina varinca kendi ailesinin yani sira kurtarabildigi tüm Tutsi ve Hutu mültecileri kurtarmaya çalisir. Komsulariyla birlikte ailesini otele götürmesinden sonra birçok Tutsi ve Hutu mülteciyi de otele alir. Otel neredeyse bir mülteci kampina dönerken, daha önceleri kurdugu iliskilerini kullanarak oteldeki insanlari korumaya çalisir ve sonuç olarak 1268 mültecinin hayatini kurtarir. Film oteldeki mülteciler ile birlikte Rusesabaginanin ailesinin Tutsi isyancilarinin hakim oldugu taraftaki bir mülteci kampina kaçmasi ve buradan Tanzanyaya dogru hareket etmeleri ile son bulur.Uyari sonu.Filmdeki bu çerçeve hikâyenin yani sira, Ruanda Katliamina dair birçok bilgi sunulmaktadir. Ayrica olaya uluslar arasi tepkinin çok düsük düzeyde kalmasi, BM ve Batili güçlerin katliam karsisindaki tavirlari büyük oranda elestirilir. Üstelik filmde de geçen oteldeki insanlar kendilerini kurtarmak için geldikleri sandigi Fransiz ve diger Avrupa devletlerinden askerlerin sadece Avrupa ülkeleri vatandaslarini alip götürmesidir.Tepkiler [degistir]Temmuz 2006 itibariyle Internet Movie Database (IMDb ? Internet Film Veritabani) isimli ünlü sinema sitesinin en iyi 250 film listesinde 50. sirada yer alan birçok olumlu tepki ve elestiri almistir. Baslangiçta R olarak etiketlendirilen film daha sonra PG-13 seklinde yeniden etiketlenmistir. En iyi aktör, En iyi yardimci aktris ve En iyi özgün senaryo dallarinda Akademi Ödülüne (Oscara) aday gösterilmistir. American Film Institute (Amerikan Film Enstitüsü) filmi tüm zamanlarin en ilham veren 100 filmi içeresinde 90. siraya koymustur. Ayrica film elestirmenlerinden Richard Roeper filmi tüm zamanlarin en ilham verici filmlerinden biri oldugu belirtmis ve filmi 2004 yilinin en iyi filmi olarak adlandirmistir.

BU LANET HOTELE SAHİP OLABİLİRSİN, AMA BİR ŞEY VAR… SEN SİYAHSIN. BİR ZENCİ BİLE DEĞİLSİN. AFRİKALI’SIN… 2004 Yapımı bu film, Ruanda da 1994 yılında iki etnik grup Tutsi ve Hutu arasında çıkan çatışma esnasında Hutu’ların Fransa ve Belçika’dan destek alarak Tutsi’lere yaptıkları soykırım sonucu yaklaşık 1 milyon Tutsi’nin ölmesiyle son bulan, yürekleri dağlayan bir film. Bir Hutu olan Paul Rusesabagina, Hôtel des Mille Collines'in müdürüdür ve Tutsi bir kadınla evlidir. Katliam başladıktan sonra sadece ailesini kurtarmak için uğraşan, ama eşinin de bir Tutsi olması nedeniyle Bir çok Tutsi’nin kendisinden yardım beklediklerini gören Paul Rusesabagina, yaklaşık 1250 Tutsi ve Hotel çalışanlarıyla beraber ölüm kalım savaşı vermektedir. Kendisine sığınan bu Tutsi’leri koruyabilmek için, elindeki bütün paraları rüşvet olarak verir. Hal böyle olunca da Hutu’lar tarafından vatan haini olarak ilan edilir. Filmi izlerken başından sonuna kadar koltuğuma yapıştım kaldım. Bazı sahnelerde ağlamamak için kendimi zor tuttum. Birlikte yaşayan, iç içe geçmiş, bir birileriyle evlenmiş, komşu olmuş, iki etnik grubun nasıl olur da bu kadar insanlıktan çıktığını görmek, dehşet vericiydi. Tabii bu vahşetin tek taraflı olarak Hutu’lar tarafından yapıldığını da itiraf etmek gerekiyor. Bütün bu olanlara karşı Birleşmiş Milletin sessiz kaldığını görmek şahsen benim için çok da sürpriz değil. Çünkü yakın zamanda Sırpların Boşnaklara yaptıkları soykırım karşısında bütün batı ülkelerinin ve ABD’nin sessiz kaldığını görmüştük. Bu durum Birleşmiş Milletler var oldukça da devam edecektir. Filmi izlerken aklıma schindler's list. Filmi geldi. Birbirlerine çok benzeyen iki film. Aradaki tek fark, schindler’s list. filmindeki auschwitz bir Almandı ve Yahudileri koruyordu. Bu filmde ise, Paul Rusesabagina ilk başta kendi ailesini ondan sonra da Tutsi’leri korumaya çalışıyor. İki filmi kıyasladığımda Hotel Rwanda filmi biraz daha ağır basıyor. İki filminde başrol oyuncuları ödül almış. Ama schindler’s list. filmi imdb sıralamasında 7 oscarla 8. İken bu film ise ancak 150. Olabilmiş. Böyle bir şeyi gördüğümde daha da bir kahroldum. Şu anda ülkemizde henüz 10 yaşındaki bir çocuğun bile Yahudi soykırımından haberi varken, Ruanda da ve Bosna da yapılan soykırımdan neredeyse büyüklerimizin bile haberi yok. Başta ben olmak üzere… Filme döneceksek, filmin başrolünde oynayan Don Cheadle şimdiye kadar izlediğim en iyi oyunculuklardan birisini sergilemiş. Filmdeki bütün karakterler sanki itinayla seçilmiş. Bu film gerçek değerini almış olsaydı; en az 5 oscar alırdı. Kendini bir sinemasever olarak gören birisi olarak, bu filmi bu kadar geç izlememe ve bu katliamdan haberim olmadığı için, utandım, utandım, utandım… Bu vicdan azabımı elimden geldiğince güzel ve etkileyici bir yorum yaparak, bir nevi azaltmak istiyorum. Umarım bu yorumumla birkaç kişiye izlettirebilirim bu filmi. Filme puanım 10. Film gerçek bir hikayeden uyarlandığı için ve beni bilgi sahibi yaptığı için puanımı tam veriyorum… Son olarak, filmden geçen birkaç replik; -Ben bir aptalım. Bana onlardan birisi olduğumu söylediler ve ben yuttum bunu. Ben aptalım. Ve bana pisliklerini sundular. Geçmişim yok. Hatırım yok. -Böyle bir canavarlığa tanıklık edip de nasıl müdahale etmezler? -Bence insanlar bu görüntüleri gördüklerinde “Ah Tanrım, ne korkunç” diyecekler ve yemeklerini yemeye devam edecekler. -“Lütfen beni öldürmelerine izin vermeyin. Söz veriyorum bir daha Tutsi olmayacağım”

Kesinlikle izlenmeli.Kendimi film arşivcisi olarak bilirdim ama bu filmi bakmadığıma inanamıyorum. Avrupa ve ABD bazı şeyleri nasıl da örtbas ediyor değil mi? Söylencek fazla söz yok.Mükemmel bir dram filmi.Bir kere daha anladım ki 20.yy da insanlıktan yoksunmuşuz.Şu anda 21.yy da yaşıyoruz ve hala da öyleyizz:( Tekrar ediyorum ki filmi şiddetle tavsiye ediyorum.Mümkünse çocuklarınızla izlemeyin.Sadece onlara insanlık konusunda gereken dersleri verin...

Gerçekleri anlatan duygusal bir film. Kesinlikle izlemelisiniz.