İzlerken sorgulamamızı, düşünmemizi sağlayan, dersler, mesajlar veren tüm zamanların en iyi savaş karşıtı filmi ... Hayatımın filmi ... 10 üzerinden 10 puan ...Keşke bu film, tüm dünya ülkelerinde ilköğretim ve ortaöğretim çocuklarına, gençlere, yetişkinlere, izletilebilse ... Bu gibi filmlerle tüm dünya insanları empati kurarak birbirini anlayabilir ... Barışın önemini daha iyi anlayabilir ... Filmdeki diyaloglar, tüm insanlığa bir ders niteliğinde :- Savaşacaksak, niye savaşırız? Neden bu konuyu düşünmeyiz?- Ben bu savaşı istemedim. Birisi savaşı istemiş olmalı. Belki İngilizlerdi. Hayır, bir İngiliz vurmak istemiyorum. Buraya gelmeden önce hiç İngiliz görmemiştim. Ve sanırım onların çoğu da buraya gelene dek hiç Alman görmemişlerdi. Hayır, eminim ki onlara da bu konu sorulmadı. Öyleyse birilerinin bazı menfaatleri olmalı ...- İmparatorların, genarallerin şanını yaymak için savaşa ihtiyacı var. Fabrikatörlerin de. Cepleri doluyor. Biz savaşı istemedik, İngilizler savaşı istemedi. Ve biz burada savaşıyoruz ...- Oh, Tanrım, bunu bize neden yaptılar? Sen ve ben sadece yaşamak istedik. Neden birbirimizle savaşmamız için bizi göndermeleri gerekiyor?Bu tüfekleri ve üniformaları atsaydık bir kenara sen benim kardeşim olabilirdin ...- Daha fazla demir adam, daha fazla kahraman yaratmak ... Hala ülken uğruna ölmenin güzel ve iyi bir şey olduğu fikrindesin değil mi?İlk bombardıman bize her şeyi öğretti. Ülken için ölmek pis ve acı doluydu. Ülken için ölme vakti geldiğinde, hiçbir surette ölmemek daha iyidir. Orada ülkeleri için ölen milyonlarca insan var. Peki bu neye yarıyor ..?- Cephede ya yaşıyorsundur, ya ölüsündür, hepsi bu. Orada harcandığımızı ve yaşasak da ölsek de mahvolduğumuzu biliyoruz. Vücutlarımız toprak, düşüncelerimiz çamur bizim. Ve ölümle yatıp ölümle kalkarız. Aranızda hiçbir şeyi halledemediğiniz ve bu şekilde yaşayamadığınız için biz helak olduk ...