Kuru Otlar Üstüne eleştirileri - Sayfa 3

Filmi henüz izleyebildim. Nuri Bilge Ceylan'in filmlerini çok sevmemin nedeni filmdeki mekanlarda doyasıya sizde yaşıyorsunuz. Mevsimleri doya doya yaşıyorsunuz. Karekterler hayatın içinden ve hergun bizlerin de yaşadığı kesitleri bize sunuyor. Hiçbir karektere izleyiciyi zorlarayarak kafasındaki bakış açısıyla bakılmasını dayatmiyor. Sahnelerde net bir durumu yansıtmıyor ve seyirciye orada düşünme ve hayal etme imkanı veriyor. Mesela kızın babasının nerede olduğunu söylememesi hemen "hımm dağda yani" düşüncesini müphem bir şekilde akla getiriyor. İnsanların duyguları, hırsları, hayattan sıkılmış olmaları karekterler üzerinden net bir şekilde izleyice yansıtılıyor. Özelikle taşra filmlerinde yaşanılan sıkışmışlık hali ilk karşımıza çıkan konu. Ama karekterleri her zaman entelektüel, hayatı sorgulayan, içinde bulunduğu çıkmazlari net bir şekilde yansıtan, her filminde olduğu gibi ana karekterler üzerinden üst düzey entelektüel tartışmalari, hayata bakışını, en önemlisi dünya tasavvurunu uzaktaki taşradaki karekterler üzerinden yapmasi NBC filmlerinin olmazsa olmazı. Bu bir NBC filmi olduğu için net olarak çok güzel veya kötü demek imkansız. NBC'nin Kasaba filmini çok sıkıcı diye eleştirenlere verdiği enfes cevap herşeyi özetliyor. Aslında sıkıcı olan benim filmlerim değil hayatın kendisi. Sonuç olarak diyebilirim ki filmin içinde siz de o anlari yaşayan bir karekter olarak mekânları, karekterleri ve o anki iklimi (kar sahnelerinde üşümek gibi) bizzat yaşayarak izliyorsunuz filmi. Teşekkürler Nuri Bilge Ceylan

Film durgun, yavaş ve bazı sahneler açısından aşırı boş bir filmdi. Resmen 3 saatim boşa gitti diyebilirim. Gereksiz sahneler, boş uzatılan cümleler, fikirler üzerine aşırı kasıntı konuşmalar hiç hoşuma gitmedi. En nihayetinde sonunda anafikir diyebileceğiniz aman aman da bir şey yok. Vermek istediği mesaj yarım saate indirgenmiş bir videoyla verilebilir.

Gerçekten boş övülmüş gereksiz bir film hayatımdan 3 saat çaldı kesinlikle tavsiye etmiyorum 1950lerde çekilmiş filmlere benziyor ama arada 73 yıl var aynı kalitede film çekiliyor

Öncelikle yorumlar da berbat, kötü vs.. yazanlar olmuş . Kesinlikle katılmıyorum. Emeği geçen herkese teşekkür ederim . Üstad yine eserini konuşturmuş. Kaliteden herkes anlamaz.

Nuri Bilge Ceylan'ın sinema anlayışına yabancı olmayan birisi olarak bu film de bana gayet akıcı geldi. Hayatın içinden olaylara değinerek, realizmin ön planda olduğu bir filmdi. Diyalogların edebi cümlelerle doldurulması beni ne kadar rahatsız etse de öte yandan hoşuma gitti de diyebilirim. Neden rahatsız etsede diyorum çünkü belli bir yerden sonra dil artık yormaya başlıyor. Sonlara doğru neredeyse kabak tadı vermeye başladı. Daha basit yapılabilirdi belkide. Bu kadar şiir dili kullanmanın amacını anlayamadım. Mesela senaryo ne derin ne de yüzeyseldi. Tamamen durum hikayesi gibi yazılmış. Belli bir olaydan ziyade sıradan olayları izliyormuş gibisiniz. Bir kamera koyulmuş ve siz bu kameranın gözünden olanları izliyorsunuz. Bu da sinemada nesnel bakış açısı olarak tanımlanıyor.
Felsefik anlamda bir kaç dokunuşa rastladım filmde. Özellikle iki karşıt karakterin savaşını izledik filmin ortalarına doğru.
Gel gelelim beni en çok etkileyen sahneye. Oyuncunun dördüncü duvarı yıkarak, set ekibinin olduğu yere doğru gitmesi Türk sinemasında ender rastlanan, sıradışı bir hareketti. Alışık olmadığımız bir durum olduğu için ne kadar absürt gelsede, bana kalırsa arada böyle şeyler yapmak, izleyicinin ekrana dönmesini sağlamak gerekiyor. Söz konusu sahnenin ağırlığını ancak böyle absürt bir şey bastırabilirdi.
Ne yalan söyleyeyim benim hoşuma gitti. Senaryo bağlamında ne kadar eksiklik görsem de görsellik konusunda bu adamın eline su dökülemeyeceği çok belli. Onlar nasıl açılardır öyle. İnsanı filmin içine çeken bir sürü sahne, sekans var. Size hissiyatı iliklerinize kadar yaşatıyor.
Filmin içindeymiş gibi oluyorsunuz. Üstüne söylenecek onlarca, yüzlerce şey olabilir. Benim eleştirim bile yüzeysel kaldı desem yeridir. Tek izleyişte anlaşılamayacak daha onlarca detay sayabilirim...
Nuri Bilge sevenlerinin izlemesi gereken bir sanat filmi. Ödülü sonuna kadar hak ediyor.

doğu-batı çatışması işlenildi genel itibariyle ama oldukça ağır, sıkıcı ve mesaj verme kaygısı çok fazla olan bir film olarak görüyorum. sinema işi değil de edebiyat işi gibi duruyor hissiyatı verdi ben bunu sevemedim malesef.

Nuri Bilge Ceylan'ın Kuru Otlar Üstüne filmini izledikten sonra derinlemesine düşündüren ve boşluğa düşüren bir film olmuş.Nuri Bilge Ceylan yine insanı bize insanla anlatma sanatını çok güzel kurgulamış.Gerçekçilik artık mega gerçekçilik ve aşırı uçta samimiyet noktasında bir anlatım var.Duygularımızın doruğa çıktığı bir anda Samet karakterinin, Nuray'ın evinin tuvaletinin kapısından sete doğru çıkması yönetmenin bir nevi bu bir film, bunlar senaryo biraz duygularınızı sakinleştirin arasıymış ve 4.duvarı yıkma tekniğiymiş bu teknikte sinema filmi fazla izlemeyenlere yabancı gelebilir ama güzel, tadında ve doğru noktada olmuş.Aslında filmi izlerken bir yerde de Nuray'ın sen nereye gidersen git hatta İsviçre'ye git mutsuz olacak bir şey bulursun, güzellikleri göremezsin sözüne denk geliyor, çevresi değişse de Samet fark edemiyor.Nuri Bilge Ceylan, temanın kurgusunda aslında hepimiz bulunduğumuz yere, çağa, gruba yabancılık çekiyoruza işaret ediyor.Hatta kendisi de bu dünyaya yabancılığımı aşamadığım diye anlatıyor. Taşranın iklimini, insanının anlayışını veya anlayışsızlığını, kültürünü, insanının yapısını bize yaşatıyor bu üstat.Uzun yürüme sahneleri, doğanın büyüleyici dokusunu yine harmanın içinde zenginleştiren bir fon olarak kullanmış.Filmdeki resimleri de kendi çekmiş yönetmen velhasıl yönetmen filmi önce kafasında yaşamış.CANNES'de bu kadar tutulmak, övgüye mazhar olmak kolay değil tabii. Filmdeki Samet ve Nuray gibi iki zıt( bireyselci-toplumsal eylemci) karakterin Nuray'ın evindeki diyalogları da tennis maçı edasıyla izliyorsunuz, bir ona bir diğerine hak veriyorsunuz cidden önemli bir bölümdü.Filmdeki kadere vurgu, aslında bir noktada akışına bırakılmışlık, mecburiyetin getirdiği birliktelik filmde güzel işlenmiş.İzlenmesi gereken bir sanat filmi ortaya çıkmış.

Kesinlikle berbat ve gereksiz bir film samet öğretmen ile öğrenci arasındaki çirkin ve ayrımcılık yapılan o bağ sametin nuray öğretmeni başta arkadaşına gösterip onun ile tanıştırması ve sonra kendisinin özel şeyler yaşaması bana çok aykırı geldi üstelik filmin ne bir konusu ne bir sonu var uzun olduğu kadar da örf adet ve gelenekler kötü tanıtılmış izlediğim en rezil filmlerden birisi

Filmin replikleri ve Deniz Celiloğlu oyunculuğuna 3 yıldız verdim,adam hakikaten iyi oynamiş. 3,5 saatlik filmde 15 20 dakikalık rolü olan Merve Dizdar nasıl ödül almış ,çözemedim. Zaten bu kadının ve Demet Evgar in bu kadar sisirilmesini hiç anlamiyorum,olay kocaman yeşil göz sevdası sanirim

Flim bazen gereksiz uzatılmış sahnelerin olmasına rağmen güzel sürükleyici,fakat benim anlamadığım flimin 2.33.20 ile 2.34.46. saniyeleri arasında bağlantı kuramadığım bir sahne yaşanıyor ışıkları kapattıktan sonra evin içinden stüdyo ya girip orada hap gibi birşey içiyor bu flim hatası mı yoksa başka bir mizah olayı var da ben mi anlamadım...Fikri olanlar açıklarsa memnun olurum...

Sevim karakteri Erzurum'un dağ köyünde olabilecek bir karakter mi Allah aşkına. Filmin başından sonuna kadar buna takıldım kaldım.

Doğuyla derdi ne bu insanların anlamıyorum. DOĞUNUN KADERI VURUP KIRISMAK FALAN DEĞİL. DOGUDA İSTİHBARATÇI VURULMUŞ OLSA DA ÇOK ESKIDEN OLMUŞSA OLABILIR. ARTIK MEMLEKETİMDE BOYLE ŞEYLER YOK. BU ŞEKİLDE LANSE ETME İSTEĞİNİZ BITMEK BILMEDI DIMI?

Filmin tamamını izledim sonu iğrenç yönetmen nbc saçmalamış ana karakterin sevime(12 yaşlarında kız çoçuğu)besledikleri hisseleri kendince meşru şeylermiş gibi izleyiciye aktarılması tam anlamıyla rezalet pedofili destekçiliği ve övücülüğü yapılmış yazıklar olsun bumu bilgelik acil sansür getirilsin lütfen

Cidden film o kadar iyi başlamıştı ki, keşke öyle de bitseydi.. O doğu sahnelerinin gerçekçiliği, psikolojik analizler, yaşanan olaylar, maddi imkansızlıkların buram buram hissedilmesi, okul sahnelerinin ve öğrencilerin doğallığı, gerçekçiliği çok iyiydi. İnsanlar konuşurken sanki siz de bir izleyici olarak oradasınız ama görünmüyorsunuz gibi bir doğallıkta akıyordu film. Olay akışı da yarıya kadar çok iyiydi. Ama maalesef hiçbir olay tamamlanmadı. Her şey yarım kalmış bir şekilde bitti film. Ee olaylar sonuca bağlanmayınca da o zaman neden bize önceki sahnelerde böyle bir kısım izlettiler diye düşünüyor insan. Birçok kısmı izlememiz çok gereksiz oldu ve ucu da çok açık kaldı zaten. Sonuca bağlanamadığı için de izlemenin hiçbir anlamı olmadı tabii ki. Hatta 'Neden izledim ki ben bunu 3 saat' diye düşündürttü de...Tamamen hayal kırıklığı oldu. Mükemmel bir sonuç kısmı olabilseydi daha unutulmaz ve etkileyici olur, izlediğimize de değerdi. Yazık 3 saatime:(

Berbat ötesi bir film. Hayatımda bu kadar boş, durağan ve sonuca bağlanmayan bir film izlemedim. Küçük çocuk ve öğretmeni arasındaki saçmasapan, hiçbir duygu barindirmayan diyaloglar resmen pedofili desteği. Aleviliğin yanlış şekilde filmin içine uyarlanmasi da bir o kadar iğrenç ve cahillik dolu bir hareket. Nbc nin amacini merak ettim doğrusu!? Sonu hiçbir sonuca bağlanmayan, birbirinden kopuk saçmasapan olaylar izlerken bu mu ödül almış dedim. 3 saatlik bir çöp resmen