Beyazperde
Hesabım
Ortalama puan
3,0
83 Puanlama
Ayin hakkında görüşlerin ?
5
1 Eleştiri
4
5 Eleştiri
3
4 Eleştiri
2
2 Eleştiri
1
9 Eleştiri
0
7 Eleştiri
Sırala
Filtrele:
Hepsi
Büyü, sihir, tarikat ve ayin... Bu öğeleri ele alarak izlersek filmin baştan sona verdiği gerilim yeterli geliyor. Oyunculuk gayet iyiydi. Başlarda dram sizi çok geriyor ancak sonrasında paranormal şeyler devreye giriyor.
bok gibi film yapanın emeği geçenin analarına düdük çalarken çiğköfte yoğurayım leş gibi film herkes yapmasın şunu
Hayatimda izledigim en kotu film bu filmi begenenlerin zevkinden suphe duyuyorum cunku dunyanin en bos filmi. Eger arkada ses olsun istiyosaniz izleyebilirsiniz ama onun disinda vakit kaybi. Filmde akicilik yok konu butunlugu yok bir sonuc yok oyunculuklar desen idare eder. Filmdeki tek korkunc sey kucuk kizin suratiydi onun disinda makyajlar iyiydi. Film konusunda bana guvenin cunku gercekten bilgi sahibiyim ve tek dedigim sey izlemeyin.
Kesinlikle tavsiye etmediğim bir filmdi .filmi korkunç bulanların ne yaşadığına anlam veremiyorum .Bir sürü korku filmi izledim fakat buna korku filmi diyemem.Beni izlemeye yönlendiren fragmanındaki korku başyapıtı cümlesiydi ama bu film ne korku ne de bir başyapıt .bence tam bir zaman kaybı.iyi günler dilerim .
Yorumlara aldanıp ta bu filmi korku filmi olarak izler iseniz çok büyük bir hayal kırıklığı ve zaman kaybı yasamış olacaksınız simdiden uyarmış olayım
Filmin ilk 1 saati güzeldi. Ama o son saat... Hayatımda böyle kötü bir film izlemedim. İlla izleyeceğim diyenlere bir şey diyemem ame zemen kaybı ya.
“Hereditary”, aynı zamanda senaryosunu da yazan Ari Aster’in (debut) ilk uzun metrajlı sinema filmi…
Metacritic’in “Mutlaka İzlenmeli” kategorisindeki filmler arasında yer alan filmin yapım aşaması notları arasında en fazla dikkat çeken hususlardan birisi, Ari Aster’in kendi filmini bir “korku filmi” olarak değil de daha ziyade “kâbusa dönüşen bir trajedi” olarak tanımlamasıdır…
Yine aynı Ari Aster’in söylemlerinde yer bulan dikkat çekici bir diğer önemli hususta, kendisinin bu filmin yapımında “Rosemary's Baby” (1968), “Cries and Whispers” (1972), “Don't Look Now” (1973), “Carrie” (1976), “Ordinary People” (1980) ve “The Cook, the Thief, His Wife & Her Lover” (1989) gibi filmlerden etkilenmiş olduğunu açıkça ifade etmesi…
Dünya prömiyerini 21 Ocak 2018’de Sundance Film Festivalinde yapan ve 8 Haziran 2018’de vizyona giren 10 milyon dolar bütçeli filmin, gişe hasılatı da tamı tamına 80,2 milyon dolar…
Aynı başarılı çizgi kendini, 7.3/10 (243.883 oy) ve 3.5/5 (10.000 üzeri oy) olan IMDB ve Rotten Tomatoes izleyici puanı ortalamalarıyla 8.3/10 (376 yorum) ve 87/100 (49 yorum) olan Rotten Tomatoes ve Metacritics yorum ortalamalarında da gösteriyor…
Gelin isterseniz, kâğıt üstündeki bilgilere göre oldukça başarılı duran filmimize, her zamanki gibi önceliği yine oyuncu kadrosuna vermek suretiyle biraz daha yakından bakalım…
Oyuncu denilince de profesyonel yorumların neredeyse yüzde yüze yakın bölümünde Toni Collette’in performansının öne çıkartıldığını görüyoruz…
Evet, iyi oynamış…
Ama bize göre filmde, “yandım anam!” diye feryat figan edercesine köşe bucak koşuşturmadan da iyi oynanabileceğini gösteren bir Gabriel Byrne ve Alex Wolff faktörü de vardı…
Şaşkın ve çaresiz baba (Steve) ile oğul (Peter) rollerindeki performansları, bize göre gerçekten de takdire şayandı…
Eminiz bu filmdeki dikkat çekici performansı, genç yetenek Alex Wolff’a Hollywood’daki pek çok kapıyı ardına kadar açacaktır…
Umarız gelecek yıllarda da artan bir ivme ile kendisini hep böyle nitelikli işlerde görürüz…
İşin mekân, dekor, kostüm, makyaj, müzik, kurgu ıvır zıvır vs. kısmına gelince…
Henüz ilk işi olmasına rağmen Ari Aster, filmin hikâyesini yazmış olmanın avantajını da kullanarak ekibini oldukça iyi yönetmiş…
Öyle ki, özel efekt ve sanal efekt ekibinin ciddi katkılarıyla yaratılan ürkütücü atmosfere, dahiyane bir fikir olan minyatür dekorları da dâhil ederek son derece sıra dışı ve etkileyici bir işe hep birlikte imza atmışlar…
Başta da belirttiğimiz gibi “Hereditary”yi, Ari Aster’in kendi ifadesiyle bir “korku filmi” olarak değil de “kâbusa dönüşen bir trajedi” olarak kabul edip öyle izlemek lazım…
Yoksa nafile bir çaba olarak, “korku da korku” diye tutturmanın hiçbir anlamı yok…
Zira filmin hikâye yazarı ve yönetmeni kendi filmini böyle tanımlamıyor…
Sonuç olarak, kendi türüne özgün bir katkı olarak değerlendirilebilecek bu film için naçizane puanımız 3,5 olacak…
Arşivimize de dâhil ettiğimiz bu filmi biz, büyük bir ilgi ve zevkle izledik…
Umarız sizlerde sever ve aynı alakayla izlersiniz…
Keyifli seyirler,
Metacritic’in “Mutlaka İzlenmeli” kategorisindeki filmler arasında yer alan filmin yapım aşaması notları arasında en fazla dikkat çeken hususlardan birisi, Ari Aster’in kendi filmini bir “korku filmi” olarak değil de daha ziyade “kâbusa dönüşen bir trajedi” olarak tanımlamasıdır…
Yine aynı Ari Aster’in söylemlerinde yer bulan dikkat çekici bir diğer önemli hususta, kendisinin bu filmin yapımında “Rosemary's Baby” (1968), “Cries and Whispers” (1972), “Don't Look Now” (1973), “Carrie” (1976), “Ordinary People” (1980) ve “The Cook, the Thief, His Wife & Her Lover” (1989) gibi filmlerden etkilenmiş olduğunu açıkça ifade etmesi…
Dünya prömiyerini 21 Ocak 2018’de Sundance Film Festivalinde yapan ve 8 Haziran 2018’de vizyona giren 10 milyon dolar bütçeli filmin, gişe hasılatı da tamı tamına 80,2 milyon dolar…
Aynı başarılı çizgi kendini, 7.3/10 (243.883 oy) ve 3.5/5 (10.000 üzeri oy) olan IMDB ve Rotten Tomatoes izleyici puanı ortalamalarıyla 8.3/10 (376 yorum) ve 87/100 (49 yorum) olan Rotten Tomatoes ve Metacritics yorum ortalamalarında da gösteriyor…
Gelin isterseniz, kâğıt üstündeki bilgilere göre oldukça başarılı duran filmimize, her zamanki gibi önceliği yine oyuncu kadrosuna vermek suretiyle biraz daha yakından bakalım…
Oyuncu denilince de profesyonel yorumların neredeyse yüzde yüze yakın bölümünde Toni Collette’in performansının öne çıkartıldığını görüyoruz…
Evet, iyi oynamış…
Ama bize göre filmde, “yandım anam!” diye feryat figan edercesine köşe bucak koşuşturmadan da iyi oynanabileceğini gösteren bir Gabriel Byrne ve Alex Wolff faktörü de vardı…
Şaşkın ve çaresiz baba (Steve) ile oğul (Peter) rollerindeki performansları, bize göre gerçekten de takdire şayandı…
Eminiz bu filmdeki dikkat çekici performansı, genç yetenek Alex Wolff’a Hollywood’daki pek çok kapıyı ardına kadar açacaktır…
Umarız gelecek yıllarda da artan bir ivme ile kendisini hep böyle nitelikli işlerde görürüz…
İşin mekân, dekor, kostüm, makyaj, müzik, kurgu ıvır zıvır vs. kısmına gelince…
Henüz ilk işi olmasına rağmen Ari Aster, filmin hikâyesini yazmış olmanın avantajını da kullanarak ekibini oldukça iyi yönetmiş…
Öyle ki, özel efekt ve sanal efekt ekibinin ciddi katkılarıyla yaratılan ürkütücü atmosfere, dahiyane bir fikir olan minyatür dekorları da dâhil ederek son derece sıra dışı ve etkileyici bir işe hep birlikte imza atmışlar…
Başta da belirttiğimiz gibi “Hereditary”yi, Ari Aster’in kendi ifadesiyle bir “korku filmi” olarak değil de “kâbusa dönüşen bir trajedi” olarak kabul edip öyle izlemek lazım…
Yoksa nafile bir çaba olarak, “korku da korku” diye tutturmanın hiçbir anlamı yok…
Zira filmin hikâye yazarı ve yönetmeni kendi filmini böyle tanımlamıyor…
Sonuç olarak, kendi türüne özgün bir katkı olarak değerlendirilebilecek bu film için naçizane puanımız 3,5 olacak…
Arşivimize de dâhil ettiğimiz bu filmi biz, büyük bir ilgi ve zevkle izledik…
Umarız sizlerde sever ve aynı alakayla izlersiniz…
Keyifli seyirler,
Hayatımda izlediğim en kötü film ailecek sıkıntıdan uyuduk film boyunca artık bir yere bağlanacak diye diye bekledim saçma şekilde bir yere bağlanmadan bitti hayatımdan 2.30 saat boşuna gitti ona üzülüyorum :(
Film başlarda sürükleyiciydi. Bütün film boyunca sonunun nasil bitecegini merakla bekledim. Sonuysa berbat! Kimseye önermiyorum. Hicbir mantigi ögretici dersi yok. Korkutucu düzgün bir sahne bile yok. Fragmanından çok ümitlenip 2 saatine yazık etmeyin.
Berbat bir film ve son, puanlara güvenmemek gerekiyormuş anlaşılan, puanı nasıl, neye göre almış acaba?
Bir kaç eleştirimde örnek vermiştim ama kendisi için yorum yapmamışım ilginçtir.Bu film korku-gerilim türünde standartları yükselten efsane bir film oldu 2018'de.Korku-gerilim türünde uzun zamandır görmediğimiz,psikolojik ve duygusal yaklaşım.Bu tür filmler özlenmişti doğrusu...
Yıllardır izlemediğim gerilim,korku filmleri izlerim. Yerli ve yabancı ayırt etmem. Ama bu film aşırı yavaş, aşırı uzatılmış ve aşırı saçmaydı. Konu çok yanlış işlenmiş. Çok sıkıyor. Tamamen zaman kaybı. İyi yorumlara bakarak izlediğim filmde hayal kırıklığına uğradım. Film berbattı !!!
Film güzel zaten en iyiler listesinde bulup izlediğim bi film. Psikolojik gerilim türü daha ağır basıyor. Merak uyandıran çok ağır ilerlesede sonuna ulaştırabilen bi film. Filmin en büyük eksisi sahneler gereksiz uzatılmış çok ağır işlenmiş. Bir buçuk saatlik filmi gereksiz yere iki saatin üstüne çıkarmışlar. Filmdeki kız Charlie otistikmiydi bilmiyorum ama inanılmaz gıcık kaptım o karaktere. Abi Peter ise benden tam not aldı. Yaşadığı korkuyu duyguları muhteşem oyunculuğuyla bize çok iyi yansıttı. Kaza sahnesi cidden iyiydi. Fakat film bi konuda bana ters köşe yaptı onuda spoiler vererek yazacağım
spoiler:
anneden oğlunu kurtarmak için çok daha büyük çabalar bekliyorken pasif kalıp çabuk ölmesi beni hayal kırıklığına uğrattı. Büyük cesaretler gösterip büyük adımlar atıp oğlunu ne kadar sevdiğini oğluna göstermesini ve ölmeden önce son bi kezde olsa kötü olan anne oğul ilişkisini düzeltip oğlunun güvenini kazanmasını istemiştim. Ama maalesef kötü sonla bitti. spoiler:
Finali benim için tatmin edici değildi güzel bağlanmadı basitleştirdi filmi. İyi seyirler...
anneden oğlunu kurtarmak için çok daha büyük çabalar bekliyorken pasif kalıp çabuk ölmesi beni hayal kırıklığına uğrattı. Büyük cesaretler gösterip büyük adımlar atıp oğlunu ne kadar sevdiğini oğluna göstermesini ve ölmeden önce son bi kezde olsa kötü olan anne oğul ilişkisini düzeltip oğlunun güvenini kazanmasını istemiştim. Ama maalesef kötü sonla bitti. spoiler:
Finali benim için tatmin edici değildi güzel bağlanmadı basitleştirdi filmi. İyi seyirler...
Gerçekten bu filme eksik senaryo sıkıcı diyen ekmek kafalılar yazık size.Bi elinizde telefon öbür eliniz kıçınızı kaşırken film izleyip senaryoyu kaçıramayacağınız Recep İvediği izlemeye devam edin.Bi korku filminde böyle sinematografiyi isteseniz de bulamazsınız.Korkunç değilmiş senin beynin psikolojik korku anlayacak kadar gelişmiş değilse biz normal iq seviyesindeki insanlar ne yapalım?İlla birden çat par korkunçlu karı mı atlayacak ekrana?Yazık size o2 israfları
Yine saçma bir yapım.Oysa çok büyük beklentiler ve hayaller ile almıştım..Korku filmleri hatta çoğu film de saçmalıklar olur bunlara artık alıştık ve normal karşılıyoruz fakat bu deli saçması olmuş çok absürt bir film hatta filmin sonunda bayağı bir kahkaha attık çok komikti hakkını yemeyeceğim..Yani korku değil komedi filmi olarak izleyebilirsiniz sadece sonunu izler iseniz bayağı güleceğinizden eminim.HÜSRAN VE VAKİT KAYBI DİYEBİLİRİM SADECE BU KADAR,BU İKİ KELİME FİLMİN ÖZETİ...(HÜSRAN VE VAKİT KAYBI..:D)
- En son Beyazperde eleştirileri
- En İyi Filmler
- Basın Puanlarına Göre En İyi Filmler