Birdman veya Cahilliğin Umulmayan Erdemi: en yeniler yorumlar

Birdman beklentisizce açtığım öylesine bir filmdi. Adını Oscardan sonra duymuştum ve "yine saçma bir filme oscar verdiler" demiştim. Önyargı çok kötü bir şey. Filmi açtığımdan itibaren kitlendim kaldım. Çekimler o kadar güzeldi ki zevkten dört köşe oldum. Sürekli arkadan gelen çok tatlı bir bateri sesi, oyuncumuzun psikolojik savaşı geçmişiyle mücadelesi gibi harika detaylara sahip. BA-YIL-DIM.

izlediğim en kötü en berbat filmlerden. Değişik bir teknikle çekilmiş. Kamera hiç değişmiyor film boyunca. sevmedim. Birde bu film oscar kazandı

Film gerçekten analiz isteyen, incelik ve özenle çekilmiş bir film. Pek çok kişi birdman karakterinin gerçekte Riggan’ın alter egosu olduğunu analizini yapıyor. Ben olayları Carl Jung bakış açısıyla ele almak istiyorum. Bana kalırsa birdman aslında Riggan’ın shadow’u. Yani karanlık tarafı. Ona sürekli yetersiz olduğunu hissettiren, kimsenin hatta öz kızının bile onu sevmediğinin durmadan söyleyen kötü bir iç ses. Film boyunca Riggan’ın bu kötücül iç sesiyle olan git-gelli ilişkisine tanık oluyoruz. Carş Jung’a göre bir insanın kendini gerçekleştirmesinin önündeki tek engel olan shadowunun dizginlerini eline almasıdır. Filmin sonunda bu ana tanık oluyoruz. Tiyatro oyununun finalinde büyük sükse yapan hareketi sayesinde yetersizlik hissinden kurtulan Riggan, odaya gelen kızının ona sarılmasıyla sevgisizlik hissinden de kurtulmuş olur. Kızı vazo almaya gittiğinde ise aynaya bakıp yüzündeki bandajları çıkarması aslında birdman maskesini çıkardığı bir metafordur. Bu metafor Riggan’ın artık shadowundan korkamadığını ve sonunda onu dizginlediğini anlatır. Ve filmin son sahnesinde Riggan’ın gerçek anlamda uçup uçmadığını bilmesekte, kendini gerçekleştirme sürecini tamamlayıp mecazi anlamda uçtuğunu söyleyebiliriz.

Filmi dün izleme fırsatı buldum film muhteşemdi tek sekans sahneler vardı bence 2014 çok iyi bir yılmış bir sürü mükemml film izledik 8.8/10

Her ne kadar kara komedi tarzı ile ilişkilendirilse de insan egosu ve psikolojisi ile ilgili bir hikaye ile karşılaşıyorsunuz.Tek bir süper karakterle ün yapmış bir sanatçının , o kalıptan çıkamaması ve iç hesaplaşması konu edilmiş.Mekanlar genelde hep aynı bölge de dönüyor...Sıkıcı gelebilir..Michael Keaton ' nun muhteşem oyun gücü için de olsa izlenecek bir filim.

SİNEMA TARİHİNE GEÇECEK KADAR BÜYÜK BİR FİLM VAR KARŞIMIZDA 10/10

Bunlar nasıl yorumlar yahu.Çöp,sıkıcı,vasat falan ne oluyoruz.Neyin peşindesiniz.Anlamadım yada tarzım değildi deyin ve çekilin gidin.Yorum attığınız filmin klasına saygınız olsun.Yeraltı Canavarı filmine yorum atmıyorsunuz.Eğer aksiyon bekliyorsanız Cehennem Melekleri yada Yenilmezler'e gidin.Bu filmler sizi aşar.Ki aşmışta zaten...Oyunculuklarının hepsinin mükemmele yakın oynamasıyla, kamera çekim planı-tek kamera çekimiyle, müzikleriyle, replikleriyle, mesajlarıyla ve eleştirisiyle başyapıt oğlu başyapıt bir filmdir Birdman.Bence oscar nadiren görülen mantıklı seçimlerinden birini yaptı.Interstellar'ın aday olmaması saçmaydı.Whiplash,The Theory of Everything vs. filmler de çok güzeldi ama Birdman çok başka bir klasta..Öyle ironik bir film ki kan ve aksiyon olmayan filmleri izlemeyen kesimle dalga geçmesine rağmen bu kesim tarafından eleştiriliyor.Şaka gibi...Sanat camiasında sanat için sanat yapmanın ne kadar zor olduğu, eleştirmenlerin tamamen sevmediği insanları eleştirmek için var olduğu, popüler kültürün gereğini yerine getiremeyen insanların hor görüldüğü, egomuzun bazen kişisel psikolojimizi ele geçirmesi ve bizi halisünasyona mahkum etmesi, aile bağlarının artık eskisi gibi güçlü olmaması, sinemada felsefik filmlerin artık saçmalık olarak görülmesi eleştirisi vs vs...Bu kadar çok konu nasıl böyle mükemmel harmanlanır.Bu kadar iyi mi replik seçilir bu kadar iyi oyunculuk ve görüntü yönetmeni seçilir.Şaşıyorum doğrusu.Bir de çöp film gibi eleştirileri görünce bu millete ne oluyor diye düşünürken iki misli şaşırıyorum...Her neyse Inarritu'nun,Michael Keaton'ın,Zach Galifianakis'in,Emma Stone'un hatta belki ağır olacak ama Edward Norton'ın çalıştığı en iyi film, 2014'ün bence en iyi filmi, 21. yüzyılda yapılmış en iyi 5 filmden biri ve en sevdiğim ilk 30 filmimden biri.Sanırım ne kadar büyük olduğunu açıklıyor benim için Puanım 9,5/10

Birdman (2014) Zaman en iyi yazardır her zaman mükemmel sonu yazar. Bu filmi izlerken nedendir bilmem hafızamda Chaplin'in Sahne Işıkları filmi canlandı ve o filmden bir replikle başlamak istedim yorumuma , çünkü bu film bir şeyler söylenmeden geçip gidilecek bir film değil, üzerine bir çok şey söylenebilir ve yazılabilir , hele ki beğenmeyen izleyicilerin yorumlarını görmek bir şeyler yazmam konusunda daha da körükledi beni. Bu film belkide bu yılın en iyi filmidir . Peki bu filmi en iyi film yapacak olan şey nedir ? Filmde altı çizilerek söylenen ve tekrarlanan bir replik GERÇEK. Bu film gerçeklik kavramı üzerinde yoğunlaşıyor , kamera açıları bu algıyı gerçekleştirmek üzere ayarlanmış , bu sahneler üzerinde düşünülmüş , oyuncular seyirci ile iletişim halinde gösterilmiş ve yönetmen gerçekliği o kadar çok istemiş ki oyuncular rol yapmamış , rolleri yaşamışlar. Yönetmenliğini Alejandro González Iñárritu üstlenirken Kadroda Edward Norton ,Michael Keaton gibi iki dev isim var . Filmin 9 dalda oscar adaylığı mevcut. En iyi yönetmen,en iyi senaryo, en iyi erkek oyuncu , en iyi yardımcı erkek oyuncu ve en iyi yardımcı kadın ödülleride dahil. İki sonlu bir film olarak değerlendirmek mümkün bu filmi . Birincisinde dua ediyorsunuz. Ne olur kalk diye. İkincisinde ne oldu acaba diyorsunuz . İşte orda Alejandro González Iñárritu size ne isterseniz onu yapın diyor. Peki bu film'i neden beğenmez insanlar ? Hayatlarından bir parça göremedikleri için olabilir belki. Ama ben bu filmde kendimden bir parça hatta bir kaç parça gördüm diyebilirim. Her şeyini kaybeden bir adam , eşini ,çocuklarını ,sevgisini ,insanlığa olan güvenini ,parasını . Elinde olan tek şeye sarılıyor , son bir umuda . Eğer hayatınızdan birşeyler yakalayabilirseniz bu film sizin için en iyiler arasında girebilir , bu gözle izlendiğinde gayet etkileyici bir kurguya ve senaryoya , oyunculuklara , hayata sahip olduğunu , vermek istenilen mesajlar alındığında , o mükemmel replikler beyninize kazındığında nasıl bir film olduğunu anlayabilirsiniz. Oscar törenlerinde Michael Keaton en iyi erkek oyuncu ödülünü alabilir mi bilemem ama Edward Norton kesinlikle almalı , sonuna kadar hak ettiğini düşünüyorum. Size çok şey katacağına inandığım bu filmi izleyin , izlettirin. Hayat asla sahnelenmeyecek bir oyunun sonsuz tekrarından ibaret

Genel anlamda bütün Oscar adayı filmlere bakarsak bu sene "boynumuz kıldan ince" senesi olmuş diyebiliriz. İki adet biyografi, Jazz ve Tiyatro gibi çürümeye yüz tutmuş; Hollywood'un popülerliği altında ezilmiş iki sanat dalını konu alan aday filmler.
Birdman'e gelirsek bugüne kadar bize ulaşmış veya ulaşmamış bütün süperkahraman filmlerinin yüzeyselliğini cesurca eleştirmesi filmi zirveye taşıyan sebep olmuş. Hollywood'un kendi içindeki arazlarını yine Hollywood kanalıyla dile getirmek, senaryonun ne denli başarılı olduğunu gösteriyor.
Yönetmenin üslubu, seyirciyi kavrayıp elindeki dramayı sunuşu ise ödüle giden son basamak olmuş diyebilirim. Filmin çekimleri ise orjinal, naif geçişlere sahip ve kamera oyunlarıyla insanı ekrana kilitleyen cinsten. Öğretisi ise; "Bir filmin heyecanlı olması için onun illaki aksiyon, süper kahramanlı veya savaş içerikli olması gerekmiyor." oldu, net bir biçimde.
Oyunculuklara gelirsek Michael Keaton aday gösterilmesine rağmen Oscar'ı alamadı. Elbette her aday kendi içinde değerlendirilmeli ancak Eddie Redmayne'in başarısı gözden kaçacak gibi değildi. Michael Keaton'ı farklı rollerde görmüştük ancak Birdman'i izlerken rolü sindirmiş olduğu görülüyordu. Batman'dan Birdman'e geçişin ironisi ise gözden kaçmadı.
Edward Norton'ın karakteri ise -film bir yandan Hollywood'u eleştirirken- tiyatrodaki arazları fark ettiriyor ve alttan alta eleştiriyordu. Yunan Tragedyalarından günümüze süregelmiş "yıldız oyuncu" kavramının sorgulatılması da bu bağlamda filmin açtığı başka bir tartışma alanı.
Sonuç olarak, yönetmen-senaryo organizesinin (ki yönetmen senaryonun yazım aşamasında bulunmuştur) bu denli sistematik ve homojen olduğu filmler her daim başarılı olacaktır. Hak etti mi, kesinlikle.

bu kadar saçma film görmedim

bu kadar saçma film görmedim

Film, çok zekice kurgulanmış ve her sahnesi özenle hazırlanmış.. Ana karakterin tüm özellikleri bilinçaltı ve egosu da olmak üzere seyirciye tamamiyle aktarılmış. Görsel efektler olağanüstü ki bu filmde görsel efekt beklemezsiniz.. Belli ki çoğu sahne arka arkaya kesilmeden çekilmiş , bariz belli bunu küçük yaştaki çocukta anlayabilir , gerçekten harika bir oyunculuk var ortada.. Yönetmen ise sonunu Ahmet Haşim'in şiirleri gibi okuyucuya (izleyiciye) bırakmış.. Uçar mı ? Düşer mi ? Kız deli mi ? Kız doğru mu görüyor?
Sindirmek ve tam olarak anlamak için 2 kere izlemek gerek sanırım.. Muhteşem az kalır ?!

Öncelikle Birdman filmi, bildiğimiz üzere Oscar'da bu yıl en iyi film ödülüne layık görüldü. Oscar'da ne zaman bir film en iyi film ödülünü kucaklasa, normal olarak izleyicinin dikkatini çeker ve de bazen beklentiler yüksek tutulduğu için de o film bir hayal kırıklığı olabilir. Örneğin 12 Years A Slave, Amerikan eleştirmenlerin neredeyse hepsinden tam not almıştı ve de Oscar'ı da kazanışı, net bir biçimde daha da beklentilerimizi yükseltmiş ancak kendi adıma söyleyecek olursam beğenmeme karşılık, bir hayal kırıklığı da olmuştu benim için. Fakat Birdman, aldığı Oscar'ı fersah fersah hak ediyor diyebilirim. Hatta çok cesur bir seçim olduğunu da dile getirmem gerekiyor. Birdman gibi değişik tarza sahip filmlerin de eleştirmenler tarafından sadece çok beğenilmekle kalmayıp ödül alması, Akademi'nin artık benzer tarzlarda çok başarılı olsalar da pek özgün olmayan senaryoların dışında da seçimler yapabileceğini bize göstermesi mutluluk verici. Neyse biz bu başyapıtı konuşmaya bakalım. Emmanuel Lubezki'nin muhteşem kamera tekniklerinden başlayalım. Gerçekten kusursuz, fazla söylenebilecek bir şey yok. Sanki tek bir çekimmiş gibi kamera geçişlerinin kurgulanması ise inanılmaz denebilir. Hem film adına inanılmaz bir artı hem de eskilerde uygulanmış olsa da(pekala az filmde) bu filme inanılmaz ayrı bir hava katmış. Filmde işlenilen senaryo tipi çok özgün. Spoiler olmaması adına açıklamayacağım ancak en temelinde daha önceden gördüğümüz bir senaryo tipi olmasına karşılık filmin konusunun ve de diyaloglarının onun üzerine kattığı anlamlar ve yenilikler gerçekten alkışlanası. Oyunculukların her biri de ayrıca övgüyü hak ediyor diyebilirim, özellikle de Michael Keaton, Edward Norton, Emma Stone ve Naomi Watts. Alejandro G.Inarritu'nun izlediğim ilk filmi olmasına karşılık filmografisini, genelde filmlerinde işlediği konu tiplerini iyi bir biçimde biliyorum diyebilirim. Onun da yönetimi gerçekten çok başarılı, zaten yaptığımız bu kadar övgünün en başında bulunan yani yönetmeninden bahsediyoruz. Müzikte ise hafif bateri sesleri ile izleyiciyi film kendisine çekiyor denebilir. Antonio Sanchez'in iki kez ekrana da yansıması çok hoş olmuş, özellikle ilk sefer. Birdman ile ilgili izleyiciye dile getirebileceğim iki not ise başında ağır bir giriş yapılmış olsa da devam etmenizi öneririm, bunu yapmamın sebebi ise birkaç arkadaşımın bu ağır başlangıcı sebebiyle filmi ilk 10 dakika içerisinde bırakmaları. Bunun dışında sonu da anlaşılması adına zor gelebilir izleyiciye, çünkü sonu hakkında bir şey söylenmiyor, sizin anlamanız isteniyor. Ben anladım sonunu. (Inception filmine de öyle demiş sonrasında anlamadığımı fark etmiş, yanlış bir şeyler olduğunu düşünüp tekrar birkaç detayın üzerinde durarak gerçekten anlamış, tümünü çözebilmiştim.) Neyse, sonuç olarak Birdman filmi dediğim gibi Oscar'ı fersah fersah almayı hak eden bir yapım bana kalırsa. Her ne kadar Oscar adayları içerişinde Boyhood ve The Grand Budapest Hotel en beğendiğim ikili olsa da, bu denli çok özgün ve kusursuz, sinemaya yenilik katan filmlerin çıkması, insanın sinemaya neden hayranlık duyabileceğini tekrardan hatırlatıyor bizlere. Sakın kaçırmayın!!

Alejandr G. Inarritu, sıradan insanların hayatlarına uzak olsa da şöhretin oluşturduğu duygusal karmaşayı uzun planla yorumlamış. Sinema tarihine kült olarak geçecek izlenesi bir film!

Karakterler , oyunculuk, tiyatronun sinema ile harmanlanması vs. güzel ancak kurgu ve senaryo zenginliği açısından vasatın altında. Genel izleyiciye değil de sinema eleştirmenlerine hitap eden bir film. "Vay be bu da yapılmamıştı" dedirten yerleri var. Teknik olarak güzel görüntü, oyunculuk vs bence bir filmin halk tarafından izlenebilir yapmıyor. Oysa ki Oscardaki kriterler farklı.

Sizi anlamıyorum. Bu film bir başyapıt ve aldığı Oscar'ı fazlasıyla hak ediyor. Eğer neden bu kadar muhteşem olduğunu anlayamadıysanız ya düşünmekte sorun yaşıyorsunuz ya da sinemadan anlamıyorsunuz. Bu film insan hayatı hakkında. spoiler: Herkesin kendi ismini ünlü kılmak istediğini, önemli olmak istediğini gösteriyor. Aynı zamanda gösteri dünyasını ve onun içinde bulunanlara bir eleştiri. Üstüne üstlük büyük bütçeli filmleri bağımsız filmlerle karşılaştırıyor. Bu film tam bir şaheser! Maalesef toplum böyle bir sanat eserini günümüzde çıkan geyik ve saçma Türk filmleriyle aynı kategori altında tutmaktadır.

Film sürükleyici ve bana duyguları hissettirdi diyebilirim aynı tadı pek yakında filminde de bulabildim. İki film arasında sanki benzerlikler var ya da bu tamamen benim uydurmam bilemiyorum aslında ben burda bile değilim:)

Bir kez izlemeyle çok büyük bir hata yaptım bir kez daha izleme işkencesine katlanacağıma gider Keloğlan Kara Prens'e Karşı'yı izler daha çok zevk alırım ya bu ne.