Köpeklerin Günü eleştirileri - Sayfa 3

Sadece şunu söylicem filmin sonunda al pacino ağlarken yemin ederim bende ağladım..allahıım o ne surat o ne mahzunluk o nasıl oynamak öyle.:(

Şu ana kadarki izlediğim en iyi esaslı bir soygun filmi 'Dog Day Afternoon'. Filmin gerçek bir olaydan aktarım olmasa da başka bir husus.Film, hayatından bezmiş iki gencin trajikomik bir şekilde yaptıkları soygunu anlatır. Konusu basit olsa da anlatımı, oyunculukları filmi başyapıt yapmaya yetmiştir. Filmdeki diyaloglar, gelişen olaylar da harika aktarılmıştır. Film gerçekten seyirciyi inanılmaz bağlıyor. Hiç bir soygun filminde görmediğim bir akıcılık vardı filmde. Yapılan kötü yorumlara pek bir anlam veremedim doğrusu.Al Pacino söyleyecek söz bulamayacağım kadar güzel bir performans sergiliyor. Doğrusu John Cazale’nin de ondan pek aşağı tarafı yoktu. Pacino’nun oscarı alamaması biraz filmin 'Guguk Kuşu'yla aynı yıl çevrilmiş olmasına bağlı. Yani Pacino’da oscarı haketmiş fakat bana kalırsa biraz da tercih meselesinden alamadı.Kesinlikle izlenmesi gereken gerçek bir başyapıt.

izlenebılecek bır fılm..super diil ama cekıldıgı yılı goz onune alırsak ızlenmeye deger bır fılm..zaman zaman sıkılabılrsınız ama sırf al pacino nun oyunculugundan aldıgınız haz bu fılmı sıze ızlettırebılıyor..iyi seyirler

al pacinonun nefis oyunculuğu huzurlarınızda harika bir klasik

Neden böyle bir isminin oldugunu çözemedigim filmlerden biridir.Benimle ayni yasta olan, Al Pacino'nun basrolde oynadigi film; gerçek hayat hikâyesinden esinlenilerek Sidney Lumet tarafindan çekilmistir.Filmde Al Pacinoya eslik eden isim; filminde de Michael'in abisi Fredo'yu oynayan ayni oyuncu John Cazale dir.Puani: 8.2/10 olan ve bence de mutlaka izlenmeli dedigim 124 dakikalik film; bazi bazi güleceginiz, bazi bazi heyecanlanacaginiz ve bazen de sasiracaginiz ilginç bir soygun filmi.Aksiyon arayanlar hiç izlemesin derim, filmin hemen hemen tamami diyaloglardan olusmakta. Yani kitap okur gibi izlenecek ender ve kaliteli filmlerden biridir benim için.Thomas Moore ve Frank Pierson'in senaryosunu yazdigi film dakikalar geçtikçe izleyiciyi karsi koyulmaz bir girdap gibi kendine çeken; içinden çikilmaz olaylar zinciri, tuhaf diyaloglar ve tuhaf yasantilarin da islendigi bir hal almakta. Soygun sirasinda olanlar ve olacaklarin içinde banka soygunundan çok her sey var. Bu durum komik gibi görünse de aslinda film tam bir trajedi.Soyguncuyu kahraman yapan nedenlerin sosyolojik ve medyatik noktalarina da deginen film; sinema dergisi Empire'in sinema tarihinin en iyi 10 banka soygunu filmini seçtigi listede 1. sirada yer almakta.Küçük ve sinirli mekânda geçen filmler; iyi bir senaryo, iyi bir çekim, ama illa ki de, mükemmel oyunculuk ile bütünlesince asla sikici olmuyor(?Telefon Kulübesi? isimli filmde de oldugu gibi).Köpeklerin Günü'nden sonra nice soygun filmi çekilse de izlediklerimin hemen hemen hepsinde bu filmin etkilerine rastladim. O halde bir basucu filmi denilebilir mi ya da, özellikle, yönetmen ve senaristler için bir basvuru kitabi?En son ?Ölüm Noktasi?(halen izlememisseniz vakit kaybetmeden bu diziyi de izleyin derim) isimli dizi de rastlamistim ?Köpeklerin Günü? izlerine.Filmin finalinde ise ben söyle bir ders çikardim:Eger bir banka soyacaksaniz kesinlikle uzun namlulu silahlari tercih etmeyin. Hatta mümkünse hiç bu ise gir

Bu filmi yorumlara aldanarak izledim, aldanarak diyorum ewet aldanarak
yorumlarda hiç düşmeyen bir tempo hop oturup hop kaldıran bir soygundan bahsediliyordu, filmi sonuna kadar izlememin tek sebebi belki gerçek bir atraksiyonla karsılaşabilirim ümidiydi.. 1975 yapımı bir film, 70 ler için harika denmiş yorumlarda fakat, o günün şartlarında değerlendirirsek bile çok kötü ya, berbat bi film bence emeğe yazık olmuş, al pacino yu abartan fan kitlesi sayesinde böyle ii yorumlar almış bence fakat, al pacino bebe bu filmde, ne tipi bile oturmuş ne oyunculuğu, konu fena değildi ama senaryoda boştu bence bu film al pacino fiyaskosudur.

Böyle bir film hayatımda görmedim gerçekten.Sıradan bir konu ama Al Pacino filmi eline öyle bir almış ki sanki: 'başka oyunculara gerek yok ben tek başıma bu filme yeterim.' der gibi bir performans sergilemiş.Al Pacino’ya 10/10.Yönetmene 10/5Senariste 10/8Filme 10/7

Abartısı olamayan ama Al Pacinosu olan bi film!

aL pacino gercekten harika bir oyuncu... bu roL icin baskasi dusunuLemezdi zannedersem...

spoiler: Filmin cesur ve doğal olması günümüzde hala iyi anılmasını sağlamış bana göre. 1975 yılında, henüz LGBTİ haklarının gündemde olmadığı, eşcinsel bireylerin yönelim yerine hastalık kelimesiyle tanımlandığı bir çağda bu filmin çekilmesi tam bir cesaret örneği. Amerikan halkının zihnine bir trajedi olan kazınmış olan Vietnam Savaşında çarpışmış bir askerin eşcinselliğini sinemaya aktarmak bariz şekilde risk almaktır. Dönemin hassasiyetleri çerçevesinde -her ne kadar gerçek bir olaydan esinlenilmişse de- bu anlatı beraberinde tepkiyi de getirebilir. Zaten bu durumu Godfather filminden tanıdığımız John Cazale'nin canlandırdığı karakter üzerinden anlatmaktadır. Bu karakter soyguncu olarak anılmaktan çekinmezken haber bültenlerinin 'banka soyan iki eşcinsel' ibaresine çok bozulmuştur. Toplum gözünde ‘öcü’ olan cinsiyet kavramları filmde sık sık görülür. Filmin doğallığı ise gerçek mekânda çekilmesi, diyalogların ve senaryonun büyük ölçüde doğaçlama ile ilerlemesinden kaynaklanır. Bu sayede filmi izlerken olayın gerçekliğinden kopuş bir an olsun yaşanmaz. Film, başlangıcından kapanış sahnesine kadar Al Pacino'nun muhteşem oyunculuğunun da katkısıyla ana karakteri bize insani ve kısmen haklı gösterebilmiştir. Oysaki anlatılan kişi bir banka soyguncusudur. Fakat bu suçlunun hem siyah hem de beyaz yüzü gayet ortada olduğundan seyirci karakter ile empati kurabilir. Diğer oyuncular da ele aldıkları karakterleri kendi üslupları ile iyi yoğurmuş ve doğal bir şekilde yansıtabilmiştir. Filmde bu sebeple karakter tasarımı bakımından çapak yoktur. Ana karakterin filmin başında soygun niyetiyle girdiği bankada hata üzerine hata yapması filmi gerçekçi kılmıştır. Hollywood filmlerinde sık sık gördüğümüz kusursuz soygun sahneleri yerine eli ayağı birbirine dolaşan, son anda suç işlemekten kaçan karakterler görmek daha güzel bana kalırsa. Filmin devamında da astım hastası güvenlik görevlisi daha fazla acı çekmesin diye polise teslim edilmesi, rehineler için yemek sipariş etmesi, onlarla adeta arkadaş olması da suç temalı bir filmde eşine az rastlanır sahnelerdir. Tabii ki bunlar karakterin ‘iyiliğinin’ altını çizen hususlar olsa da filmin genel akışı içerisinde çok güzel yedirilmiş kısımlardır. Filmin politik ve sosyo-ekonomik alt metni de birden fazla konuya temas eder. Al Pacino'nun hayat verdiği Sonny karakterinin para saçarak onu izleyenleri galeyana getirmesi dönemin ekonomisine küçük bir ışık tutar. Yoksulluk ile boğuşan halkın sisteme karşı çıkan aykırı kişilere olan bağlılığını da bu sahnede görürüz. Moretti karakterinin Attika Olayı'nın tekrar yaşanmaması için hem emri altındaki polisi hem de Sonny'i sakinleştirmeye çalışması da iyi polisin nasıl olması gerektiğine dair bir portre çizer. Bu durum iki tarafın kesin çizgilerle ayrışmadığını, iyinin ve kötünün bağlama göre öne çıktığını gösterir bana göre. Sylvia (Penelope Allen) ve Mulvaney (Sully Boyar) üzerinden ise suçlu konumuna itilmiş bir insanla iletişim kurmanın nasıl olacağını, ayrıca arkadaşlarını korumanın önemini anlatır. Filmin ilerleyen kısımlarında Sonny ile rehinelerin kırk yıllık arkadaş gibi sohbet edip vakit geçirmesi de suç işlemek zorunda bırakılan kişi ile kurbanların aynı kazanda piştiği, suçun sorumlusunun düzen olduğunu düşündürür. Bu gibi örnekler filmde sık sık görüldüğünden izlenmesi ve üzerine okumalar yapılması gereken bir film olmuştur.

Pacino en iyi performansını sergiliyor.Sinema tarihinin unutulmaz filmleri arasına çoktan girmiş bir başyapıt.

Pacino-Lumet ikilisini ikinci kez biraraya getiren unutulmaz bi başyapıt kesinlikle.Pacino ve Cazale Godfather’daki şovlarına bu filmde kaldıkları yerden devam ediyolar....Amerikan sinemasının 'bana göre en üretken olduğu' 70’ler döneminden 5 film sırala deseler bu filmi kesinlikle sayarım...Ama beyazperde.com bugüne kadar nasıl saymamış o da düşündürücü tabiii!!!!!

filmi bugün izledim., en iyi banka soygunu filmi diye izledim ama al pacinonun güzel oyunculugu dışında hiç de en iyi banka soygunu filmi olacak bir film değil bence. yoksa benmi filmde bir şey atladım.

Al Pacino kadar yönetmen Sidney Lumet'in de hakkini verelim arkadaslar, cok basarılı bir film, temposu bir an bile düşmüyor....

Çok uzn anlatılacak ve çok beğenilecek bir film değil bence. Hele hele olağanüstü hiç değil... Sadece Al'in oyunculuğu ön plana çıkıyor. Ajan profilleri aynı, polisler aynı, halkın soyguncuları kahraman görmesi aynı.. Ama Sunny'nin laf dinlemez karısına bayıldım. 6/10