Bence Lynch'in en iyi filmidir Lost Highway, ardından da Blue Velvet gelir. Bu filmi 1 kez izlemekle çözmeniz neredeyse imkansızdır. Olayların, kişilerin, rüyaların ve gerçeklerin içiçe geçtiği, senaryosuyla, kurgusuyla, müzikleriyle ve tabi ki David Lynch'in ustalığıyla hepimizi şok eden bir film.
'It was a pleasure talking to you' bu söz ve ardından garip adamın dönerken müziğin kaldığı yerden aynı güzellikte devam etmesi.. Bu sahneyi unutmak mümkün mü? Ya da aynı adamın kadının yüzünde belirdiği sahneyi, ya da filmin sonunda ortaya çıkan sır. Direksiyonda olmayan aslında elektrikli sandalyede ölen Fred'in hapise girdikten, idam olana kadar geçen süreci kurgulaması ve yapamadıklarını (aşk, sex, intikam vs..) yarattığı karakterlere zihninde yaptırarak bizi hayal dünyasında gezdirmesi daha doğrusu ölmeden görüldüğü söylenen film şeridini Fred'le birlikte bizim de izlemiş olmamız ve sonra filmin finali :) Bu nasıl bir kurgu ve oyundur. Tartışmasız muhteşem bir film.
Bu David Lynch'in insanları kandırması mıdır yoksa filmi izlerken gereken zekanın özenin ve dikkatin gösterilmeyip, 'bu ne biçim film ya böyle' gibi bir kolaycılığın seçilmesi midir! Türü sevmeyebilirsiniz ama bu durum yönetmene ya da filme laf atma hakkını size vermez. Bu her film için geçerlidir. Sadece Lynch'ten bahsettiğim düşünülmesin. Her yönetmenin bir bildiği vardır ve ona bu sırf bu yüzden bile saygı göstermek gerekir diye düşünüyorum.