Umut Işığım: Kullanıcı yorumları

Sıcacık bir aile filmi, bir romantik komedi. Kadronun uyumu mükemmel. Zaten bireysel olarak da çok çok kaliteli oyuncular var. Robert De Niro'dan söz etmemize gerek var mı? Baba rolünde özlediğimiz o performanslarından birini sunuyor. Bradley Cooper de çok beğenimi kazandı bu rolüyle. Geç keşfedilmiş aktörlerden biridir o da çağımızdaki. Jennifer Lawrence 15 yaş küçük olduğu Cooper'ın yanında hiç sırıtmıyor ve başarılı bir çalışmayla aralarındaki romantizm sonuna kadar hissedilebiliyor. Yan karakterler de kusursuz kesinlikle. İnsanın yüzünü güldüren, hele bir de filmin ortalarından itibaren karakterlere ısındıkça daha da keyif veren bir film "Silver Linings Playbook". Oscar performansını ben de merakla bekliyorum ancak sanırım alacağı hiçbir ödül beni mutsuz etmeyecek. İki arızalı karakterin birbirlerinden destek alarak ve ortak bir hedef doğrultusunda "iyileşmeleri", hem eğlenceli, hem de düşündürücü bir şekilde anlatılıyor. Kesinlikle yılın imza filmlerinden.

benim keyif alamadığım ağır vasati bir film 6/10

DeNiro ve Jennifer Lawrance'in oyunculuğu bu filmi kurtarmış. Çok uçlarda bir konusu var. Aşka da bir de bu pencereden bakın demiş. İki delinin aşkı nasıl yaşanır gördük.

filmin neresinden başlasam diye düşündüm ama en iyisi oyunculuktan başlamak öncelikle Robert De Niro yaşlı kurt yardımcı karakterde olsada filmin içinde bi hayli kendini göstermeyi başarıyor ve herkeze oyunculuğu öğretir gibi döktürüyor Jennifer Lawrence uzun zamandır bir kadın karakterden bu kadar etkilendiğimi hatırlamıyorum bu rolü başkasının bu kadar iyi sergiliyeceğini düşünmek bile istemiyorum oyunculuğunun zirve yaptığı bir oyunculuk sergilemiş ve tabiki Bradley Cooper işin açıkcası limit yok dan sonra oyunculuğunu bu kadar üstte çekeceğini düşünemezdim Christian Bale den sonra filmlerini merakla beklediğim 2 oyuncu oldu filme gelince aslında sorun burdane desem hafif kalır film gerçekten sizi derinden yüreğinizden kıyıda köşede gizli kalmış unutulmuş duygularınızı depreştirecek nitelikte... (sevgilinizle eşinizle izlenilmesi şiddetli tavsiye edilir... )romantik,sağlam konusu,sıcak,duygusal,komik,ailenizden kendinizden bişeyler bulabileceğiniz zekice ve ustalıkla çekilmiş görsel şölenin ve sade mekanların tercih edildiği muhteşem bir fim şiddetle tavsiye ediyorum izlemezseniz pişman olursunuz iyi seyirler...

Senaryosunu da Matthew Quick'in "The Silver Linings Playbook" (2008) isimli romanından uyarlayarak yazan David O. Russell'ın yönetmen koltuğunda oturduğu “Silver Linings Playbook”, baş rolleri paylaşan Jennifer Lawrence ile Bradley Cooper'ın yıldızlaştıkları bir romantik komedi olarak çıkıyor karşımıza...

Hani bu etkileyici performansı Lawrence'a, yılın "En İyi Kadın Oyuncu" kategorisindeki Academy ve Golden Globe ödüllerini de getirmiş zaten...

Gelin isterseniz pek çok "ters köşe sürpriz" de içeren filmimizin hikayesine biraz daha yakından bakalım...

Sekiz ay boyunca, Baltimore'daki Karel Psikiyatri Tesisinde rehabilitasyon da tutulan "bipolar disorder" hastalığından mustarip Patrick Jr. (Bradley Cooper), tüm yasal sorumluluğu üstlenen annesi Dolores Solitano (Jacki Weaver) tarafından çıkartılır...

Ne midir bu "bipolar disorder"?

Pat, bütün semptomlarını film boyunca "özenle" sergiliyor...

O yüzden biz ayrıntısına girmeyeceğiz...

Mevzuya devam edecek olursak:

Aynı tesisten, Pat'in taburcu olduğunu ve yol üstünde bırakacaklarını söylediği yakın arkadaşı Danny'i de (Chris Tucker) araçlarına alarak uzaklaşırlar...

Ancak aniden gelen bir telefon sonrasında, Danny'nin aslında taburcu olmadığını ve gizlice kaçmış olduğunu öğrenen Dolores, onu gerisin geriye hastaneye götürür...

Anne oğul eve girdiklerinde kendilerini, Pat'in taburcu olacağından habersiz olan Eagles beyzbol takımının takıntılı bir fanatiği olan babası Patrick Sr. (Robert De Niro) ile Randy (Paul Herman), şaşkınlıkla karşılayacaktır...

Sürekli olarak ayrı yaşadığı karısı Nikki'ye (Brea Bee) yeniden kavuşma planları yapan Pat, edebiyat öğretmeni Nikki'nin müfredatında yer alan Ernst Hemingway'in "Silahlara Veda / A Farewell to Arms" romanını hızlı bir tempo ile okur okumaz, kendince saçma bir finale sahip olduğunu düşündüğü için odasındaki kapalı pencereden dışarıya fırlatarak camı kırmasının yanı sıra sabahın dördünde annesi ile babasını da uyandırarak yataklarından kaldırır...

Ertesi sabah annesi Pat'i, Dr. Cliff Patel'in (Anupam Kher) kliniğindeki terapiye götürür...

Götürür götürmesine de...

Kendisinde kötü çağrışımlara neden olan "düğün şarkılarının" hoparlörlerden çalınıyor olduğunu duyar duymaz Pat, sinirlerine hakim olamayarak hırçınlık yapmaya başlar...

Ki gerçekte bu, doktorun Pat'e uyguladığı çok basit bir testtir...

Ve henüz sağlığına kavuşmadığı anlaşıldığı içinde ne kadar direnirse dirensin ilaçlarını kullanmaya devam etmesi gerekmektedir...

Yoksa tekrardan Baltimore'a kapatılacaktır...

Mahkeme kararı ile yasaklanmış olmasına karşın Nikki'yi aramak üzere gittiği, bir zamanlar kendisinin de tarih öğretmenliği yaptığı lisenin önünde kendisini görür görmez tir tir titreyen Müdür Nancy Meckers'a (Patsy Meck) rastlayan Pat, Nikki'yi sorsa da sadece Doug Culpepper'ın (Ted Barba) orada olduğu bilgisini alabilir...

Derken Bayan Meckers'i korkutan bu olayın ardından, koşarken yolda rastladığı Ronnie (John Ortiz) ve Nikki'nin yakın dostlarından olan karısı Veronica (Julia Stiles) Pat'i, Pazar akşamı için yemeğe davet ederler...

Nikki'den haber alma umudunu içinde hep taze tutan Pat'de geri çevirmez ve ağabeyi Jake'in (Shea Whigham) hediyesi olan Eagles takımından DeSean Jackson'ın 10 numaralı formasını sırtına geçirdiği gibi elindeki çiçeği ile bu nazik davete icabet eder...

Yalnız yemeğe Veronica'nın dul ve "işinden kovulmuş" olan kız kardeşi Tiffany'de (Jennifer Lawrence) katılacak ve huysuzluk çıkartarak yemekten erken ayrıldıklarında dışarıda Pat'e ciddi şekilde "asılacak" fakat halen karısı Nikki ile olan evliliğini kurtarabileceği duygusunu hiçbir zaman yitirmeyen Pat, bu teklifi kesin bir dil ile geri çevirecektir...

Üstelik aynı gece düğün kasetlerini bulamadığı için Pat, öfke nöbetine kapılarak tüm mahalleyi ayağa kaldıracaktır...

Tabii şikayet üzerine polis memuru Keogh da (Dash Mihok), kapılarına dayanmakta gecikmez...

Neyse...

Sabah koşusuna çıkan Pat yolda peşinden koşuşturmaya başlayan Tiffany ile karşılaşır ve hızlı bir biçimde ondan kaçar...

Ama Dr. Patel'den, Tiffany ile arkadaş olması yönünde bir öneri gelir...

Zira böylelikle Nikki, Pat'in nazik, yüce gönüllü, ihtiyacı olanlara yardım eden ve gelişme gösteren biri olduğunu düşünecektir...

Bu fikre kafası yatan Pat, bir diğer sabah koşusunda rastlamaya çalıştığı hatta gözleri ile aradığı Tiffany'e, "Bu restorana benimle gelir misin?" diye sorar...

Yanıt ise, "Saat 19.30'da beni al" olur...

Dakika 41...

Geride, kendi kişisel hedefleri için birbirlerinden karşılıklı olarak yardım isteyen Pat ile Tiffany'nin "En İyi Senaryo Uyarlaması" kategorisindeki BAFTA ödülünü de almış olan oldukça renkli bir hikaye sizleri bekliyor...

Elbette bilindiği üzere Pat'in hedefi, Nikki'ye kavuşmak...

Peki, Tiffany'nin ki?

Onu da kısa bir süre sonra öğreneceksiniz...

Bir de Tiffany'in "işten kovulma" macerasını duyunca eminiz gülmekten bayılacaksınız...

Keyifli seyirler,

Vizyondayken ne gürültü koparmıştı bu film. Gidip izlemiş ve hayal kırıklığı yaşamıştım. Kötü bir film mi ? Hayır ama o kadar abartılmış ki ne var bu kadar demiştim. Yüksek beklentilerle izlemeyin. Orta karar bir film bana göre.

Filmi izlemek için sabırsızca beklesem de maalesef film benim için hayal kırıklığı olmuştu. Yönetmenlik ve oyunculuk bence çok başarılı. Ama benim için film zorla izlediğim ve beğeniden uzak bir yapım oldu.

film belki çoğu kişiye sıkıcı gelebilir ama filmin içine girip biraz düşününce film zevkli gelecektir 10 üz 7.1

Umut Işığım, Pat ve Tiffany’nin sıra dışı ilişkisini sıkmadan ve ritmi bozmadan başarıyla bizlere aktarıyor. Oyunculuklar çok iyi. Sadece başrol, yardımcı oyuncular açısından da değil, yan roller de etkili. Bradley Cooper’ı filmin başlarında biraz eğrelti bulmama rağmen sonrasında sevdim. Jennifer Lawrance ise star ışığı dediğimiz ışıltısını bulunduğu her sahnede sergiliyor. İkilinin uyumu etkileyici. Yönetmen koltuğunda oturan David Russel’ın öyküyü, Matthew Quick’in romanından senaryolaştırdığını da belirtmekte fayda var.

Silver Linings Playbook, son zamanların en enteresan filmlerinden birisi. Filmde daha çok akıl hastalığı konusu işlendiği için türü dram veya psikolojik türü gibi gelse de daha çok romantik-komedi tadında. Fakat bu bildiğiniz romantik-komedilerden değil.

Filmin en başında Pat'i (Bradley Cooper) görüyoruz. Pat, hayatını düzeltmek için akıl hastanesinden çıkar. Hep kendi için bir umut ışığı, pozitif şeyler bulmaya çalışır. Fakat yine de bazı anlarda öfkesine engel olamaz. Bir gün bir arkadaşının evine yemeğe gittiği sefer Tiffany (Jennifer Lawrence) ile tanışır. Tiffany de aşağı yukarı Pat gibidir. Her ikisinin de kendine ait sorunları vardır.

Aslında bilindik romantik-komedilerde bir çiftin ilk karşılaştığı sahne oldukça şirindir. Fakat buradaki tanışma sahnesi şirin değil. Şimdi karşılaştırınca oldukça enteresan olduğunu fark ettim.

Bunun dışında hikayenin devamında bu alışkanlıklardan kurtulma ve bir umut ışığı aramaya giriş yapılıyor. Tabi işin içine azıcık da romantik-komedi katılmaya çalışılıyor.

Oyunculuklara bakacak olursak her biri çok başarılı bir performans sergilemiş, özellikle de Jennifer Lawrence. Jennifer, kendi karakterinin deli, çılgın, dramatik ve eğlenceli tonlarını çok iyi yakalayarak güzel bir karışım sunmuş bizlere. Bradley Cooper'da öyle. Karakterinin sinirli ve mutlu anlarını güzel bir biçimde buluşturmuş. Pat'in babası rolünde Robert De Niro ise Zor Baba filmindeki unutulmuş baba rolünden sonra kendisini bir kez daha hatırlatıyor bizlere. O da usta bir oyuncu zaten. Geriye kalanlar da dediğim gibi başarılı oynamış.

Yönetmen David O. Russell'ın da en dikkat çekici filmi olmuş bu arada. Bu akıl sorunu ile ilgili şeyleri hiç çekinmeden sunuyor bizlere. Güzel yönetmiş filmi.

Bu film tam bir romantik-komedi değil fakat bir yandan da öyle aslında. Dram da var filmde. Oyunculuklar mükemmel, keyifli bir film. Alışa geldiğimiz türlerden çok farklı. Bence bir şans verin derim bu filme. İyi bir film. 4/5

David O. Russell, Jennifer Lawrence, Bradley Cooper ve üstad Robert De Niro bu dörtlü iki kez biraraya gelmiş. Bundan bir yıl sonra çekilen American Hustle filminde de bir kez daha biraraya geliyorlar. Jennifer Lawrence adına konuşmak gerekirse oynadığı filmler arasında oyunculuğunu en çok beğendiğim film oldu. Biraz psikopat olan karakter ona çok yakışmış. Diğer tarafta Bradley Cooper da bir o kadar psikopat bir karakterle karşımıza çıkıyor. Üstad Robert De Niro ise fazla rol almamış bu filmde. Ama oynadığı kısa bölümlerde bile hakkını vermiş rolün. Bu kadro bir araya gelince film biraz geri planda kalabiliyor. Çok kaliteli ve çok isim yapmış oyuncular. Bunun dışında çok mükemmel bir konusu yok ama biraz komik, biraz eğlenceli hafifte romantik bir film. Söylediğim gibi oyunculukların ağır bastığı bir film genel olarak. Bunun dışında komedi faktörünü güzel işlemişler. Kahkaha attırmıyor ama zeki espirileri ile yüzünüzü güldürüyor, olaylardaki insanların davranışları yüzünüzde bir tebessüm oluşturuyor. Genel olarak çok hareketli geçmeyen film ama hiç sıkmadan izlenebiliyor. Biraz aile içi bağlara değinen biraz aşk-sevgi üzerinden ilerleyen eğlenceli bir film. İyi seyirler... 7.5/10

Kendi türünün en iyi örneklerinden biri olan filmi 2 saat boyunca bir "erkek" olarak hiç sıkılmadan izledim. Aile içi sorunları, kişilik bozuklukları konuları çok iyi yansıtılmış. İki tane kişiliği farklı sebepler doğrultusunda bozulmuş insanı birleştiriyor ve içinizi ısıtan çok hoş bir dramatik romantik komedi filmi ortaya çıkıyor. Bradley Cooper ile Jennifer Lawrence da harika bir performans ortaya koyuyor. Tabi Robert De Niro'da her zamanki gibi rolünü harika bir şekilde oynuyor.

Ben filmi yeni izleme fırsatı buldum ve iyi ki izlemişim. David O. Russel Fighter filminden sonra bir o kadar güzel bir film daha yönetmiş. Kendisinden yine böyle iyi filmler bekliyoruz. Sonuç olarak eğer filmi hala izlemediyseniz izlemenizi tavsiye ediyorum.

Beklediğimin üzerinde çıkan filmlerden biri Umut Işığım şöyle ki Jennifer Lawrence hem sevmem hem de oyunculuğunu hiç beğenmem ve filme dışardan baktığım zaman bana oldukça sıradan gözükmüştü o yüzden daha filmi izlemeden önce aklımda soru işaretleri belirdi ama filmi izledikten sonra boşuna ön yargılı davrandığımı filmin gayet başarılı bir film olduğu kanaatine vardım.Filmdeki başrol karakterler genel olarak deforme olmuş karakterler ve oyuncular gerçekten başarılı Jennifer Lawrence'a tam filmin ilk yarısında ısınır gibi oldum oyunculuğunu da beğendim ama ikinci yarı yine ona ve oyunculuğuna gıcık oldum ama Bradley Cooper vs. gerçekten sağlam performasnlar var filmde.Film nerdeyse baştan sona hiç sıkmadan kendini izlettiriyor aksine zaman zaman güldürüp hüzünlendiriyor film tam bir dram-komedi türü filmi,bence Juno filmi tadında bir film.Basit ve sıradan küçük olaycıklar olsa bile filmde bunlar özellikle sinemada da izlememin etkisiyle insanın üzerinde sıcacık bir etki bırakıyor.Filmde kullanılan müzik ve soundtrackler çok başarılı filmin etkileyicilik seviyesini iki katına çıkarmış.Genel olarak başarılı bir film,bence Oscar'a aday olabilecek kadar iyi bir film değil fakat başarılı ve özellikle dram-komedi türünde film sevenlerin izlenmesi gereken filmlerinden biri.

7/10

harika bir film..içimdeki bütün duyguları canlandırdı resmen...muhteşem oyunculuklar hariha atmosfer çok sevdim filmi

iki deli (anormal) insanın aşk hikayesi.. Ara ara durağan.. Bu kadrodan daha iyi film beklerdim genede