Zeynep B.
23 Ağustos 2016 tarihinden beri üye
Filmler
Diziler
Programlar
(tamamen spoiler içerir)
Inarritu... Daha önce Revenant ve Birdman'ını izlediğim fakat bende asıl hayranlığı Amores Perros ile yaratan yönetmen...diyerek söze başlamak istedim. Peki neden Paramparça Aşklar ve Köpekler ? Filmin olay örgüsüne kısaca değinecek olursak ; ilk dakikalarda gösterilen kaza aslında filmin kilit noktası. Bu kazayla kesişen üç hayat var burada. Bu hayatlar ileri-geri dönüşler yapılarak anlatılıyor sonrasında. Burada hayatı kesişen üç karakter filmin afişinde de görüldüğü üzere ; Octavio(Gael García Bernal) , Valeria(Goya Toledo) , El Chivo (Emilio Echevarría)...
Octavio abisiyle kötü bir evililiği olan yengesi Susanna'ya aşıktır ve paramparça bir aşk üçgeni oluşur.Susanna ile kaçmak için köpeği Cofi'yi dövüştürerek para kazanmaya başlar. Bir dövüşte ortalık karışır , birini bıçaklar, oradan kaçarken de Valeria'nın arabasına çarpar. Valeria manken ve televizyon yıldızıdır. Kazadan sonra bir bacağını kaybeder. O sırada birini öldürmek için orada bulunan yeni seri katil , eski komünist gerilla olan El Chivo Octavio'nun arabasındaki yaralı Cofi'yi alır ve iyileştirir.
Inarruti'nin kesişen hayatları ustalıkla yansıtabildiğini belirterek karakterlerin ayrı ayrı durumları, psikolojileri ve onların bu psikolojilerinin bir yansıması niteliğindeki köpekleri Inarruti'nin bu yeteneğini arka plana atacak güçte.
Octavio'nun Susanna'ya olan aşkı ve merhameti karşısında abisine olan öfkesi ve köpeğini hiç acımadan dövüştürmesi gibi çelişkileri izleyicinin karakter hakkında hüküm vermesini güçleştiriyor.Fakat Octavio'nun gösterildiği son sahnede yüzündeki ifadeyle çaresizliğini iliklerimize kadar hissediyoruz.Ve karakterin musamiyetinde karar kılıyoruz.Tabi bunda filmin kısa ve etkili müziklerinin payı inkar edilemez.
Valeria... Evli biri olan Daniel ile birbirlerine aşıktırlar. Daniel eşini terk eder ve Valeri'yla birlikte yaşamaya başlamışlardır ki mutlulukları o malum kaza ile gölgelenir.Valeria artık sakattır. Valeria'nın psikolojisine köpeği adeta tercüman olmuştur bu bölümde. Köpeği salondaki çukura düşer ve farelerle dolu karanlık çukurda korkuyla sıkışıp kalır.Valeria ise çukurun dışında çaresiz, köşeye sıkışmış ve korku doludur. Bu durum elbette Daniel ile olan ilişkilerine yansır ve bir aşk daha paramparça olmaya başlar.
Gelelim El Chivo'ya ; cinayetlerinde dahi belirli değerleri gözönünde bulunduran "erdemli bir seri katil", eski bir gerilla ve acılı bir baba. Elbette gene kafamızı karıştıran bir karakter. Ve burada da imdadımıza köpekler koşuyor. Cofi iyileşince evdeki diğer köpeklerin tamamını öldürür. Bunun karşısında kahrolan El Chivo ,Cofi'yi öldürmek ister fakat köpekle olan benzerliklerinin , ikisinin de bu hayata itilişinin farkına varır ve Cofi'yi öldüremez. ("Her köpek sahibine benzer"-El Chivo)
Karakter tahlilleri bu şekilde. Karakterlerin masumiyetleri, çaresizlikleri, paramparça aşkları ve köpekleri bir kazada birleşiyor. Bambaşka hayatların kesiştiği küçük anlar ve tahmin bile edemeyeceğimiz benzerlikler... Film; hayatın bu gerçekliğiyle bizi baş başa bırakıyor. Karakterler sırasıyla genç, orta yaşlı ve ihtiyar. Yani sırasıyla aşk, hayat ve pişmanlıklar ...
Filmin tekniğine bakacak olursak ; oyunculuklar mükemmel , sahneler fazlasıyla gerçekçi, müzikler tam olması gerektiği yerde olması gerektiği kıvamda verilmiş, gayet etkili. Hep yakın ve omuzüstü çekim yapılmış. Bu da izleyicinin kendisini orada hissetmesini sağlıyor. Filmden bir karakter oluyorsunuz. Geçmişe gidip gelen sahnelerde dağılan dikkatiniz bu şekilde dengeleniyor. Filmin tek sıkıntısı ise çok uzun olması.Fakat burada da üç karakterin psikolojilerinin derinlemesine anlatıldığını gözönünde bulundurursak filmin uzun olmasının kaçınılmazlığını kabul ediyoruz.
Bütün bu değerlendirmelerim ışığında söyleyebilirim ki bittiğinde "vay be" dedirtmeyen fakat karakterlerin psikolojik tahlillerini derin derin düşününce "VAY BE !" dedirten bir filim. Son olarak beğendiğim replikleri sevgili sinemaseverlerle paylaşarak yazımı noktalıyorum:
"Octavio: Planlarımız ne olacak?
Susana: Sen ve senin planların. Babaannem ne derdi biliyor musun? Tanrıyı güldürmek istiyorsan ona planlarından söz et."
"Güçlü olmak akıllı olmak demek değildir."
"Tanrı bulanık görmemi istiyorsa ben de bulanık görürüm."
"Çünkü biz biraz da kaybettiklerimiziz."
"Demek ki; telafisi olmayan zaman aileden çalınan zamanmış."
Inarritu... Daha önce Revenant ve Birdman'ını izlediğim fakat bende asıl hayranlığı Amores Perros ile yaratan yönetmen...diyerek söze başlamak istedim. Peki neden Paramparça Aşklar ve Köpekler ? Filmin olay örgüsüne kısaca değinecek olursak ; ilk dakikalarda gösterilen kaza aslında filmin kilit noktası. Bu kazayla kesişen üç hayat var burada. Bu hayatlar ileri-geri dönüşler yapılarak anlatılıyor sonrasında. Burada hayatı kesişen üç karakter filmin afişinde de görüldüğü üzere ; Octavio(Gael García Bernal) , Valeria(Goya Toledo) , El Chivo (Emilio Echevarría)...
Octavio abisiyle kötü bir evililiği olan yengesi Susanna'ya aşıktır ve paramparça bir aşk üçgeni oluşur.Susanna ile kaçmak için köpeği Cofi'yi dövüştürerek para kazanmaya başlar. Bir dövüşte ortalık karışır , birini bıçaklar, oradan kaçarken de Valeria'nın arabasına çarpar. Valeria manken ve televizyon yıldızıdır. Kazadan sonra bir bacağını kaybeder. O sırada birini öldürmek için orada bulunan yeni seri katil , eski komünist gerilla olan El Chivo Octavio'nun arabasındaki yaralı Cofi'yi alır ve iyileştirir.
Inarruti'nin kesişen hayatları ustalıkla yansıtabildiğini belirterek karakterlerin ayrı ayrı durumları, psikolojileri ve onların bu psikolojilerinin bir yansıması niteliğindeki köpekleri Inarruti'nin bu yeteneğini arka plana atacak güçte.
Octavio'nun Susanna'ya olan aşkı ve merhameti karşısında abisine olan öfkesi ve köpeğini hiç acımadan dövüştürmesi gibi çelişkileri izleyicinin karakter hakkında hüküm vermesini güçleştiriyor.Fakat Octavio'nun gösterildiği son sahnede yüzündeki ifadeyle çaresizliğini iliklerimize kadar hissediyoruz.Ve karakterin musamiyetinde karar kılıyoruz.Tabi bunda filmin kısa ve etkili müziklerinin payı inkar edilemez.
Valeria... Evli biri olan Daniel ile birbirlerine aşıktırlar. Daniel eşini terk eder ve Valeri'yla birlikte yaşamaya başlamışlardır ki mutlulukları o malum kaza ile gölgelenir.Valeria artık sakattır. Valeria'nın psikolojisine köpeği adeta tercüman olmuştur bu bölümde. Köpeği salondaki çukura düşer ve farelerle dolu karanlık çukurda korkuyla sıkışıp kalır.Valeria ise çukurun dışında çaresiz, köşeye sıkışmış ve korku doludur. Bu durum elbette Daniel ile olan ilişkilerine yansır ve bir aşk daha paramparça olmaya başlar.
Gelelim El Chivo'ya ; cinayetlerinde dahi belirli değerleri gözönünde bulunduran "erdemli bir seri katil", eski bir gerilla ve acılı bir baba. Elbette gene kafamızı karıştıran bir karakter. Ve burada da imdadımıza köpekler koşuyor. Cofi iyileşince evdeki diğer köpeklerin tamamını öldürür. Bunun karşısında kahrolan El Chivo ,Cofi'yi öldürmek ister fakat köpekle olan benzerliklerinin , ikisinin de bu hayata itilişinin farkına varır ve Cofi'yi öldüremez. ("Her köpek sahibine benzer"-El Chivo)
Karakter tahlilleri bu şekilde. Karakterlerin masumiyetleri, çaresizlikleri, paramparça aşkları ve köpekleri bir kazada birleşiyor. Bambaşka hayatların kesiştiği küçük anlar ve tahmin bile edemeyeceğimiz benzerlikler... Film; hayatın bu gerçekliğiyle bizi baş başa bırakıyor. Karakterler sırasıyla genç, orta yaşlı ve ihtiyar. Yani sırasıyla aşk, hayat ve pişmanlıklar ...
Filmin tekniğine bakacak olursak ; oyunculuklar mükemmel , sahneler fazlasıyla gerçekçi, müzikler tam olması gerektiği yerde olması gerektiği kıvamda verilmiş, gayet etkili. Hep yakın ve omuzüstü çekim yapılmış. Bu da izleyicinin kendisini orada hissetmesini sağlıyor. Filmden bir karakter oluyorsunuz. Geçmişe gidip gelen sahnelerde dağılan dikkatiniz bu şekilde dengeleniyor. Filmin tek sıkıntısı ise çok uzun olması.Fakat burada da üç karakterin psikolojilerinin derinlemesine anlatıldığını gözönünde bulundurursak filmin uzun olmasının kaçınılmazlığını kabul ediyoruz.
Bütün bu değerlendirmelerim ışığında söyleyebilirim ki bittiğinde "vay be" dedirtmeyen fakat karakterlerin psikolojik tahlillerini derin derin düşününce "VAY BE !" dedirten bir filim. Son olarak beğendiğim replikleri sevgili sinemaseverlerle paylaşarak yazımı noktalıyorum:
"Octavio: Planlarımız ne olacak?
Susana: Sen ve senin planların. Babaannem ne derdi biliyor musun? Tanrıyı güldürmek istiyorsan ona planlarından söz et."
"Güçlü olmak akıllı olmak demek değildir."
"Tanrı bulanık görmemi istiyorsa ben de bulanık görürüm."
"Çünkü biz biraz da kaybettiklerimiziz."
"Demek ki; telafisi olmayan zaman aileden çalınan zamanmış."