Filmler
Diziler
Programlar
Only God Forgives filmi, kimi izleyicilere göre bir başyapıt, kimilerine göre ise izledikleri en kötü filmdi. Bu filmi bundan yaklaşık iki yıl önce izlediğimde adeta bir çöp film olduğunu düşünmüştüm. Fakat o zamanlar sinemaya pek de sinemasal açıdan yaklaşamadığımı yani her tip filmi o dönem izleyemediğimi düşündüğümden, dün gece tekrar izleme tercihinde bulundum. Bunun bir sebebi de Only God Forgives'in içi oldukça dolu olan metninden yani metafor olsun, sembol olsun, filmin kendi içerisinde oldukça anlamlı olduğunu okuduğumdan dün filmi ikinci kere seyrettim. Öncelikle Nicolas Winding Refn sineması adına konuşacak olursak, her ne kadar izlediğim ilk filmi olsa da, Refn sinemada kendi tarzını yaratan yönetmenlerden. Şu ana kadar ortaya koyduğu her film de gerilim filmi olarak gözlere çarpıyor, bunu da farklı bir tarzda ve kendi stiliyle işliyor. Refn de nev-i şahsına münhasır sinemasıyla bilinen ve de çoğu izleyiciye oldukça ters gelebilecek bir yönetmen. Drive filmiyle de büyük beğeni kazanarak tanındı denebilir. Drive ise sekizinci uzun metrajlı filmiydi. Only God Forgives filmi ise, Refn'in de açıklamalarına dayanarak söyleyecek olursak tam bir Refn filmi. Refn bu film için iki tane çok önemli teklifi geri çevirip ileri bir tarihe atmış. Bunun dışında bu filmi hakkında ise kendisi, bir filmde aradığı bütün şeylerin bu filmin içerisinde bulunduğunu söylüyor. Bir bakıma hayalindeki projesiymiş desek yalan olmaz. Filme gelecek olursak filmin senaryosu hakkında öncelikle konuşmak istiyorum. Filmin eleştiri alan en büyük noktası olarak göze çarpıyor diyebilirim. Çoğu kişi Refn'in teknik açıdan kusursuz olduğunu ancak senaryonun içerisinin boş olduğunu dile getiriyor. Fakat kesinlikle öyle değil, film izleyicisine oldukça derin bir senaryo ve anlaşılması zor metaforlar ve semboller veriyor. Kendi adıma söyleyecek olursam, ilk izleyişimde bu gözle bakmadığımdan kendimi dün ilk kez izlemiş biri olarak görüyor ve de filmi genel olarak tümü olmasa da anladığımı söyleyebilirim. Ama izleyiciye oldukça ucu açık bir iş sunuyor. Bu da çeşitli sahneler adına birden fazla teorinin olduğunu gösteriyor. Filmin hem konusunu hem de alt metnini kusursuz işlediğini dile getirmek istiyorum. Teknik açıdan da gerçekten kusursuz. İnanılmaz görsel yapısıyla ve müzikleriyle hafızalarda yer ediniyor. Bunun dışında Ryan Gosling'in de oldukça başarılı bir iş çıkardığını ve de genel olarak sessiz yapıdaki karakterini genel olarak bakışları ile yarattığı anlatımıyla karşısındakine geçirdiğini dile getirmek lazım. Kristin Scott Thomas ise filmin en enteresan ismi denebilir. Filmdeki en iyi oyuncunun da o olduğunu söyleyebiliriz. Karakterine çok başarılı bir şekilde can verirken, son dönemlerdeki en iyi kadın oyunculuk performanslarından birini koyuyor hatta. Vithaya Parsringarm ise Refn'in Bangkok'da (filmi çektiği yer) bulduğu bir oyuncu ve karakterine o da oldukça başarılı bir şekilde can veriyor. Karakterler hakkında derin bir anlatım yapmak istemiyorum çünkü filmin derinliği karakterlerde. Genel olarak oyunculuklar gerçekten başarılı. Refn de çok iyi bir iş çıkarmış. Film net bir biçimde sürüklemese de kendini izlettirmeyi başarıyor denebilir. Sonuç olarak Only God Forgives filmi, çoğu izleyiciye ters gelebilecek bir film kesinlikle. Bir Refn hayranı veya onun sıkı bir takipçisiyseniz de çok beğeneceğiniz bir iş olacak. Açıkçası benim çok ilgimi çekti ancak herkese tavsiyem izlemeden önce kesinlikle fragmanını seyredin.