Filmler
Diziler
Programlar
Film hikayesi ve karekterleri açısından ilgi çekici. Tam da Çağan Irmak'ın elinde efsane sahnelere klasikleşek şarkılar ve diyaloglara dönüşecek bir senaryo var ortada. Ama ortaya çıkan öyle değil. Ağlatmıyor isyanlarından bir yana filmin ağlatmayan yönü aslında filmin gerçekte de temel problemi. Hızlı gelişen olaylar zinciri ve buluşmalar o kadar oldu bittiye geliyor ki filmin finalinde karakterleri daha yeni benimsemeye başlıyor gibi oluyoruz. Bu sebeple 'a bitti mi ağlayamadık bile ' cümlesi salon çıkışlarında sarfediliyor. İhsan'ın Temmuz'u kabullenişi ve hayatına sokmasında o kadar hızlı oluyor. Bu sebeple aralarındaki dramatik yakınlaşmalar ve dialogları içselleştiremiyoruz. Bir yönetmen bunu böyle hissetmememizi de istemeyebilir ama Çağan Irmak'tan a beraber Temmuz karakterine dair sonradan ortaya çıkanlar ona kadar ki ona yaklaşımımızı sorgulamamıza sebep oluyor . Filmin en başarılı bulduğum yanı Temmuz karakterine getirdiği yaklaşım. Oyuncular daha iyi bir yönetimde öne çıkabilirlerdi fakat filme yansıyan içselleştirememe durumu karakterler üzerinden oyuncuların performansını da aşağı çekiyor ve sıradanlaştırıyor.