Ayten Gökçer biyografi

26 Ocak 1940’ta Ankara’da Ayten Kaçmaz adıyla dünyaya gelen Ayten Gökçer, kültürel bir ortamda büyüdü ve genç yaşta oyunculuğa ve performans sanatlarına ilgi duymaya başladı. Eğitimine Ankara Devlet Konservatuvarı’nın bale bölümünde başladı ve 1955 yılından itibaren Ankara Devlet Tiyatrosu çatısı altında Oyuncakçı Dede, Mavi Kuş ve Son Durak gibi oyunlarla sahneye çıkmaya başladı ve 1958 yılında Devlet Tiyatroları sanatçı kadrosuna katıldı. Gökçer 1990'lı yılların sonuna kadar sayısız oyunda devlet tiyatrocusu olarak sahneye çıktı. 1987 yılında Sadık Şendil’in yazdığı Yedi Kocalı Hürmüz müzikalinde “Hürmüz” karakterini canlandırdı. Bu rolüyle başrolde oynadı ve performansı büyük beğeni topladı. Ayten Gökçer kendisi gibi oyuncu olan Cüneyt Gökçer ile 1964 yılında dünya evine girdi ve evliliğinden bir kız evlat (Aslı Gökçer Oba) sahibi oldu. Ayten Gökçer, sinema kariyerine ise 1965 yılında “Taçsız Kral” filmiyle adım atan Gökçer, daha sonra tiyatroya ağırlık verdi ve birçok önemli tiyatro yapımında rol aldı. Filmografisinin diğer işleri arasında 501 Numaralı Hücre (1967), İçli Kız Funda (1967), Damdaki Kemancı (1972), Anneler Günü (1973), IV. Murat (1980), Bağdat Hatun (1981), Önce Canan (1988), Elif Ana (1991), Yılan Hikâyesi (1999), Patron Kim? (2003), Çat Kapı (2005), Hoşçakal Güzin (2008) ve İstanbul Kırmızısı (2017) sayılabilir. Gökçer, televizyon ekranlarında en çok “Yılan Hikâyesi” adlı dizideki performansıyla tanındı ve tv seyircisi tarafından da sevildi. Ayten Gökçer, Sanat kariyeri boyunca birçok ödül ve onur kazanan Gökçer, 1967 ve 1971 yıllarında Sanat Sevenler Derneği tarafından Yılın En İyi Kadın Oyuncusu seçildi. Ayrıca,Gazeteciler Derneği tarafından En İyi Sanatçı ve En İyi Kadın Sanatçı ödüllerine layık görüldü, Kültür Bakanlığı tarafından Büyük Ödülü de layık görülen Gökçer 1988'de devlet sanatçısı ünvanını aldı. Nitelikli sanatı, Türk kültürüne ve tiyatrosuna yaptığı katkılarla hatırlanan Ayten Gökçer 14 Mayıs 2024’te 84 yaşında hayata veda etti ve Zincirlikuyu Mezarlığı’nda eşinin yanına defnedildi.