Görsel efekt tasarımları yapmaya başladığınız zamanla şu an arasında ne gibi gelişimsel farklılıklar görüyorsunuz?
M.A.: Daha önceden 300 görsel efektler sahnesi varken şimdi bir gişe rekorları kıran filmde 3000 tane görsel efektler içeren sahne var. Filmlerdeki efekt kalitesi teknolojinin gelişimi ile çok doğrudan orantılı gelişiyor. 90’ların filmlerini günümüzün filmleri ile karşılaştırdığınızda inandırıcılık açısından inanılmaz bir gelişim görüyorsunuz. Daha önceden bir film tamamıyla görsel efektlere güvenmez ve bilgisayarda oluşturulmuş görüntüleri kullanımlarını sınırlandırırken şimdi nerdeyse filmin tamamının güvendiğini görüyoruz. Filmin inandırıcılığını kaybedeceğini düşündükleri için sahneleri pratik efektler ile çekiyorlardı.1993 yapımı 120 dakikalık Jurassic Park’ın sadece 6 dakikası CGI iken filmin geri kalanı dev timsah animatroniklerinden ve set prodüksiyonunda kullanılan iyi tasarlanmış donanımlardan oluşuyordu. 2015 yapımı Jurassic World’e bakıldığında ise 2000’den fazla görsel efekt sahnesine sahip olmasının nedeni endüstride çığır açan teknolojik gelişimler yaşanmasıdır. Jurassic Park benim için sinematik maceranın ilk tanımı aslında. CGI'yi yalnızca kesinlikle gerekli olduğunda kullanarak daha önceden inandırıcı gözükebileceğine inanmadığımız bir dünya yarattı. Arasında en fazla 5 sene olan yapımlara baktığımızda bile çok şaşırtıcı gelişimlere şahit oluyorsunuz.Her zaman yeni teknolojilerin peşinden gidilip bunları filmlere dahil etmeye çalışılıyor. Sektörde karşılaşılan en büyük zorluklardan biri diyebilirim.
Avengers’ın yüzde 96’sını görsel efektler oluşması bunun en büyük örneği. Bunlar aslında akıl almaz rakamlar ve birçok stüdyonun birlikte çalıştığı büyük bütçeli gişe rekorları kıran filmler. Özellikle efektlerin geliştirildiği Houdini yazılımı son 10 senedir endüstrideki en inandırıcı efekt işlerinin çıkmasında önemli bir yere sahip. Bunun yanında VR son yıllarda film endüstrisinde de kullanılmaya başladı. Lion King’in başından sonuna kadar VR’da (sanal gerçekte) çekildi. Böylelikle film için yaratılan dünyanın içinde yer alan bütün araçları/objeleri her an istedikleri gibi manipüle edebilme şansına sahip oldular. Mesela ışığı değiştirmenin yanında, günün herhangi bir saatini seçip sahneyi kolaylıkla istedikleri gibi değiştirebilme gücüne sahip oldular. Arka planda küçük bir detay üzerine oynayıp renderını beklemeden görebiliyorlardı.
Orijinalden bildiğiniz tüm konumlar — Pride Rock, fil mezarlığı, Rafiki’nin Kadim Ağacı gibi yerler hala var, ancak bir animatörün bilgisayarıyla sınırlı pratik setler veya dosyalar olarak değil. Ekibin etrafında dolaşabileceği dijitalleştirilmiş hayvanlarla dolu 360 derecelik sanal ortamın kurulduğu bir film yapımının video oyununda gerçekleşmesi gibi. Ayrıca zaman ilerledikçe büyük Hollywood filmlerine ayrılan bütçe de artış gösteriyor tabii. Bunun da en büyük nedeni kalitenin her zaman bir öncekinden daha iyi olmasına çalışılmasından kaynaklanıyor. Bir sonraki her zaman görsel efektler açısından daha iyi olmak zorunda. Teknoloji ilerledikçe stüdyolar ve artistler arasındaki rekabet de bir o kadar artıyor.
Bugüne kadar görev almaktan en çok heyecan duyduğunuz proje hangisiydi?
M.A.: Çalışmaktan en çok keyif aldığım proje American Horror Storydi kesinlikle. Universite yıllarımda tam bir American Horror Story tutkunuydum. Hiçbir bölümü kaçırmazdım. Kurgusunu ve gerçekliğin görsel efektler ile bu kadar iyi bir şekilde entegrasyonunu sağlayan başka bir dizi yoktu benim için. Takımın bir parçası olmayı hayal bile edemezken kendimi yıllar sonra içinde bulmam benim için inanılmaz bir andı. İzlemenin ötesinde prodüksiyonun içinde bulunmak çok farklıydı.
Gelecekte kariyerinle ilgili ne gibi planlarınız bulunuyor?
M.A.: AR/VR üstüne yoğunlaşmayı planlıyorum. Bununla ilgili yer alacağım bir kaç sabırsızlandığım proje var. Bunun dışında dizi ve filmler için efektler yapmaya devam edeceğim.