Hande Kara: Bu projede sizi en zorlayan ne oldu?
Laurence Avenet-Bradley: Hayvanlarla çalışmak zordu. Çünkü zaman alıyordu. Fareyi eğitmekle çok zaman geçirdim. Kendi hızlarına göre davranıyorlar ve bunu kontrol etmek oldukça zor.
Brian Avenet-Bradley: Basık bir bodrum katında çekim yapmak zordu. Stüdyoda çekmeme, filme ilham veren evde çekme kararı aldık. O garip dar bodrumda çekim yapmak zorlayıcıydı. Oyuncularımız Trista Robinson, Hannah Race ve Elif Savaş da zorlandılar. Gerçek mekandaki çekimler filme otantiklik ve ürkütücülük kattı.
H.K: Üzerinde çalıştığınız başka bir film var mı?
Brian: Lo ve benim geliştirdiğimiz korku hikayelerinin yanı sıra birkaç korku senaryomuz var. Hepsi korkunun farklı alt türlerinden.
LO: Ama gelecek çalışmamız INNARDS adında illüstre edilmiş bir uzun hikaye. Bu hikaye, kanlı ve eğlenceli bir yaratık hikayesi. Metnin her bir sayfasında uyumlu renk illüstrasyonları var. Renklendirmenin ve ışıklandırmanın son aşamasındayım. 2020 yılında yayınlamayı umut ediyoruz.
H.K: Apple TV+, Disney+ gibi dijital platformlar hakkında ne düşünüyorsunuz?
LO: İndie filmler için bazı dijital platformlar problem içeriyor. Çoğu kendi içeriğini kendi üretiyor. Yani eğer filminizi onlar için yapıyorsanız, dağıtım için harika bir şans olacaktır. Ama bağımsız bir film yapıyorsanız, onlar bir seçenek olmazlar.
Brian: Büyük dijital dağıtım platformlar, önceden birçok bağımsız ve uluslararası filmi satın alıyordu. Ama şimdi nadiren bunu yapıyorlar. Çünkü bu platformlar kendi içerikleri için daha fazla harcama yapıyorlar. Bu da bağımsız filmlerin değerini düşürüyor. İnsanlar bu filmleri izlemek için para harcamak zorunda olmadıklarını düşünüyorlar. Aynı olay yıllar önce müzik sektöründe yaşandı. Echoes of Fear'ın festivallerde duyulması konusunda şanslıydık ve filmin sinemalarda gösterimini yapabilme, dağıtımcı bulabilme durumumuz vardı.
H.K: Size göre 10 yılın en iyi korku filmleri neler?
Brian: Buna cevap vermek benim için imkansız. Çok fazla iyi film vardı. Son 10 yılda, hala üzerine düşündüğüm çok film çıktı. Babadook, John Dies In The End, Don't Breathe...
LO: Get Out ve It Follows favorilerimden.
Brian: Akla gelen çok fazla film var. Ayrıca korku filmlerinin geçmişini anlatan, devam hikayeleri ve yeniden çekimleri son on yıla dağıldı. Ama son 10 yılın en iyi korku filmlerini söylemek zaman alır. Üzerimde en büyük etkisi olan tüm filmler 80'li yılların ve 70'li yılların sonlarının korku filmleriydi. Bunlar gördüğüm ilk korku filmleriydi ve korku türü için harika zamanlardı. John Carpenter, Wes Craven, George Romero'nun erken dönem işleri, Sam Raimi'nin Evil Dead 1 ve 2'si, Tobe Hooper'ın Texas Chainsaw Massacre 1 ve 2'si kalıcı bir etki bırakmıştı. Ayrıca daha da gerilere gidersek Alfred Hitchcock'un The Birds, Frenzy ve Psycho'su var. Ama benim için yeni sayılırlar. The Shining, Halloween ve The Thing üzerimde güçlü etkiye sahip. The Thing'in özel makyaj tasarımını sevmiştim. Ama bence paranoya ve izole olmak filmde beni yakalayan şeyler oldu. Wes Craven'ın Last House of The Left filmi beni gerçekten rahatsız etmiş ve ilk Nightmare on Elm Street korkutmuştu. Bir gece uyanıp plastiklerin içinde, odada bekleyen ölü kızlardan birini görmüştüm. Uzun süre gözlerim alışana kadar ona baktım ve sonunda plastik ütü tahtası olduğunu gördüm. Kesinlikle bunun etki bıraktığını söyleyebilirim. Yalnızca zaman, son 10 yılda aynı etkiyi hangi filmlerin yaratıp yaratmayacağını söyleyebilir.