Peşimdeki Şeytan'da ise durum tam tersidir. Bu renk geçişi, sessiz pastel paleti filmde Jay'in masumiyetini temsil eder. Başlangıçta, bebek pembeleri giyinen ve odası benzer tonlarda boyanıp ve dekore edilmiş bir genç kadın olarak tanırız Jay'i. Ancak başına gelen esrarengiz olaydan sonra hem Jay’in kıyafetleri ve hem de etrafındaki obkejer daha koyu renklere bürünürler. Bir kez daha, psikolojik temelli korkularda pastel tonlar öne çıkar.