Ülke mizahının günümüzde geldiği noktayı sinema açısından nasıl tanımlarsınız? 2015’in en çok “iş” yapan ilk 10 filminden 8’i yerli yapımdı, öncülüğünü de komedi filmleri çekiyordu…
Gani Müjde : Bu çok doğal. İnsanlar sinemaya eğlenmeye gidiyor. Çünkü televizyon eğlendirmiyor artık. Geriatrik kadın dizileri sardı dört bir yanımızı. 140 dakika süren ağlak yaşlı kadın dramalarını seyretmekten fenalık geldi insanlara. Oysa eskiden böyle değildi. Komedi dizileri, komedi programları en çok seyredilen programlardı. Reytinglerle oynayıp AB’yi kaçırdılar ekranlardan böylece en değerli tüketici kesim olan bu kitle temsil edilmez oldu ölçüm aletlerinde.
Onlar da şimdi sinemaya gidiyor. Düşünsenize Düğün Dernek’i yedi milyon kişi seyretti sinemada. Bu televizyonda yüzde on reytinge karşılık gelmeli değil mi? Oysa aynı ekibin yaptığı Tv dizisi bu oranda seyredilmedi. Bu da sinemaya giden kitlenin (AB) televizyon ölçümlerinde asla temsil edilmediğini gösteriyor. Bu açlık da insanları sinemaya itiyor.
Bir öncekine bağlı bir soru olarak mizahımızda karikatürden sanat eserlerine bir sıkışmışlık var mı sizce?
Gani Müjde : Ben sinema okulu mezunuyum zaten. MSÜ sinema bölümünden mezunum. Dur ya herkes yapıyor ben de yapayım diye girmedim bu alana. Zor iş velhasılı kelam. Bu filmde kamera hareketini, müziği ve çerçeveyi bile komedi unsuru olarak kullanmaya çalıştım.
Farkında olmadan kıkırdadığınız sahneler varsa bunların hepsinin arkasında bu arayış yatar.