Yerli komedi, dram veya romantik yapımlarımız kendi içinde dallara ayrılsa da yerli korku temalarımız çok sınırlı. Bunun sebebi ilham alınacak bir mitolojik doygunluk olmaması mı yoksa Mezapotamya gibi mitolojik temelleri yerli seyircinin ilgisini mi çekmiyor?
Can Evrenol:İyi sinema filmlerinin seyirciyle buluşamaması bence problemin temeli. Sinematik değer olarak çöp denebilcek filmler 1000, 1400 kopyalarla girerken, Sarmaşık 15 salonda girerse ülke sinemasından ne kaliteli bir korku, ne kaliteli bir komedi, ne de kaliteli başka bir tür filmi bekleyemezsiniz. Zaten dağıtım anlamında müthiş bir haksız rekabet ve tekel ortamındayız. Ülkede sırf sinema değil herşey tekele meyilli zaten.
Baskın'la birlikte benim bu pazara dışardan, tepeden giriş yapabilme lüksüm oldu. Kendi kısa filmlerimle yurt dışı korku festivallerinden kovaladım kariyerimi yıllarca. O yüzden de Baskın'a bakıp Türk sinemasında yeni böyle bir dalga gelecek diye sevinen varsa, pek ümitlenmesin malesef. Türk sinemasında sevindirici olan Sarmaşık ve Abluka gibi karanlık başyapıtların tür sinemasına göz kırpıyor olmasıdır. Sarmaşık veya Abluka'nın 100, 200 kopyayala vizyona girdiği bir iklim olursa şayet, işler de yavaşatan değişir ve daha iyi filmler gelir.