Babayla olan ilişkisinde de çok tam tersi, korunmacı bir hali var...
Esme Madra: Ben babasını yeterince tanımadığını düşünüyorum. Çok da zaman geçirmemişler beraber. Yaşadığı şeyden nasıl kurtulur. Bir adam var arada bir görüştüklerinde iyi davranıyor. Onu çok tanımıyor ve bir yere tutunması gerekiyor. O da onu seçmiş gibi, aslında neyle karşılaşacağını çok da bilmiyor. Takıntı geliştirmesi normal geliyor.
Çoğunluk’ta da öyle olduğu için söyleyebilirim belki biraz arka sokaklarda takılıyor gibisiniz. Görünen değil de daha çok görünmeyen yüzleri tercih ediyor gibisiniz. Siz ne dersiniz?
Esme Madra: Aslında öyle de filmler yazılıyor bizim ülkemizde bence. Bağımsız sinemanın biraz öyle bir yüzü var. Tabii ki kendimi yakın hissediyorum ve oralarda dolanmak ilgimi çekiyor ama bambaşka bir şey bu özenle ve tutkuyla yazılırsa da hayır demem. Bu alt sınıfı anlatmıyor, arka sokaklarda dolaşmıyor diyeceğim bir durum yok aslında. Karşıma çıkan iyi senaryolar bir şekilde bu konudaydı yani.