İnanılmaz Aile (The Incredibles)

Her yaştan izleyici için sunduğu müthiş maceranın ötesinde İnanılmaz Aile (The Incredibles), Bond filmleri izleyerek ve kostümlü süper kahramanların ucuz çizgi romanlarını okuyarak büyümüş orta yaşlı kuşağın duygusallığına sesleniyordu.

Şahsi fikrime göre, Pixar’ın en iyi, animasyonun Kubrick’i Brad Bird’in ise en kişisel işiydi İnanılmaz Aile… İçerdiği, bir animasyon için fazla kafa yorucu olan olay örgüsü, kedilere, köpeklere, insanmış gibi yapan makinelere yüz vermemesi ile hangi yaş grubuna hitap edeceğini kestirmek güç değil. Amerika’da PG (Parental Guide: ebeveynle birlikte izleme şartı) sınıflandırması ile gösterime çıkan film, 115 dakikalık süresi ile de bir çocuğun sabırsızlığından çok bir yetişkinin odaklanmasına ihtiyaç duymaktaydı.

İnanılmaz Aile, tüm eğlencesinin yanında, süper kahramanlar üzerinden Amerikan aile ve toplum birliğine, modern şehir hayatının mecburiyetlerinin getirdiği tükenmişliğe bir eleştiri... Sanayi devriminin üzerinden 100 yıldan fazla geçmişken gönüllü bir köleye dönüşmüş modern şehir insanının ne kadar güçlü ve hatta “süper” dahi olsa başa çıkamayacağı güçlükleri dert edinen bir animasyon başyapıtı… Saydığım tüm sebepler ve daha fazlası, onu çocukları oyalamak için yapılmış bir çizgi filmden daha öte bir yere koyuyor.

Murat Tolga Şen