Filmi ne kadar sürede tamamladınız? Montaj aşaması nasıl geçti?
Patricio Henriquez: Proje 2010’da başladı. Önce uzun bir süre ikna görüşmeleri oldu bir yıl sonra, 2011’de çekimlere başladık. Altı ay boyunca röportajları tamamlamak için seyahat ettik. 2014’te de filmi tamamladık. Daha önceki çalışmalarımdan daha farklı bir kurgu yöntemi izledik. Normalde bütün çekimleri yaptıktan sonra montaja başlarım ancak bu sefer önce Uygurların röportajlarını kurgulamak istedim çünkü hikayenin altyapısını ancak bu şekilde kurabilecektik. Ayrıca hikayenin devamı için hangi bilgilere ihtiyacımız olduğunu da daha rahat gördük bu şekilde.
Filmin ilk gösterimi sanırım Kanada’da oldu. Nasıl tepkiler aldınız? Filmin kahramanları izledi mi?
Patricio Henriquez: Kanada’daki prömiyer çok başarılı geçti. Orada yaşayan Uygur toplumundan gelenler de oldu ve çok etkilendiler, mutlu oldular. Uygurların neler yaşadığı dünyada bilinmiyor. Tibet’le aynı durumdalar ama kimse onların farkında değil. Gösterimin sonunda yaşlı bir Uygur yanıma geldi ve bana teşekkür ederek şöyle dedi: “Bizim hikayemizi anlatacak yönetmenlerimiz yok o yüzden bu yaptığınız bizler için çok önemli.” Bu beni çok etkiledi. Filmde yer alan Uygurlar ise henüz görmediler çünkü film çok yeni olduğu için Uygur dilinde çevirisi olan bir kopyamız henüz yok. Hazırlamaya çalışıyoruz, biter bitmez onların da görmesini çok istiyorum tabii ki.
