Bir grup arkadaşın farkında olmadan öte taraftan karanlık bir güçle iletişim kurduklarında en dehşet verici korkularıyla yüzleşmelerini konu alan Ölüm Alfabesi bugünden itibaren vizyondaki yerini alıyor. 1800'lerin ortalarında insanların dünyadan ayrılan yakınlarıyla iletişim kurmak için kullandıkları Ouija, 1920'li yıllarda çok popüler bir oyun halini almış ve 1966'da bugünkü son haline gelmiş. Birkaç yıl önce Hasbro ve gişe rekortmeni yapımcılardan Platinum Dunes’dan Michael Bay, Andrew Form ve Brad Fuller, Ölüm Alfabesi’ni simgesel tahtanın doğaüstü öğelerini inceleyen mikro bütçeli bir film olarak yapmayı görüşmek üzere Universal Pictures’a gitmişler. Hasbro Stüdyoları’nın başkanı ve Ölüm Alfabesi’nın sorumlu yapımcısı Stephen Davis projenin arka planını şöyle paylaşıyor; “Ölüm Alfabesi markası beyaz perdeye taşındığında oldukça zorlayıcı olacağını bildiğimiz büyük bir hikaye anlatım gücü sunuyor. Ölüm Alfabesi oyununun bilgisini hayata geçirmek ve hikayenin merkezi haline getirmek için Universal Pictures, Platinum Dunes ve Blumhouse Productions ile yakın çalıştık.” diyor.
Filmin Türkiye çapındaki seansları için tıklayın!
Ölüm Alfabesi yönetmen Stiles White'ın ilk uzun metrajlı sinema filmi olma özelliğini taşıyor. Knowing ve The Possession filmlerini yazdıktan sonra karı koca ikili Stiles White ve Juliet Snowden karakter odaklı gerilimler yazmaya devam etmek istemişler. Ölüm Alfabesi’nın senaryosunu yazmaları ve White’ın ilk yönetmenlik denemesini yapması teklifi geldiğinde tam da aradıkları proje gelmiş. Snowden gerilimin başlangıcını şöyle anlatıyor; “Telefon geldiğinde Stiles’in ilk kez yönetmenlik yapması ve ikimizin yazması için bir fırsat sunuldu. Tek söyledikleri ‘Ölüm Alfabesi. Ne yapardınız?’ oldu. İlk içgüdümüz Ölüm Alfabesi tahtasıyla ilgili kendi hatıralarımızı, gençken oynayışımızı, tahtanın etrafında arkadaşlarımızla birlikte oturup bir şeylerin, herhangi bir şeyin yanıtı istediğimizi düşünmek oldu.” White, ikilinin yazma tarzını şöyle anlatıyor; “Korkunun psikolojik öğelerine doğru yöneliyoruz. Juliet ve ben her zaman ilişkilerin ya da aile dinamiklerinin doğaüstü bir güç tarafından sınandığı hikayelere yöneliyoruz. Ortam ne olursa olsun efsanevi bir şeye karşı insanların etrafında yer alan zorlayıcı bir durum yaratmaya çalışırız. Ölüm Alfabesi’da yaptığımız da tam olarak bu.”
Filmin Beyazperde eleştirisi için tıklayın!
Ölüm Alfabesi tahtasında oyunun prosedürlerini uygulamazsanız ruhlar alemine bir kapıyı açacağınıza dair eski bir inanış var. Ayrıca o kapıyı kapatmak için bazı şeyleri yapmadıkça o güç sizi masada oynamanın ötesinde de takip edebilir. Hikayemizin yaratıcıları için bu başlangıç noktası olmuş. White şunları söylüyor; “Doğru oynamazsan oynadıktan sonra garip şeyler olmaya devam eder mi?’ diye düşündük. Hikayenin böyle bir olasılığı olması çok hoşumuza gitti; Yanlış oynarsan her türlü şey olabilir...”
