Ray Kinsella - Field of Dreams

Amerika'da, kendini ne kadar maço gösterirse göstersin her erkeği eninde sonunda salya sümük ağlatan bir film varsa o da Kevin Costner'lı beyzbol fantazisi Field of Dreams'dir. Filmin yıllardır onlarca maça gitmeme rağmen kurallarını halen tam olarak anlamadığım beyzbol sporuna getirdiği nostaljinin ötesinde, evrensel olarak, çocukluğumuzun masumiyetini ve babamızla olan yakınlığımızı yetişkin erkekler için bu kadar saf ve içten betimlemesi de Babalar Günü deyince aklıma gelen tek film olmasını sağladı. Belki de işte bu yüzden film spesifik olarak beyzbola pek ilgisi olmayan izleyicide de bu denli duygusal bir tepki yaratıyor.

Her ne kadar Field of Dreams'in büyük çoğunluğu Ray'in babası ile olan ilişkisi hakkında direkt olarak ilgilenmese de, çocukluğun getirdiği bu önemli ilişkiye duyduğumuz istem, özellikle duygusal son sahnede şelale gibi zırlaya zırlaya ağlamamıza sebep oluyor. Şahsen ben filmi en son rahmetli babam hayattayken izlemiştim. Açıkçası bende yaratabileceği üzüntü yüzünden şu günler bir kez daha ziyaret etmekten korktuğum nadir filmlerdendir.

Oktay Ege Kozak