Fabrikatör Baba - Hulusi Kentmen

Osman F. Seden yönetmenliğindeki Yeşilçam filmi hakkında yaptığım bir araştırma sonucu Türkiye sinemasının en tipik baba figürlerinden biri olan Hulusi Kentmen hakkında enteresan bir kanıya varmıştım. "Beni Osman Öldürdü" ve "Şeker Hafiye" filmlerinde polis şefi rolünde karşımıza çıkan Hulusi Kentmen, evlilikleri bir takım gizemli cinayet olayları nedeniyle ertelenen çiftlerin birleşmelerini etkileyen kilit bir pozisyona yerleştirilmişti. Bir türlü evlenemeyen çiftlerin fiziksel yakınlaşmaları sık sık Hulusi Kentmen'in sahnede belirmesi ile engellenmekte, herhangi bir yakınlaşma olacaksa da bu ancak Kentmen'in onay vermesi ile gerçekleşmekteydi. Böylelikle Kentmen, her iki filmde de kadın karakterleri 'çapkın' erkek karakterlerden koruma görevini kanun namına üstlenmiş, erkek karakterlerin niyetlerinin ciddi olduğunu tespit ettiğinde ise çiftlerin yakınlaşmalarına izin verir konuma getirilmişti. Bu durum kadın cinselliğinin kontrolünün kadın karakterin kendisinde değil babacan polis rolündeki Hulusi Kentmen'in ellerinde olduğunun en bariz kanıtıydı.

Filmlerin son sahnelerinde, kadın, evlilik bağı ile erkek karaktere bağlandığında ise kadının kontrolü Kentmen tarafından törensel bir şekilde evin erkeğine devredilmekteydi. Dolayısıyla kadın, her iki filmde de ataerkil iktidar figürlerinin birbirlerine emanet ettikleri bir karakter olarak konumlandırılmıştı aslında. Bütün bu düşünce trafiği içinde farkına vardım ki Yeşilçam sinemasının 'babası' Hulusi Kentmen, kadının Türkiye sinemasındaki pozisyonunu doğrudan etkileyen ve bizzat şekillendiren bir figürmüş zamanında. Kökenlerinin Kentmen'e dayandığını düşündüğüm bu ataerkil yaklaşımın günümüz sinemasında da hala devam ettiğini görmek mümkün kanımca.

Ayşegül Kesirli