Amerikalı yönetmen Alexander Payne, George Clooney'li Senden Bana Kalan'ın arkasından yeni işi Nebraska Cannes Film Festivali'nde boy gösterdi. Schmidt Hakkında (About Schmidt) filminden sonra 11 yıl aradan sonra Altın Palmiye için yeniden yarışan paynei geçtiğimiz yıl da Nanni Moretti Jürisi'nde yer alıyordu.
Festivali yerinde takip eden Melis Z. Pirlanti filme dair görüşlerini ve basın konferansından notları Beyazperde okuyucularıyla paylaşıyor:
Ülkemizde de vizyona girmesini sabırsızlıkla bekleyeceğimiz muhteşem bir aile ve yol filmi olan yapım, 2010’lu yıllarda geçen öyküsüyule siyah beyaz çekilmiş. Filmde kasabanın güzelliği, oyuncuların inanılmaz uyumu ve sadeliği göz doldurucu. Filmin basın konferansında yönetmene yöneltilen filmin neden siyah beyaz olduğu sorusuna, Payne şu cevabı verdi: "Açıkçası hep siyah-beyaz bir film yapma isteğim vardı ama bu senaryo bana geldiğinde gözümün önüne direkt olarak siyah beyaz görüntüler geldi, bu mütevazi hikayenin buna ihtiyacı var gibi hissettim."
Soru cevap bölümünden notlar:
Tüm filmlerinizde acı tatlı bir mizah olduğu kadar melankoli de var. Bu aile portresi ile de Amerika’nın şimdiki durumuna, işsizlik gibi yaşanan sürece melankolik bir bakış mı atmak istediniz?
Ben bu hikayeyi 9 yıl önce okudum. Yani demek ki 9 yıl öncesinin gerçeğini anlatıyor aslında çünkü senarist kendi deneyimlerinden yola çıkarak yazmış. Evet toplumla ilgili içten bir hikaye bu. Bir depresyon dönemine işaret ediyor ki bu da siyah beyaz kararımın sebeplerinden biridir.
Depresyon dönemini anlatmak isteyişinizi biraz daha açar mısınız? Özellikle bu festivalde bir yandan çok büyük zenginlikler, şıklıklar da izliyoruz filmlerde, bu film şu an yaşadıklarımız hakkında daha mı gerçekçi dersiniz?
Ben bu filmi daha çok yeni bitirdim, dolayısıyla sorularınızla ben de henüz filmimin nerede durduğunu anlamaya başlıyorum. Örneğin çektiğimiz kasabadaki birçok işaret tabelası gerçekti, dekor değildi, CSFO’yu oraya biz koymadık ama bazı şeyleri de biz koyduk elbette, yani şunu demek istiyorum filmde bazı şeyler özellikle yapıldı ama bazı şeyler de doğal olarak meydana geldi ve şu halini aldı.
Oyuncu Bruce Dern ise filmle ilgili olarak 'senaryoyu ilk okuduğumda bu karakterin peşinden gitmeliyim' dedim." ifadesini kullandıktan sorna ekliyor: "Ben kariyerimde çok iyi yönetmenlerle çalıştım, adeta dâhilerle çalıştım. Yönetmenden bir oyuncu olarak istediğini tek şey güven oluyor bir süre sonra. Güvenmek risk alabilmek için şart. Birinin rehberliğine güvenmeniz şart. Payne’nin farkı, Payne önce sizin derinlerinize iniyor, birlikte sizi sınıra getiriyor ve o noktada hadi sihir yapalım dediğinde artık atlamak için hazırsınız!"
Nebraska
Yine bir yol hikayesi, bu kez farklı olan neydi?
Hepsi birbirinden farklıydı ve uzun zaman önceydi. Sideways’i çekerken bu senaryoyu aldım ve "Gene mi yollar?" dedim, yorulmuştum o yüzden biraz ara verdim. Görsel anlamda stili farklı oluyor sanırım, bu film daha direkt, daha süssüz. Sideways görsel anlamda daha zengin ve gösterişliydi, böyle farklar olabiliyor.
Bogdanovich’in filmi Last Picture Show’dan etkiler var mı?
Evet, filmimize hazırlanmadan önce Last Picture Show, ve 60’lardan 80’lerden bazı siyah beyaz filmler izledim. Ama son yapılan stüdyo filmlerini örnek almadım. Bir de Acı Ay (Bitter Moon) var tabii. Her yıl bir kez izlemezsem rahat edemem zaten.
Siz de Nebrasca bölgesindensiniz. Bunun filme nasıl etkisi oldu?
Eğer oralı olmasaydım bana gelmezdi bu senaryo galiba. Çok şanslıyım bu bağlantıyı kurup bana geldi senarist. Nebrasca'lıyım ama benim de çok bilmediğim kasabalarda çektik, benim için de büyük heyecandı o yüzden.
Siyah beyaz filmin reklamsal açıdan vb. dezavantajları var mı?
Paramount’a siyah-beyaz çekeceğim dedim, o zaman bütçe de düşüyor ama olanaklarımı kısıtlayacak kadar düşmedi. Bazen sadece renkli oynatan televizyon kanalları ile önceden yapılan anlaşmalar yüzünden sorunlar çıkabiliyor.
Sideways ve Senden Bana Kalan filmleri arasına neden bu kadar uzun zaman girdi?
Aslında bir sci-fi üzerinde çalışıyordum, Norveçteydim, bu yüzden. O projeye de geri döneceğim herhalde.
Haber. Melis Z. Pirlanti