Çılgın - Beyazperde.com eleştirisi : Büyümeye Aile Engeli...

Jean-Marc Vallée tarafından yönetilen geçtiğimiz yılın en başarılı Kanada filmi Çılgın (C.R.A.Z.Y.), İngilizcede "coming-of-age drama" olarak tabir edilen, çocukluktan yetişkinliğe geçiş sürecinin anlatıldığı bir film en basit haliyle. Bir Noel günü dünyaya gelen ve Hz. İsa ile doğum gününden daha fazlasını paylaştığı, seçilmiş bir insan olduğuna dair başta annesinin yoğun inanışıyla büyüyen Zach adlı bir gencin öyküsü.

Ailenin dördüncü oğlu olan Zach; serseri, akıllı ve sportmen rolleri ağabeyleri tarafından zaten üstlenilmiş olarak dünyaya gelir. Belki doğum sırasında neredeyse ölüyor olmasının da etkisiyle, anne ve babası onun üzerine daha bir başka düşerler. Her oğlan çocuğu gibi, babasının sevgisi ve takdiri onun için de çok önemlidir. Fakat her baba gibi, Zach'in babası da oğlunu olduğu gibi sevmeye razı değildir.

Karakterin kendisi bile henüz farkında değilken ya da kabullenmezken, ailesi gibi biz de onun eşcinsel kimliğinin işaretlerini alırız. Zach'in Noellerden hoşlanmamasının asıl sebebi basitçe doğum gününün arada kaynaması veya istediği hediyeleri alamaması değil; tam da bunların simgelediği, ataerkil kurumların kendisine dayattığı her şeyin doğum gününde cisimleşmesidir.

Filmin ilk kısmını oluşturan çocukluk sahnelerinin bitişi ve Zach'in gençliğine geçişimiz de, onun bir "erkek" olmak üzere gönderildiği askeri kampta yediği dayak ve boynundaki hacın düşüp kaybolması sahnesiyle gerçekleşir. Zach artık inancını kaybetmiştir. Fakat yine de cinselliğiyle hemen barışamayacak ve ailesinin istediği gibi bir oğul olmak için çabalamaya devam edecektir.

Kanada sinemasının estetik yetkinliğinin doğal bir uzantısı olarak, Çılgın son derece şık bir film. Teknik olarak etkileyici ve biçimini içeriğiyle örtüştürmeyi başarıyor. Senaryosu da son derece başarıyla kurulduğu ve hareket içermeyen tek bir fazla sahne bulunmadığı için, kendinizi kaptırarak başından sonuna rahatlıkla izliyorsunuz. Bu yüzden, incelikli ve marjinal bir dönem filmi olduğu kadar, herkesin keyifle izleyebileceği bir popüler sinema örneği olmayı da başarıyor. Tematik benzeri Velvet Goldmine kadar uçlara da gitmiyor.

Tek tek tüm oyuncuların başarısı, biraz da onlardan gündelik detaylar yakalamayı başaran yönetmenden kaynaklanıyor. Özellikle yönetmenin gerçek hayattaki oğlu Emile Vallée, Zach'ın çocukluğu rolünde seyirciye kendisini çok sevdiriyor. Aslında oğlundan bile daha eşcinsel beğenileri olan baba rolünde ise, Michel Coté döktürüyor.

1960'lar ve 1970'leri iyi yansıtan müzik seçimleriyle kulaklara; titiz görsel tasarımıyla gözlere; duyarlı öyküsüyle yüreklere hitap eden Çılgın, son dönemde izlediğimiz ayakları yere en sıkı basan aile filmi belki de. Dolayısıyla, herkese rahatlıkla tavsiye edilir.