izledikten sonra filmin adını her duyduğunuzda aklınıza gelecek ilk şey "sound of silence" olacaktır sanırım.müzikleri filme başarılı oturtulmuş,arabalarıyla,kıyafetleriyle,yaşam tarzıyla aslında güzel bir dönem filmi olarak da bakılabilir the graduatee.yönetmen nichols kesinlikle ilk saniyeden itibaren farklı bir işe imza atacağını bas bas bağırıyor.radikal kamera çekimleri olsun, renk kullanımları veya diyaloglar olsun özellikle o dönem baz alındığında oldukça çarpıcı,ki bugün bile izlediğinizde hayranlık uyandırıyor.oyuncular da çok iyi aslında,özellikle hoffman,ross ve sinema tarihinin en "ağır" kadınlarından mrs. robinson rolündeki bancroft çok iyiler gerçekten.kariyerinin başındaki dustin hoffmanı o "yeni mezun" haliyle izlemek de ayrı bir zevkli.filme gelince,aslında iyimser açıdan baktığınızda gayet iyi vakit geçirten,çok hoş sahneler barındıran,kaliteli bir film.fakat film izlerken sık sık "bu nasıl oluyor?","mantıklı değil","böyle yapılmaz ki" gibi şeyler düşünen bir izleyici iseniz aklınıza takılan ve belki de filmden soğumanıza neden olacak kısımlar vardır.fakat dediğim gibi 60ları,oyunculukları ve hikayeyi çok şey beklemeden sakince izlersek ciddi anlamda beğeniriz.önemli bir film,ben beğendim.senaryo sağlam ve "sound of silence" da kesinlikle klas! sahnelerde duyuluyor.hoş vakit geçirtecektir.