Yaşadığım şehirdeki sinemada haftalarca kalmıştı Harleyin üstündeki Arnold posteri. Aklıma öyle kazınmış ki hala onu arar gözüm. O yıllarda sinemada izlerken, salonda insanların nefes bile almadığını hatırlıyorum. Aradan yıllar geçti, teknoloji herşeyimizi elimizden aldı, artık şaşıramıyoruz hiçbir şeye, aslında hepimiz birer makine olduk. Çocukluğumuzun kahramanları artık yok. Hala DVDsini izlerken filmin sonunda hüngür hüngür ağlarım John Connor ile beraber. Çünkü aslında yok olan Terminator değil çocukluğumuzun ta kendisiydi.