John Rambo - Beyazperde.com eleştirisi : Aktif, Dinamik, Heyecanlı

Eğer bir zamanda, bir yerde "Reklamda Dürüstlük Ödülü" veren bir ödül töreni düzenlenirse, John Rambo'yu pazarlayan şirketin masa başına yerleştirilmesi, bütün ödülleri silip süpürmesi lazım. Filmin fragman müziği: "Bırak ölü vücutlar yere düşsün." Poster sloganı: "Kahramanlar ölmez. Silahlarını doldurur." Elde bulunan ürünü müşteriye gerizekalı muamelesi yapmadan, abartıya kaçmadan, malzemenin içeriğini olduğu gibi aktaran başka bir reklam kampanyası düşünemiyorum.

Şu senaryo kaç kez başınıza geldi?: Filmin posterinde "Yılın en korkutucu filmi!" yazar. Salona girersiniz, sıkıntıdan koltuğunuzda uyuya kalırsınız. "Gülmekten çatlayacaksınız!" yazar, girdiğiniz film aslında gayet ağır, depresif bir aile dramıdır. Peki ya "Heyecandan kalbiniz duracak!"lar, "Yaşamınız değişecek!"ler, bunlara ne demeli? Diğer yandan John Rambo, "Ölü vücutlar yere düşecek!" diyor. Peki ölü vücütlar yere düşüyor mu? Tabi ki düşüyor. Tam 236 kere yere düşüyor (Bazıları yere düşmeden havada parçalara ayrılıyor ama bu kadar da tekniğe girmemek lazım). Reklamda doğruluk diye buna denir. Ayakta alkışlayıp, "Bravo" demekten başka çare yok.

Er Ryan'ı Kurtarmak'ta yeterince savaş sahnesi olmadığından ve Hepsini Vur'da yeterince kurşun dökülmediğinden yakınan adrenalin bağımlıları ile 80'lerin abartı maço aksiyonunu özleyen, filmin posterini nerede görse yumruğunu havaya savurup "Rambo!!" diye bağıran ölümsüz Stallone taraftarları için Rambo 4 yeni yılın en gaza getiren, en çok eğlendiren filmlerinden biri olacaktır.

Diğer yandan kan görmeye dayanamayan, gördüğü her filmde gizli politik mesajlar arayan, söz gelişi analitik ve entellektüel seyircinin, filmi izlemeyi bırakın, bu yazıyı halen neden okuduklarını sorgulamak lazım.

Peki ilk ve orta okulda Stallone'lar ile, Schwarzenneger'ler ile, Van Damme'lar ile büyümüş bir aksiyon sever olup, aynı zamanda söz gelişi analitik ve entellektüel bir film eleştirmeni olarak ben bu iki uçlu değneğin neresinde duruyorum? Utanmadan itiraf etmem gerekir ki bu sefer, beynimin adrenalin bağımlısı, Stallone taraftarı yarısı, şüpheci ve eleştirel tarafına ağır bastı. Çoğu okuyucunun "Bakalım şu sanat filmi hayranı film eleştirmenleri Rambo'yu nasıl yerle bir etmiş?" tarzı bir beklentiyle eleştirileri tıkladıklarının farkındayım. O okuyucunun beklentilerini karşılayamadığım için özür diliyorum ve şu yorumda bulunuyorum: John Rambo, yeni yetme 2008 yılının en eğlenceli ve en dinamik yapımı.

İlk Rambo filmi İlk Kan'ın asker olmanın anlamını inceleyen mesajlarını, Rambo: İlk Kan 2 ve Rambo 3'ün abartı çizgi film şiddetiyle birleştiren ve Er Ryan'ı Kurtarmak ve Krallık'ın gerçekçi, gri renk paleti ve sallantılı kamera stiliyle destekleyen, gayet etkileyici, gayet başarılı, gayet eğlenceli bir Rambo var karşımızda. Stallone, iki repliklik rolü ve önemli bir iç monolog ile Rambo'nun varoluş sebebini basit bir etkiyle ortaya koyuyor; ormanlar ve asker kampları kocaman patlamalarla havaya uçuyor ve tabii ki "ölü vücutlar yere düşüyor."

Düşüyor da ne düşüyor. Hatırladığım kadarıyla filmin Rambo 3 gibi bir şiddet abidesinden bile iki kat ölüm sayısına sahip aksiyon sahnelerinde, hiç bir kötü adam kalbe kurşun, gövdeye bıçak tarzı klasik yöntemlerle ölmüyor. Her ölümde ya kan ve iç organlardan oluşan bir püreye dönüşme, ya ortadan ikiye ayrılma, ya da üst çenenin alt çeneye güle güle demesi var. Stallone'un filmin basit ama yeterli hikayesinden çok şiddet sahnelerine önem verdiği ortada. Bu da kesinlikle yanlış bir yaklaşım değil konu Rambo olunca. Eğer bir müzikal yazıyorsanız, odağınız şarkılar olmalı. Bir Rambo filmi yazıyorsanız, gecenizi gündüzünü "Şu kötü adam yanlamasına mı, yoksa düzlemesine mi ikiye ayrılsa?" gibi sorulara ayırmanız normal karşılanmalı. Stallone'u, kendisinden bekleneni yaptığı için abartıyor diye suçlamak olmaz.

Kişisel olarak eklemek istediğim başka bir yorum yok, bu yüzden son yorumu beyazperde üyesi "airkartal1985"e bırakıyorum: "film süper ya hani arabada taramalı ile arkadan sıkıyoya"

Yirmi yıl düşünsem bu kadar iyi özetleyemezdim...