Ben ve Sen ve Diğerleri - Beyazperde.com eleştirisi : Ben ve Sen ve
Küçük Sanat Filmimiz

Aslen bir video sanatçısı olan Miranda July'ın da bir araç olarak sinemanın büyüsüne kapıldığı kesin. İlk filmi Ben ve Sen ve Diğerleri (Me and You and Everyone We Know), kökenleri sinema geleneğinden ziyade video art içinde aranması gereken bir yapım keza.

Çeşitli karakterlerin öykülerini paralel bir biçimde anlatan July, başrollerinden birinde kendisinin yer aldığı filmde, samimi insan öyküleri anlatmaya niyetlenmiş. Daha önce pek izlemediğimiz türde bir film ortaya çıkardığına da şüphe yok. Kimi çok dokunaklı anlar veya sahneler yaratmayı başarıyor. Filmin açılışında yer alan el yakma sahnesi ve arabanın üzerinde unutulan Japon balığı sahnesinin şiirselliği gerçekten yürek burkucu.

Fakat bütün o video art yaklaşımının beraberinde getirdiği bir yapaylık da söz konusu. Ayağını vuran pabuçları giymeye devam eden müşterisine "Bu acıyı hak ettiğini düşünüyorsun ama yanılıyorsun" gibi kendi başına elbette çok etkileyici ama gerçek hayatta o konumdaki kimsenin bir diğerine etmeyeceği bir laf eden ayakkabı satıcısından duygusal olarak etkilenmek için bir yeniyetme olmak lazım diye düşünüyorum.

Ağza alınmayacak denli uç bir fantezi olan ve ne hikmetse filmin ülkemizdeki tanıtımlarında da bol bol kullanılan, benim burada " ))><(( sonsuza kadar" ifadesiyle zikredeceğim yan öykü de filmin yapay yanına dair bir örnek olarak gösterilebilir. Böyle bir şey yaşanamaz demiyorum. Ama internette mahrem bir deneyim paylaştığını sandığı karakterin aslında hiç de zannettiği gibi niyetleri olmayan küçük bir çocuk olduğunu fark eden bir kadının vereceği tepki, son kısımdaki o bank sahnesindeki gibi olmayacaktır. Böyle durumlarda kalan gerçek insanlar böyle tepkiler vermezler.

Filmin genel sorunu bu: karakterler, gerçek insanlar gibi tepkiler vermiyorlar. Her şey yapay bir sanatçı duyarlılığına bulanmış. Miranda July'ın müthiş sempatikliği ve hiç kuşku duymadığım samimiyeti, oyuncu kadrosunun başarısı ve eli yüzü düzgün sinema diline rağmen, Ben ve Sen ve Diğerleri gerçek duygular yaratmayı başaramıyor izleyicide. Sunduğu tüm duygular kurmaca, fazlasıyla sanat.

Ama en azından, insanın üstüne üstüne gelen, boğucu bir sanat filmi de çıkmamış ortaya; hakkını yemeyelim. Rahat izlenen, basit şeylerden basit bir şekilde bahseden, hiçbir şey değilse sempatik bir film bu. Kişisel olarak fazlasıyla yapay buldum ama farklı bir eser olduğunu kabul ediyor ve bu tür bir duyarlılığa açık olanlara tavsiye etmekte sakınca görmüyorum.