Müthiş bir dönem filmi var karşımızda. Filmin siyah-beyaz çekilmesi ayrı bir güzellik ve doğallık. George Clooney sanırım ilk defa hedefi gözünden vurdu, zira bana göre George Clooney hem oynadığı hem yönettiği filmlerde şimdiye kadar çok başarısızdı (Ocean’s 11 ve 12 tam bir fiyaskodur bana göre). Ancak, bu filmde hem müthiş bir oyunculuk örneği gösteriyor hem de yönetmen koltuğunda çok başarılı. Ama bence bu film bir ödül hakediyorsa asıl ödülü David Straithain almalı, Amerika’da basın denince akla ilk gelen ve bir idol olan, Edward Murrow’u müthiş oynuyor adeta sanki onu izliyormuşsunuz havası veriyor. Bu arada öğrendiğim bilgi çok ilginç ve teknik olarak nasıl yaptılar bilmiyorum ama doğruysa hakikaten müthiş bir olay, Mccarthy’nin filmde göründüğü sahneler gerçekmiş, hatta Mccarthy ilgili bir belegeselin filme montajlandığı söyleniyor, doğruysa bu film gerçekten ödülü hakediyor. Yanlız bir öneri eğer bu konularla fazla ilginiz yoksa, eğer bu dönemi hiç bilmiyorsanız, Mccarthy’nin ve Murrow’un kim olduklarını bilmiyorsanız filme gitmemenizi tavsiye ederim, filmin tek eksiği belki de, bu konulara az çok daha önceden vakıf olmanız gerekiyor. Bir başka handikap ise altyazı da, zaten siyah-beyaz ve gri tonlarda çekilmiş filme bazı sözümona akıllılar bembeyaz tonda bir altyazı koymuşlar okumaya imkan yok, Allahtan ingilizcem çok iyidi de altyazı okumaya tennezül etmedim.