Beyazperde
Hesabım
Ortalama puan
4,2
422 Puanlama
Kaplumbağalar da Uçar hakkında görüşlerin ?
5
23 Eleştiri
4
27 Eleştiri
3
3 Eleştiri
2
6 Eleştiri
1
3 Eleştiri
0
1 Eleştiri
Sırala
Filtrele:
Hepsi
Lütfen gerçekçi yaklaşalım; Filmi olağanüstü kılan Çocukların oyunculuğu, Yönetmenin o sekansları çekebilmek için çocuklarla olan uzun uğraşı, Savaşın acı gerçekleri.
Bunlar haricinde sinematografik açıdan (Müzikleri hariç, Soundtrack albümünü edindim mutlaka sizde dinleyin ) pek olağanüstülük yok; hepimiz bilincinde olmalıyız gerçeğin.
Bu tür konu ve gerek yönetmen gerek çocukların harcadığı emekle daha çarpıcı, bitirici, vurucu ne derseniz bir film yapılabilirdi; kötü mü "tabii ki hayır"; izlenmeli mi? "elbette".
Sarhoş Atlar ile kıyaslamak gerekirse bu film daha güzel bence.. 8,4/10
Dipnot: Buradaki arkadaşların yorumlarını dikkate alarak, orjinal dili için DVD versiyonunu tam 1 sene aradım ve iyiki de öyle yapmışım. Tecrübelerini paylaşan arkadaşlara içten teşekkürler...
Bunlar haricinde sinematografik açıdan (Müzikleri hariç, Soundtrack albümünü edindim mutlaka sizde dinleyin ) pek olağanüstülük yok; hepimiz bilincinde olmalıyız gerçeğin.
Bu tür konu ve gerek yönetmen gerek çocukların harcadığı emekle daha çarpıcı, bitirici, vurucu ne derseniz bir film yapılabilirdi; kötü mü "tabii ki hayır"; izlenmeli mi? "elbette".
Sarhoş Atlar ile kıyaslamak gerekirse bu film daha güzel bence.. 8,4/10
Dipnot: Buradaki arkadaşların yorumlarını dikkate alarak, orjinal dili için DVD versiyonunu tam 1 sene aradım ve iyiki de öyle yapmışım. Tecrübelerini paylaşan arkadaşlara içten teşekkürler...
yaw bi film kendi dalında onca mukemmel etkileyici filmler warken bu kadar vasat olur da herkes aa mukemmel 10/10 der anlamıyorum vasat bi filmdi dram var aglamamk için zor tuttum kendimi diyolar galiba izledikleri ilk dram film film tanıtımında yazan 2 paragraflık yazı filmden daha etkiliydi konu guzel oyunculuklar guzel kurgu yok senaryo yok amac yok
nasıl ağladım ya nasıl harikaydı
Bence bu filmin bu kadar çok beğenilmesinin nedeni gerçeğin ta kendisi olmasıdır.Söylemek istediğim,filmi izlerken çocuk oyuncuların konuşmalarında ve hareketlerinde en ufak bir rol yapıyorum edasına rastlayamamaktayız.Filmde zaten kendi hayatlarını oynuyor olmaları ortaya bir sinema başyapıtı çıkarmış.Yaşanan çaresizliklerin böyle tokat gibi yüzlere çarptığı sahnelerde elbette ki izleyiciler üzerinde derin iz bırakıyor.Yine de eklemek isterim ki; bazı mantık hataları da yok değil.Mesela Agrinin unutamadığı tecavüz sahnesine baktığımızda askerlerin Saddamın askerleri olduğunu görüyoruz.O dönemde dikdatör rejim altındaki halk,köylerinde baskınlar sonucunda öldürüldü ama bu şekilde bir eziyet görmedi diye düşünüyorum çünkü eğer görmüş olsalardı amerikan askerlerinin meshur hapihanede ıraklı kadınlara yaptığı bu tarzdaki tecavüz işkenceleri gibi medyaya yansıyacağını sanıyorum.Tabi ki yanlısımda olabilir.Onun dışında bi düzeltmede bulunayım yönetmen Bahman Ghobadi filmin adını eski bir Kürt hikayesinden esinlenerek koymuştur.Hikayeye göre, göl kenarında yaşayan bir kaplumbağa sürekli çevresindeki kuşları izler onlara imrenirmiş.Zamanla bu kuşlarla arkadaş olmuş ve onlarla hislerini paylaşmış.
Küçük kaplumbağa gölün diğer tarafına gitmek istiyormuş ama kendi gidecek olsa bir ömür sürermiş bu gezi. "keşke sizin gibi uçabilseydim" demiş kaplumbağa.Kuşlarsa bu dileğini yerine getirmek istemişler. "uçabilirsin" demişler kaplumbağaya. "kaplumbağalar da uçar."
Bir dal almış iki kuş.İki yandan tutacaklar ve kaplumbağayı karşıya geçireceklermiş. "tek yapman gereken dalı sıkıca ısırmak demişler." ısırmış kaplumbağa.Yükselmiş yükselmişler. Uçmuş uçmuşlar.Kaplumbağa korkmuş yükseklerden.Heyecanla bağıracağı an çenesi açılmış.Suya düşmüş kaplumbağa. ait olduğu yere; kendi yavaş, imkansız hayatına.
Son kez,kesinlikle izlemeye değer bir başyapıt olduğunu söyleyerek bitirmek istiyorum..
Küçük kaplumbağa gölün diğer tarafına gitmek istiyormuş ama kendi gidecek olsa bir ömür sürermiş bu gezi. "keşke sizin gibi uçabilseydim" demiş kaplumbağa.Kuşlarsa bu dileğini yerine getirmek istemişler. "uçabilirsin" demişler kaplumbağaya. "kaplumbağalar da uçar."
Bir dal almış iki kuş.İki yandan tutacaklar ve kaplumbağayı karşıya geçireceklermiş. "tek yapman gereken dalı sıkıca ısırmak demişler." ısırmış kaplumbağa.Yükselmiş yükselmişler. Uçmuş uçmuşlar.Kaplumbağa korkmuş yükseklerden.Heyecanla bağıracağı an çenesi açılmış.Suya düşmüş kaplumbağa. ait olduğu yere; kendi yavaş, imkansız hayatına.
Son kez,kesinlikle izlemeye değer bir başyapıt olduğunu söyleyerek bitirmek istiyorum..
çok etkileyici. 10/10
Ve yönetmen şöyle diyor filminin sonunda:
"Filmimi diktatör ve faşistlerin politikalarına kurban edilen tüm masum
dünya çocuklarına ithaf etmek istiyorum."
Savaş esnasında yaşanan dramın belki de çok çok küçük bir kısmına tanıklık etmiş olsak da,hep bir ağızdan ve tüm içtenliğimizle "Savaşa Hayır" dememize yetecek kadar içe işleyen bir filmdi...
"Filmimi diktatör ve faşistlerin politikalarına kurban edilen tüm masum
dünya çocuklarına ithaf etmek istiyorum."
Savaş esnasında yaşanan dramın belki de çok çok küçük bir kısmına tanıklık etmiş olsak da,hep bir ağızdan ve tüm içtenliğimizle "Savaşa Hayır" dememize yetecek kadar içe işleyen bir filmdi...
harbiden mükemmel bi film.belgesel gibi olmuş.etkilenmemek elde değil.filmde emeği geçen herkese teşekkür ediyorum.
"kaplumbağar da uçar" sarsıcı bir film
iranlı kürt yönetmen bahman ghobadı nin hem senaryosunu yazıp hemde yönettiği bu film iran sinemasının son yıllarda çıkardığı belkide en iyi film. film türkiye-ırak sınırında amerikan işgali altındaki bir kült mülteci kampında yaşayan çocukların sefalet acı ölüm tehlikesini anlatıyor bu çocuklar modern dünyanın diğer çocuklarından farklıdır onların sıcak bir yuvası üzerlerine şevkatle titreyen aileleri eğitim alabilecekleri okulları yoktur onlar hayatlarını patlamamış mayınları toplayıp satarak kazanmaktadırlar ve bir çoğu kollarını bu işte yitirmesine rağmen ağızlarıyla da olsa mayınları toplayıp para kazanma derdindedirler.13 yaşındaki satellite kampta ingilizce bilen tek kişidir kamptaki çocuklarında lideridir ama hem çocuklar hem büyükler ona büyük bir saygı duymaktadır satallite kampa yeni gelen 14 yaşında ki küçük anne agrin e umutsuzca ve çocukça bir masumiyetle aşık olur ama agrin in geçmişi büyük bir trajedi ile doludur (filmin kilit noktalarından biri bu kızın hikayesi) ve intihar etmek istemekte fakat bir türlü cesaret edememektedir
yönetmen bizlere mülteci kamplarında tank hurdaları ve yırtık çadırlarda yaşamanın zorluğunu etkileyici bir biçimde kullandığı sinematografisi ile hisetriyor filmdeki plan sekanslar olması gerektiği gibiydi ne sanatsal kaygılarla gereğinden fazla uzun tutulmuş nede iyi bir görsellik oluşturulmak için gereksiz kamera hareketlerine renk tonlamalarına yer verilmiş her şey olması gerektiği gibi yönetmen böylesine bir savaş ve sefaletde bile masumiyetlerini hiç yitirmemiş çocukların gözünden harika bir oyuncu yönetimi ile anlatıyor sezgilerini oyunculuklar ise birinci sınıftı filmde ışık renk kullanımı herçey çok etkileyiciydi filmin her karesinde oyunculuklar ve sinematografi ince elenip sık dokunmuş üstelik çok kısa bir yer tutsada müziklerin sarsıcı etkisi izleyicinin anında gözlerinin dolmasına sebebiyet veriyor ama ne mutlu ki yönetmen filmin hiçbir noktasında duygu sömürüsüne başvurmamış üstelik film bir çok defa düşünmeye sevk ediyor insanı ister istemez pazarlarda sebze meyve gibi satılan ağır makinali silahlar roketler baskıcı bir dikdatör ile işgal korkusu, eğitim alamayan her an köle gibi çalışan ve despotların oyuncağı olan çocuklar istikrarsızlık belirsizlik sefalet sonu görünmeyen dipsiz karanlık bir kuyu işte ırağın durumu bu üstelik bunlar kıtalar arası bir mesafede değil hemen komşumuz olan bir ülkede oluyor gerçekten düşünmeden edemiyor insan
film insanı bir çok yönden etkiliyor düşünrüyor sarsıyor ve çok çok daha fazlasını yapıyor iran sinemasının başyapıtı bence bu film kesinlike izleyin
iranlı kürt yönetmen bahman ghobadı nin hem senaryosunu yazıp hemde yönettiği bu film iran sinemasının son yıllarda çıkardığı belkide en iyi film. film türkiye-ırak sınırında amerikan işgali altındaki bir kült mülteci kampında yaşayan çocukların sefalet acı ölüm tehlikesini anlatıyor bu çocuklar modern dünyanın diğer çocuklarından farklıdır onların sıcak bir yuvası üzerlerine şevkatle titreyen aileleri eğitim alabilecekleri okulları yoktur onlar hayatlarını patlamamış mayınları toplayıp satarak kazanmaktadırlar ve bir çoğu kollarını bu işte yitirmesine rağmen ağızlarıyla da olsa mayınları toplayıp para kazanma derdindedirler.13 yaşındaki satellite kampta ingilizce bilen tek kişidir kamptaki çocuklarında lideridir ama hem çocuklar hem büyükler ona büyük bir saygı duymaktadır satallite kampa yeni gelen 14 yaşında ki küçük anne agrin e umutsuzca ve çocukça bir masumiyetle aşık olur ama agrin in geçmişi büyük bir trajedi ile doludur (filmin kilit noktalarından biri bu kızın hikayesi) ve intihar etmek istemekte fakat bir türlü cesaret edememektedir
yönetmen bizlere mülteci kamplarında tank hurdaları ve yırtık çadırlarda yaşamanın zorluğunu etkileyici bir biçimde kullandığı sinematografisi ile hisetriyor filmdeki plan sekanslar olması gerektiği gibiydi ne sanatsal kaygılarla gereğinden fazla uzun tutulmuş nede iyi bir görsellik oluşturulmak için gereksiz kamera hareketlerine renk tonlamalarına yer verilmiş her şey olması gerektiği gibi yönetmen böylesine bir savaş ve sefaletde bile masumiyetlerini hiç yitirmemiş çocukların gözünden harika bir oyuncu yönetimi ile anlatıyor sezgilerini oyunculuklar ise birinci sınıftı filmde ışık renk kullanımı herçey çok etkileyiciydi filmin her karesinde oyunculuklar ve sinematografi ince elenip sık dokunmuş üstelik çok kısa bir yer tutsada müziklerin sarsıcı etkisi izleyicinin anında gözlerinin dolmasına sebebiyet veriyor ama ne mutlu ki yönetmen filmin hiçbir noktasında duygu sömürüsüne başvurmamış üstelik film bir çok defa düşünmeye sevk ediyor insanı ister istemez pazarlarda sebze meyve gibi satılan ağır makinali silahlar roketler baskıcı bir dikdatör ile işgal korkusu, eğitim alamayan her an köle gibi çalışan ve despotların oyuncağı olan çocuklar istikrarsızlık belirsizlik sefalet sonu görünmeyen dipsiz karanlık bir kuyu işte ırağın durumu bu üstelik bunlar kıtalar arası bir mesafede değil hemen komşumuz olan bir ülkede oluyor gerçekten düşünmeden edemiyor insan
film insanı bir çok yönden etkiliyor düşünrüyor sarsıyor ve çok çok daha fazlasını yapıyor iran sinemasının başyapıtı bence bu film kesinlike izleyin
Film İran-Irak ortak yapımı..Oyuncuların hiçbiri profosyonel degil ama hiç belli etmiyorlar bunu.Oyuncuların çoğu ufak yaşta çocuklar.Çok sürükleyici bir film.İzlemenizi tavsiye ederim
oyunculuk ,kamera ,ışık hepsinin en iyisi var bu filmde izlenmesini tavsiye ederim
gercekten dram hele sonu süperdi kurgu güzel filmi dublaj izlemeyin kötü olur film cok süper kurgu yönetmen oyunculuk :) muhteşem
film kesinlikle çok etkileyici, fakat benim gibi bi hata yapıp dublajlı izlemezseniz daha da çok beğeneceğinizden eminim..orjinalini bulup tekrar izlemeyi düşünüyorum..
Bahman Ghobadinın dıger fılmlerını de ızledım.Beni bu fılmde de şasırtmadı.Bu adam bu işi biliyor.İzlemenizi tavsiye ederim.Gözümüzün önündeki yaşamlara en yalın halıyle bakmak adına..
filmi dün izleme imkanı buldum ve çok etkilendim. ama diğer arkadaşlarında bahsettiği gibi türkçe dublaj mahvetmiş filmi. yani böylesine harika filme yapılmaması kanaatindeyim. filme 10/8 dublaja 10/1
bahman dan yine bir başyapıt, bu filmin de de pek çok ödül alan bahman çok başarılı bir yönetmen olduğunu biz sinemaseverlere ıspatlıyor...dillerin sinemada birleştiği bu harika eseri kaçırmayın...
- En son Beyazperde eleştirileri
- En İyi Filmler
- Basın Puanlarına Göre En İyi Filmler