Beyazperde
Hesabım
Ortalama puan
4,0
387 Puanlama
Uçurtma Avcısı hakkında görüşlerin ?
5
16 Eleştiri
4
31 Eleştiri
3
11 Eleştiri
2
8 Eleştiri
1
3 Eleştiri
0
4 Eleştiri
Sırala
Filtrele:
Hepsi
Daha iyi bir film beklerdim kitabın methinden sonra ama açıkçası biraz hayal kırıklığına uğradım filmin gidişatında bazı kopukluklar vardı yinede izlenmeye değer bir yapım herşeye rağmen kitabı okuduysanız izlemeyin ama kitabı okumadısanız izleyin derim size kalmış
kitabını okumadım ama aynı yazarın 'bin muhteşem güneş' adlı kitabını okudum yani afganistanı hem okudum hem izledim ve muazzamdı. Farklı kültür, farklı yaşamlar, bizden ötede yanan canlar, bilmediğimiz gerçekler...bu yazarın yaptığı tüm eserler ayakta alkışlanır.
olaylar çok kopuk işlenmiş. nedense romandan uyarlamalarda bu başarısızlık yineleniyor. kitabını okuyanlar izlemesin, tamamen hayal kırıklığı (10/5).
kitabını bitirdiğim gibi o akşam filmi izledim ve şunu rahatlıkla söyleyebilirim ki kitap 10 kat daha güzeldi. Senaryonun bazı yerlerini değiştirmeleri kitabı okuyan biri için hayal kırıklığı yaratıyor. Film kötü mü kesinlikle hayır. Ama filmin eksiği çok. emirin babasına olan hayranlığı iyi yansıtılmamış. hasanın babası olan ali sakat değil. yetimhane müdürüyle ferit kavga etmiyor...... Filmin bir eksiği de kitabı okuyanlar için çekilmiş izlenimi vermesi. Neyse izleyin mutlaka.
Filmle ilerleyen dakikalar birbiri içerisinde çelişiyor.İki kişinin öyle aman aman bir dostluğu yok ama film bunu öyle kabullenmeizi istiyor.Begendiğimi cok söyleyemem 5/10
Gül gibi romanı katletmişler!Çok büyük hayal kırıklığı...Düşünmeden edemiyorum,acaba: joanna trollope bu filmi seyrettiğinde oturup ağlamışmıdır... 3/10 bile etmez!
"...Yalnızca bir günah vardır, tek bir günah. O da hırsızlıktır. Onun dışındaki bütün günahlar, hırsızlığın bir çeşitlemesidir."
"Bir insanı öldürdüğün zaman, bir yaşamı çalmış olursun. Karısının elinden bir kocayı, çocuklarından bir babayı almış olursun. Yalan söylediğinde, birinin gerçeğe ulaşma hakkını çalarsın. Hile yaptığın, birini aldattığın zaman doğruluğu, haklılığı çalmış olursun."
Hepinize soruyorum şimdi. En son ne zaman kitap okudunuz. Ya da düzenli olarak kitap okur musunuz. Şu filmi bir kenara bırakın ve gidin Uçurtma Avcısının kitabını alın. Bu sizin kendinize yapmış olduğunuz en büyük iyilik olacaktır. Sürekli film izlemek tamam belki ama filmde her zaman o duyguyu hissedemezsiniz. Aynen bu filmde olduğu gibi. Bu kitap öyle basit bir kitap değil. Benim hayatım boyunca okuduğum en sağlam hikayelerden birini barındıran, belki de gelmiş geçmiş en iyi kitaplar arasında bir kaç taneden biridir. Size söylüyorum, belki hiç kitap okumamışta olabilirsiniz ama gidin şunu okuyun. Sonra teşekkür edersiniz. Gözlerimden yaşlar gelerek, kalbime ağırlar gire gire bitirdim kitabı. O Emir'in hikayesini Hasanı öyle yürekten anlatmış ki Khaled Hosseini adeta insanın içi cız ediyor. Yüreği sızlıyor. Sulugöz hiç değilimdir ama sağlam ağladığımı hatırlıyorum, kitabı okurken.
Bu kadar kitapla ilgili yazdığımıza göre ki daha çok az bile yazdım ama neyse. Şimdi filme gelirsek, film bu kadar olağanüstü bir hikayenin vasatça harcanması diyebilirim. Benim için tam bir hayal kırıklığı oldu. Kitabı okuyanların hepsi dediğim olayı yaşamıştır. Gerçekten çok büyük eksikler vardı filmde. Bir kere olayların çok büyük bir kısmını hızlıca geçiştirmişler. Bazı çok önemli olayları dahil bile etmemişler. Daha sonra Emirin içinde yaşadığı o ikilemleri, acıları, yaşadığı psikolojik travmayı hiç mi hiç anlatamamışlar. Emiri oynayan oyuncunun oyunculuğunu da hiç beğenmedim. Çok büyük eksikler vardı yani.
Filmler kitaplara göre bazı avantajları olduğu gibi, kitaplarında sinemaya göre bazı avantajları vardır. Mesela kitapta kişinin ruh halini ve ne hissettiğini çok daha iyi anlatabilirsin. Ama sinemanın da görsel etkileyicilik gibi bir faktörü var. Bu filmde onu pek kullanamamışlar. Ayrıca bana göre bir filmi film yapan şeylerden biri o filmde kullanılan müziklerdir ki, bu da kitapta olmayan özelliklerden biri. Filmde sadece bir yerde Sami Yusuf'un bir parçası etkili kullanılmış. Bunun dışında daha fazla film içinde kullanılabilirdi. Özellikle böyle dramatik filmlerde müzikler insanın ruhuna işleyebilir. Kitabı olmasa belki bu kadar eleştirmezdim ama ortada böyle bir kitap olunca eleştirmemem saçma olurdu. Film ortalama bir film. Puanım kitaba saygımdan dolayıdır. Bunu izleyeceğinize gidin de şu kitabı okuyun. Sonra filmi yine izlersiniz. İyi seyirler... 7.1/10
"Bir insanı öldürdüğün zaman, bir yaşamı çalmış olursun. Karısının elinden bir kocayı, çocuklarından bir babayı almış olursun. Yalan söylediğinde, birinin gerçeğe ulaşma hakkını çalarsın. Hile yaptığın, birini aldattığın zaman doğruluğu, haklılığı çalmış olursun."
Hepinize soruyorum şimdi. En son ne zaman kitap okudunuz. Ya da düzenli olarak kitap okur musunuz. Şu filmi bir kenara bırakın ve gidin Uçurtma Avcısının kitabını alın. Bu sizin kendinize yapmış olduğunuz en büyük iyilik olacaktır. Sürekli film izlemek tamam belki ama filmde her zaman o duyguyu hissedemezsiniz. Aynen bu filmde olduğu gibi. Bu kitap öyle basit bir kitap değil. Benim hayatım boyunca okuduğum en sağlam hikayelerden birini barındıran, belki de gelmiş geçmiş en iyi kitaplar arasında bir kaç taneden biridir. Size söylüyorum, belki hiç kitap okumamışta olabilirsiniz ama gidin şunu okuyun. Sonra teşekkür edersiniz. Gözlerimden yaşlar gelerek, kalbime ağırlar gire gire bitirdim kitabı. O Emir'in hikayesini Hasanı öyle yürekten anlatmış ki Khaled Hosseini adeta insanın içi cız ediyor. Yüreği sızlıyor. Sulugöz hiç değilimdir ama sağlam ağladığımı hatırlıyorum, kitabı okurken.
Bu kadar kitapla ilgili yazdığımıza göre ki daha çok az bile yazdım ama neyse. Şimdi filme gelirsek, film bu kadar olağanüstü bir hikayenin vasatça harcanması diyebilirim. Benim için tam bir hayal kırıklığı oldu. Kitabı okuyanların hepsi dediğim olayı yaşamıştır. Gerçekten çok büyük eksikler vardı filmde. Bir kere olayların çok büyük bir kısmını hızlıca geçiştirmişler. Bazı çok önemli olayları dahil bile etmemişler. Daha sonra Emirin içinde yaşadığı o ikilemleri, acıları, yaşadığı psikolojik travmayı hiç mi hiç anlatamamışlar. Emiri oynayan oyuncunun oyunculuğunu da hiç beğenmedim. Çok büyük eksikler vardı yani.
Filmler kitaplara göre bazı avantajları olduğu gibi, kitaplarında sinemaya göre bazı avantajları vardır. Mesela kitapta kişinin ruh halini ve ne hissettiğini çok daha iyi anlatabilirsin. Ama sinemanın da görsel etkileyicilik gibi bir faktörü var. Bu filmde onu pek kullanamamışlar. Ayrıca bana göre bir filmi film yapan şeylerden biri o filmde kullanılan müziklerdir ki, bu da kitapta olmayan özelliklerden biri. Filmde sadece bir yerde Sami Yusuf'un bir parçası etkili kullanılmış. Bunun dışında daha fazla film içinde kullanılabilirdi. Özellikle böyle dramatik filmlerde müzikler insanın ruhuna işleyebilir. Kitabı olmasa belki bu kadar eleştirmezdim ama ortada böyle bir kitap olunca eleştirmemem saçma olurdu. Film ortalama bir film. Puanım kitaba saygımdan dolayıdır. Bunu izleyeceğinize gidin de şu kitabı okuyun. Sonra filmi yine izlersiniz. İyi seyirler... 7.1/10
Bu kitap daha becerikli ellere emanet edilebilseydi ortaya bu hayalkırıklığı çıkmazdı..Kitabın içinize dokunan ince ayrıntıları esgeçilince ortaya donuk, yüzeysel bir film çıkmış..ABD yapımı olmasından mıdır nedir amcası tarafından Amerikaya götürülmek istenen çocuğun vize problemi ve buna bağlı intiharına hiç deyinilmemiş..Amerikanın vicdanını rahatlatmaya çalışan bir film gibi geldi bana..Kitabı daha çarpıcı ..Hem de hiç istemyeceğiniz kadar..
Romanını, okuma fırsatım olmadı ama. Bu uyarlama, beni baya sarstı...
insanı sıkmayan özellikle müzikleriyle bir ara sami yusuf'un sesini dahi duyduk ve Mevlana'nın isminin geçmesiyle keyif veren bir film 7/10
Film sadakati anlatıyor. Ancak arada islamın kural ve ilkelerini kötüye kullanan talibana da dokundurmadan geçmiyor. Bir toplumun kültürel değerlerinin nasıl yok olduğunu izlemek, islama açılan savaşa bir kez daha şahit olmak ve bu şartlarda müslüman olarak yaşayabilmenin zorluğu.
BU BAŞYAPITA VERİLECEK PUAN YOK SADECE İZLEYİN İZLETTİRİN
Kar tanelerinin üzerine bir şey düştü , kendisinden olmayan bir şey . Bir kaç parça kar tanesi bekliyordum , düşen bir kaç damla kan oldu. Filmi sanırım böyle özetleyebilirim. Her filmin bir rengi olur benim gözümde , bu filmin rengini kırmızı olarak seçiyorum bu renk aklıma iki şeyi getiriyor bir nar ve bir kaç damla kan. Nar gibi bir filmdi bu , tek parça halinde görünen izlemeye başladığınızda paramparça olan bir film , paramparça olan sadece film değil aynı zamanda izleyicinin ruhu oluyor. Arkadaşlığın ve sevginin bu denli güzel anlatıldığı başka bir film daha izlememiştim , bu film ayrı bir film olmayı başardı , her filme puan vererek bir şeyler karalardım bu film için sadece bir şeyler yazmak istiyorum , bu filme puan vermeyeceğim, çünkü bu filme verebileceğim yükseklikte bir puan bulunmamakta. Kimsenin şahsi yorumuna karışmak için yazmıyorum bunları , ama bu film sıradan bir film değil , insanların iç dünyalarına inen ve seyirciyi koltuklara hapseden kaç film vardır ki , pişmanlığı ve korkaklığı bu kadar güzel anlatan kaç film vardır ? Arkadaşlığı üzerine atılan narlar yoluyla anlatan kaç film vardır , bir sahne vardır filmde Amir Hasan'a ezilmiş ve dağılmış narlar fırlatır, Hasan'a bağırır ''sende bana at , korkaksın'' diye Hasan yerden bir nar alır ve başında ezer. Bu sahne dağılan bir toplumu ve dağılan arkadaşlığı anlatıyordu. Daha sonrasında gelen sahnelerde iç burkan yerler mevcuttu , bunlardan birisi yukarıda belirtildiği üzere , Afganistandan kaçmak üzere olan Amir ve babasının bulunduğu araba Ruslar tarafından durdurulur , rüşvet verilir ama rus askeri elinde bebeği olan kadınla yirmi dakika geçirmek ister arabanın içerisinde ,böyle bir durumda arabanın arkasında bulunan onlarca insandan yalnızca biri ayağa kalkıp rus askerinin karşısına dikilir bu sahne ise toplumun haksızlığa karşı nasıl boyun eğdiğini ve toplumların nasıl dağıldığını en iyi anlatan sahnelerden biriydi. Aklıma Einstein'ın sözleri geliyordu '' Dünya yaşamak için tehlikeli bir yer; kötülük yapanlar yüzünden değil durup seyreden ve onlara ses çıkarmayanlar yüzünden'' . Filmi özetleyecek olan sözlerden birisi bence budur , Hasan'ın sessizliği , arabadakilerin sessizliği , recm uygulanan kadının öldürülme anında stadyumdakilerin sessizliği , bu film tamamen bir sessizliği ifade ediyordu , hırsızlıkla suçlanan Hasan'ın sessizliği , babasının onu alıp kapıdan çıkarken geride bıraktığı kırk yılın sessizliği ve elinde uçurtma olan çocuğun başına gelenler sırasında izleyen kişinin sessizliği. Duygularımı darmadağın eden ve günlerdir aklımdan çıkmayan bir filme ne denilebilir ki. İzleyici bu derin sessizlik içerisinde sessiz kalamıyor , içinden yüksek sesle öyle küfürler ediyor ki , bir süre sonra edecek küfür kalmadığından susuyor seyirci , birden bire bir sıcaklık hissediyor bu sıcaklık gözlerinden süzülen bir kaç damla yaştan başka bir şey değildir. İşte böyle bir film Uçurtma Avcısı. İnsanlığın haksızlıklar karşısında gelebileceği son noktayı , terörü , işgali , arkadaşlığı , korkuyu , korkaklığı en iyi şekilde anlatıyor ve unutamayacağınız bir ders veriyor sizlere. Hayatımın geriye kalan kısmında unutamayacağım ve hatırladıkça bende bıraktığı izlerin aynı olacağına inandığım bir film oldu. Tüm bu olanlardan sonra sanırım bende filmde anlatılanlara karşı sessizce boyun büküyor ve döktüğüm bir kaç damla gözyaşı ve utancım içerisinde sessizce bana bu dersi verenlere teşekkür ediyorum. Son bir şey ekliyorum ve bu dersi kaçırmayın diyorum. Yüzünüze yiyeceğiniz tokadı unutamayacaksınız. Tek bir günah vardır o da hırsızlıktır. Diğer tüm günahlar onun türevleridir. Bir adamı öldürürsen,bir hayat çalarsın. Karısının onun üzerindeki hakkını, çocukların babaları üzerindeki hakkını da. Yalan söylersen birinin doğruluk üzerindeki hakkını çalarsın. Hırsızlıktan daha tiksindirici bir şey yoktur.
Kar tanelerinin üzerine bir şey düştü , kendisinden olmayan bir şey . Bir kaç parça kar tanesi bekliyordum , düşen bir kaç damla kan oldu. Filmi sanırım böyle özetleyebilirim. Her filmin bir rengi olur benim gözümde , bu filmin rengini kırmızı olarak seçiyorum bu renk aklıma iki şeyi getiriyor bir nar ve bir kaç damla kan. Nar gibi bir filmdi bu , tek parça halinde görünen izlemeye başladığınızda paramparça olan bir film , paramparça olan sadece film değil aynı zamanda izleyicinin ruhu oluyor. Arkadaşlığın ve sevginin bu denli güzel anlatıldığı başka bir film daha izlememiştim , bu film ayrı bir film olmayı başardı , her filme puan vererek bir şeyler karalardım bu film için sadece bir şeyler yazmak istiyorum , bu filme puan vermeyeceğim, çünkü bu filme verebileceğim yükseklikte bir puan bulunmamakta. Kimsenin şahsi yorumuna karışmak için yazmıyorum bunları , ama bu film sıradan bir film değil , insanların iç dünyalarına inen ve seyirciyi koltuklara hapseden kaç film vardır ki , pişmanlığı ve korkaklığı bu kadar güzel anlatan kaç film vardır ? Arkadaşlığı üzerine atılan narlar yoluyla anlatan kaç film vardır , bir sahne vardır filmde Amir Hasan'a ezilmiş ve dağılmış narlar fırlatır, Hasan'a bağırır ''sende bana at , korkaksın'' diye Hasan yerden bir nar alır ve başında ezer. Bu sahne dağılan bir toplumu ve dağılan arkadaşlığı anlatıyordu. Daha sonrasında gelen sahnelerde iç burkan yerler mevcuttu , bunlardan birisi yukarıda belirtildiği üzere , Afganistandan kaçmak üzere olan Amir ve babasının bulunduğu araba Ruslar tarafından durdurulur , rüşvet verilir ama rus askeri elinde bebeği olan kadınla yirmi dakika geçirmek ister arabanın içerisinde ,böyle bir durumda arabanın arkasında bulunan onlarca insandan yalnızca biri ayağa kalkıp rus askerinin karşısına dikilir bu sahne ise toplumun haksızlığa karşı nasıl boyun eğdiğini ve toplumların nasıl dağıldığını en iyi anlatan sahnelerden biriydi. Aklıma Einstein'ın sözleri geliyordu '' Dünya yaşamak için tehlikeli bir yer; kötülük yapanlar yüzünden değil durup seyreden ve onlara ses çıkarmayanlar yüzünden'' . Filmi özetleyecek olan sözlerden birisi bence budur , Hasan'ın sessizliği , arabadakilerin sessizliği , recm uygulanan kadının öldürülme anında stadyumdakilerin sessizliği , bu film tamamen bir sessizliği ifade ediyordu , hırsızlıkla suçlanan Hasan'ın sessizliği , babasının onu alıp kapıdan çıkarken geride bıraktığı kırk yılın sessizliği ve elinde uçurtma olan çocuğun başına gelenler sırasında izleyen kişinin sessizliği. Duygularımı darmadağın eden ve günlerdir aklımdan çıkmayan bir filme ne denilebilir ki. İzleyici bu derin sessizlik içerisinde sessiz kalamıyor , içinden yüksek sesle öyle küfürler ediyor ki , bir süre sonra edecek küfür kalmadığından susuyor seyirci , birden bire bir sıcaklık hissediyor bu sıcaklık gözlerinden süzülen bir kaç damla yaştan başka bir şey değildir. İşte böyle bir film Uçurtma Avcısı. İnsanlığın haksızlıklar karşısında gelebileceği son noktayı , terörü , işgali , arkadaşlığı , korkuyu , korkaklığı en iyi şekilde anlatıyor ve unutamayacağınız bir ders veriyor sizlere. Hayatımın geriye kalan kısmında unutamayacağım ve hatırladıkça bende bıraktığı izlerin aynı olacağına inandığım bir film oldu. Tüm bu olanlardan sonra sanırım bende filmde anlatılanlara karşı sessizce boyun büküyor ve döktüğüm bir kaç damla gözyaşı ve utancım içerisinde sessizce bana bu dersi verenlere teşekkür ediyorum. Son bir şey ekliyorum ve bu dersi kaçırmayın diyorum. Yüzünüze yiyeceğiniz tokadı unutamayacaksınız. Tek bir günah vardır o da hırsızlıktır. Diğer tüm günahlar onun türevleridir. Bir adamı öldürürsen,bir hayat çalarsın. Karısının onun üzerindeki hakkını, çocukların babaları üzerindeki hakkını da. Yalan söylersen birinin doğruluk üzerindeki hakkını çalarsın. Hırsızlıktan daha tiksindirici bir şey yoktur.
Hayat her zaman yaptığınız hataları düzeltme fırsatını verir mi?Önce rusların işgaline uğrayan,sonra abdnin desteğiyle rusları evlerine gönderen talibanın zulmü altına giren,şimdilerde bir zamanlar silah sağladığı talibandan kurtarıp özgürleştireceği iddiasına sahip abdnin işgalinde olan acı dolu bir ülke..Üstüne üstlük yerel bir ırkçılık akımının olduğu bu ülkede çocuk olmak.Bir tanesi her türlü imkana sahip olmasına rağmen yüreksiz diğeri hiç bir şeyi olmamasına rağmen arkadaşı için her şeyi yapabilecek kadar cesur.Kendi ülkelerinde yaşama imkanı kalmayanlar,kaçanlar,kalanlar,savaşanlar,savaşın bile bir onuru olmasını gerektiğini anlamayanlar ve islam adına yaptıkları yobazlıklarla islama en yakın olduğunu iddia ederken en büyük zararı veren,örümceklerin bile yaşayamayacağı kafataslarının karanlık dehlizlerinde yarasaların pislediği beyinsizler..Herkesin şanslı doğmadığı gerçeği gözlerinizin önüne gelirken ve düğümlenen boğazınızla yutkunmaya çalışırken kulaklarınızda çınlayacak -senin için binlerce kez yaparım-repliği ile kafanızda oluşacak bir soru işareti -Peki biz onlar için ne yapıyoruz?
Burada yazılan bir çok yorumda değinildiği gibi kitabı filmden çok daha güzel .. 500 sayfalık bir kitaptaki duyguyu 2 saatlik bir filme yansıtmak kolay değil tabi ki ( Kitabın yazarı çok önemli bu konuda ) .. Kitabı okumuş ve çok beğenmiş biri olarak film çok hızlı ilerliyor .. Sahneler arasında büyük boşluklar oluyor ( Kitabı okumayan birisi için olmayabilir ) .. Oyuncuların değişimi kitaptaki kadar yansıtılmıyor .. Film olarak bakarsak içi mesaj ile dolu , Taliban rejimini bir iki sahne dışında göstermeyen , Amerika odaklı bir film ..Uçurtma uçurulan sahneleri çok iyi çekilmiş .. Sonuçta izlenmesi ve okunması gereken bir yapıt ..Kitap : 10/10 ..Film : 10/8 ..
tek kelime ile mükemmel bir film. gayet başarılı oyunculuk gayet sürükleyici bir öykü. gerçekler acıtır.....
- En son Beyazperde eleştirileri
- En İyi Filmler
- Basın Puanlarına Göre En İyi Filmler