Beyazperde
Hesabım
Ortalama puan
3,7
385 Puanlama
Jarhead hakkında görüşlerin ?
5
7 Eleştiri
4
21 Eleştiri
3
20 Eleştiri
2
6 Eleştiri
1
3 Eleştiri
0
4 Eleştiri
Sırala
Filtrele:
Hepsi
Gaz maskeleri ile yapılan, Dart Wader göndermesi kıyaktı...
Film oldukça iyi, görsel yönden sizi tatmin ediyor. Aklı karışık çeşitli nedenlerle amerikan askerliğini tercih edip kendini çöllerde bulan insanların hayatını anlatıyor. Elbette kendilerini hep iyi yönden tanıtıyorlar. Ancak savaş ve politikanın esiri olmalarını çok güzel özetlemişler.
Özellikle görüntü yönetimi açısından başarılı olmuş.Cephedeki savaştan çok cephe gerisinde ki askerlerin psikolojisi ile ilgilenmiş.Ben de güneydoğu da askerlik yaptığım için bazı şeylerin bizim askerlerimizle ortak olduğunu söyleyebilirim.Özellikle birileri bir yerlerde ülkesi için savaşırken uğruna savaştığı insanlardan gördüğü muameleden bahsediyorum.Bunun için Uğur Yücel in Yazı-Tura sını izlyebilirsiniz.
..."Jarhead" ile savas karsiti filmlere bir yenisi daha tum ihtisamiyla eklenerek sinema tarihindeki yerini aldi. "American Beauty" ve "Road to Perdition" ardindan Oscarli yonetmen Sam Mendes bu kez gercek olaylari anlatan, bir grup Amerikan askerlerinin psikolojisini derinden etkileyerek belki de hayatlarinin akisini degistiren Korfez Savasi uzerine sarsici bir filme imza atmis. Acilisiyla Kubrick'in Full Metal Jacket'ine bir nevi atifta bulunan "Jarhead", Jake Gyllenhaal, (ozellikle) Peter Sarsgaard, Jamie Foxx ve Chris Cooper'dan olusan yildiz oyuncu kadrosuyla ilgisiz kalinamayacak turden sarsici, sert ve seyircisinin canini acitacak turden bir film. Sam Mendes kendisinden beklemedigim turden bir yapima el atmis ama altindan da alninin akiyla cikmasini bilmis. Bu arada goruntu yonetmeni Roger Deakins'e de ayrica eline saglik demek gerek, cunku onun kadajlarindan oylesine buyuk guc aliyor ki film (petrol kuyularinin atese verildigi sekansi dusunmeniz yeterli bir sebep) etkisini kat kat arttiriyor...(7/10)
öncelikle şunu söyleyeyim ki yanınızda bir bayanla asla bu filme gitmeyin. sonra pişman olursunuz. filme dönersem, başından sonuna 'full metal jacket' filminin yeniden uyarlaması gibi duruyordu. yönetmen daha özgün birşeyler deneyebilirdi. o filmin gölgesinde kalacaktır. ama anti-militaristlik açısından önemli ve ciddi mesajlar da veren bir film...
bence gayet guzel bir film ben begenerek izledım savas olmamasına ragmen savas oncesi gerilimi ve asker psikolojısını ıyı yansıtmıs bır fılm..seyretmeye deger...
öncelikle bu film meraklısı için ve sinemayı sanat olarak görenler için!! bu şekilde yorumlarsak sam mendes gerçek bir sanat adamı ve sanatçı duyarlılığına sahip. günümüz sinema izleyicisi için fazla karmaşık, durağan gelebilir ama son yıllarda izlediğim saf sinema örneklerinden biri, tıpkı "ince kırmızı hat ve yeni dünya gibi". bence sinemanın salt varlığının böyle filmlerle devam ettiğini görmek mutluluk verici.
Sam Mendesin American Beauty den sonra kötü bir iş çıkarmayacaından emindim.Kendisi tiyatrocu ama kesinlikle sinema için doğmuş.İnanılmaz bir yönetmen.Jarheade gelirsek,gerçekten ii yönetilmiş savaş filmi diye anılan fakat içinde nerdeyse hiç savaş göremediğimiz,çok şey anlatmaya çalışan fakat yarısını anlatan,ilham aldığı kaynaklara saygı duruşunda bulunan eli yüzü düzgün bir yapım.O kadar seviyesiz filmin arasından çok güsel sivriliyor.Emeği geçen herkesi kutluyorum...
film hakkında üç beş şey söylemeden önce sam mendes'in estetik anlayışını ve görsel yeteneğini her zaman hayranlıkla karşıladığımı söylememde fayda var. zira, bu filmde de görsellik hayli ön plandaydı, asılıp tablo yapılacak onlarca sahne, renk vardı.
filme gelirsek; jarhead'de şu ana dek girilmemiş ve işlenmemiş bir yerden savaşı görüyoruz. genel kanıyaysa katılıyorum; bu bir savaş filmi değil, kesinlikle bir asker filmi. ve öyle klasik bir "savaş psikolojisi" üzerine oturtulmuş bir asker filmi değil. biz savaş filmlerinde şu ana dek hep kahramanlık gördük. çatışan, aksiyon içinde olan, ölen, öldüren askerler gördük. ama jarhead'de durum çok farklı, ve kim ne derse desin 20.y.y. gerçeklerine göre çok daha gerçekçi. konu sadece amerika olmamakla birlikte; geçtiğimiz yüzyılda yapılan savaş ya da en azından savaş girişimlerinde kahramanlık olmadı. ölen ya da öldürülen askerler orana vurduğumuzda o kadar da önemli bir kitle değildi. teknolojinin ve emperyalizm politikasının olduğu bir savaşta pek çok asker aslında kelimenin tam anlamıyla "işlevsiz"di ve sadece rakamsal çoğunluğu sağlamak adına o üniformayı giyiyordu. orta çağdan itibaren kılıçla kalkanla kazanılan kahramanlık savaşları, dünya savaşlarıyla birlikte geride kaldı. ama ortada işlevini yerine getiren tüfekler, miğferler vardı. ama jarhead'de gördüğümüz körfez savaşı'nda ve çıkan bir kaç tek tük mini-savaşta daha sonucu belirleyen ne kılıç, ne tüfek, ne de miğfer oldu. "güç" değerleri hayli değişmişti çünkü. savaşlar çok daha soyut ve değersel etkenlerle kazanılır olmuştu. (en büyük örnek tabi ki amerika) hal böyle olunca savaşa gönderilen yarım milyon askerin sadece sayısal bir rakam ve ve ülke vatandaşlarına verilen milliyetçi bir pompadan ibaretti. bu filmde askerler bu yüzden bekliyor. aylarca alınan eğitim, televizyonda ceset görünce midesi bulanan insanları öldürmeye programlı bir hayvan haline dönüştüren sanal psikoloji, ve niçin savaştıklarını bile bilmeyen apolitik askelerin üzerine örtülen suni bir vatan sevgisi, yapay bir kahramanlık sevdası. bu savaşta hiç bir işlevlerininin olmadığı ve savaşa hiç bir şekilde müdahale edemeyecekleri gerçeğini hissettirmeden onları bir çölün ortasında aylarca bekletebilme kabiliyeti. ve sonunda aylarca tam teçhizat nöbet tutmasına rağmen bir kez bile düşman göremeyen askerin bir ıraklı subay görünce onu vurmak ve en azından bir şey yapabilmenin tadına varmak için üssüne yalvarması. havaya atılan ateşler.. yakılan kamuflajlar.. topu topu bir kaç dakika süren ama yine "boş" bir aksiyon, ve savaş bitince yapılan nedensiz bir kutlama.. savaşın anlamsızlığını pek çok film işledi şu güne dek, savaşı eleştiren yüzlerce sinema filmi çekildi. ama bir askerin hissettiği bu "işlevsizlik" duygusunu irdeleyen ilk ve tek film oldu jarhead.. o yüzden bu filmi full metal jacket'la ve diğer savaş klasikleriyle kıyaslayıp "çok sıkıcıydı" diyebilen arkadaşlara hayretle bakıyorum.. işlenen tema zaten "sıkıcılık", hiç bir şey yapmadan aylarca asker üniforması içinde oyalanmak, askercilik oynamak..
filmin fazlaca müstehcen sahne bulundurması hakkında da bir kaç cümlem olacak. açıkçası; böyle düşünen izleyicilerin hayatlarında hiç askerlik yapmadıklarını düşünüyorum. aklıma başka bir ihtimal gelmiyor. askerliği askerlik yapan bileşenlerden biri de insanlıktan çıkıp tamamen yabancılaşmaya ve içgüdüselliğe dönüşen cinsellik sorunudur. belli bir süre sıkıca bastırılan bir dürtü sonunda delilikle karışık bir patlamaya ve nevrotik bir travmaya dönüşür. normaldir. kafaya takmamak gerek.
filme bir not vermem gerekirse benden 8/10 rahat rahat alır. sam mendes'e olan sevgim ve saygımı hesaba katmadan, sadece filmin kendisini göz önüne alarak hem de..
filme gelirsek; jarhead'de şu ana dek girilmemiş ve işlenmemiş bir yerden savaşı görüyoruz. genel kanıyaysa katılıyorum; bu bir savaş filmi değil, kesinlikle bir asker filmi. ve öyle klasik bir "savaş psikolojisi" üzerine oturtulmuş bir asker filmi değil. biz savaş filmlerinde şu ana dek hep kahramanlık gördük. çatışan, aksiyon içinde olan, ölen, öldüren askerler gördük. ama jarhead'de durum çok farklı, ve kim ne derse desin 20.y.y. gerçeklerine göre çok daha gerçekçi. konu sadece amerika olmamakla birlikte; geçtiğimiz yüzyılda yapılan savaş ya da en azından savaş girişimlerinde kahramanlık olmadı. ölen ya da öldürülen askerler orana vurduğumuzda o kadar da önemli bir kitle değildi. teknolojinin ve emperyalizm politikasının olduğu bir savaşta pek çok asker aslında kelimenin tam anlamıyla "işlevsiz"di ve sadece rakamsal çoğunluğu sağlamak adına o üniformayı giyiyordu. orta çağdan itibaren kılıçla kalkanla kazanılan kahramanlık savaşları, dünya savaşlarıyla birlikte geride kaldı. ama ortada işlevini yerine getiren tüfekler, miğferler vardı. ama jarhead'de gördüğümüz körfez savaşı'nda ve çıkan bir kaç tek tük mini-savaşta daha sonucu belirleyen ne kılıç, ne tüfek, ne de miğfer oldu. "güç" değerleri hayli değişmişti çünkü. savaşlar çok daha soyut ve değersel etkenlerle kazanılır olmuştu. (en büyük örnek tabi ki amerika) hal böyle olunca savaşa gönderilen yarım milyon askerin sadece sayısal bir rakam ve ve ülke vatandaşlarına verilen milliyetçi bir pompadan ibaretti. bu filmde askerler bu yüzden bekliyor. aylarca alınan eğitim, televizyonda ceset görünce midesi bulanan insanları öldürmeye programlı bir hayvan haline dönüştüren sanal psikoloji, ve niçin savaştıklarını bile bilmeyen apolitik askelerin üzerine örtülen suni bir vatan sevgisi, yapay bir kahramanlık sevdası. bu savaşta hiç bir işlevlerininin olmadığı ve savaşa hiç bir şekilde müdahale edemeyecekleri gerçeğini hissettirmeden onları bir çölün ortasında aylarca bekletebilme kabiliyeti. ve sonunda aylarca tam teçhizat nöbet tutmasına rağmen bir kez bile düşman göremeyen askerin bir ıraklı subay görünce onu vurmak ve en azından bir şey yapabilmenin tadına varmak için üssüne yalvarması. havaya atılan ateşler.. yakılan kamuflajlar.. topu topu bir kaç dakika süren ama yine "boş" bir aksiyon, ve savaş bitince yapılan nedensiz bir kutlama.. savaşın anlamsızlığını pek çok film işledi şu güne dek, savaşı eleştiren yüzlerce sinema filmi çekildi. ama bir askerin hissettiği bu "işlevsizlik" duygusunu irdeleyen ilk ve tek film oldu jarhead.. o yüzden bu filmi full metal jacket'la ve diğer savaş klasikleriyle kıyaslayıp "çok sıkıcıydı" diyebilen arkadaşlara hayretle bakıyorum.. işlenen tema zaten "sıkıcılık", hiç bir şey yapmadan aylarca asker üniforması içinde oyalanmak, askercilik oynamak..
filmin fazlaca müstehcen sahne bulundurması hakkında da bir kaç cümlem olacak. açıkçası; böyle düşünen izleyicilerin hayatlarında hiç askerlik yapmadıklarını düşünüyorum. aklıma başka bir ihtimal gelmiyor. askerliği askerlik yapan bileşenlerden biri de insanlıktan çıkıp tamamen yabancılaşmaya ve içgüdüselliğe dönüşen cinsellik sorunudur. belli bir süre sıkıca bastırılan bir dürtü sonunda delilikle karışık bir patlamaya ve nevrotik bir travmaya dönüşür. normaldir. kafaya takmamak gerek.
filme bir not vermem gerekirse benden 8/10 rahat rahat alır. sam mendes'e olan sevgim ve saygımı hesaba katmadan, sadece filmin kendisini göz önüne alarak hem de..
Amerikan Güzeli filminin Akademi ödüllü yönetmeni Sam Mendes'den savaş karşıtı,iyi bir film Jarhed.Anthony Swofford'un aynı adlı,otobiyografik romanından sinemaya uyarlanmış.Filmde Swofford'u son dönemlerin yıldızı parlayan genç oyuncularından Jake Gyllenhaal canlandırıyor.Filmin açılışı Stanley Kubrick'in başyapıtı FullMetal Jacket gibi.Körfez Savaşı'nda;Irak'a Saddam'ın askerleriyle savaşmak için gitmiş ama tek bir kişiye bile ateş açmadan geri dönen erlerin Irak'da evlerinden çok uzakta yaşadıkları bunalımı anlatıyor film.Oscarlı oyuncu Jamie Fox ve Gyllenhaal'ın oyunculukları görülmeye değer.Filmin müzikleri de çok başarılı...
malzeme çok iyi.ama sabırsızlık veriyor insana.aslında son savaştan sonra savaş-karşıtı filmler çoğalmaya başladı.böylelikle de bu türde biraz daha ayırt edici olamamız icab etti.ama sam mendes gibi daha ilk filminde(yanlışsam düzeltin)oscarı kucaklayan,tiyatro kökenli önemli bir yönetmenin;özellikle çok satan bir romandan yaptığı bu uyarlama benim beklentimi biraz daha yükseltiyor...
Full Metal Jacked havasındaki açılışından sonra daha çok kendi yolunda devam eden film(gene de ilerleyen bölümlerde aynı havaya girdiği oluyor) eleştirisini yaparken, gerçekleri ortaya koyarken bir yandanda eğlendirmeyi ihmal etmiyor. Körfez Savaşana farklı bir yerden, bireyden bakan Jarhead onların kendi savaşlarını yansıtıyor. bu konuda Jake Gyllenhaal’ın kendiyle savaşan asker rolünü hakkıyla verdiği, ancak Sam Mendes’in bir ’Amerikan Güzeli’ne göre eleştiri ve ya çarpıcılık noktasında çok da kuvvetli olmayan senaryosu kendisinden beklenenin biraz altında kalıyor.Daha çok, bir birliğin savaşa hazırlık sürecinin anlatıldığı film çölde geçen bölümleri ve savaş psikolojisi ile Körfez’i ya da genel olarak savaşı konu alan diğer benzeri birkaç filmle ayrı bir köşede duruyor. Fahrenteit 9/11 çarpıcılığında olmasa bile(şahsen öyle bir şey bekliyordum) eleştiri ve eğlenceyi yanyana götürmesiyle iyi bir film olduğunu ortaya koyuyor. fakat yönetmenin en az iyi olan filmi olarak.(7)
Bence iyi bir film olmuş. Amerikan değer yargılarını :) en iyi şekilde veren filmlerden biri. Bu arada halen körfez savaşıyla ilgili şöle yetkin bir film yok. Körfez savaşına katılan askerden sadece 500 de biri çatışmaya girerek silah kullanmıştır. Ha olayı biraz da karşı cepheye yani Irak ordusuna çekebilse daha başarılı olacaktı. Her nese izlenebilir film
amerikan güzeli izledigim en iyi filmlerden biri,ve sabirsızlıkla bekliyordum sam mendez in yeni filmini.film aslında iyi baslıyove iyi bi film izleyeceginizi bekliyorsunuz.ama film ilerledikçe hiçbir beklentinizin gwerceklesmedigin görüyosunuz.askerlerin psikolojisin mi veriyo, savasın gereksizligini mi yoksa baska bişey mi anlayamadım.hatta filmin ne için çekildigini bile.son yarım saati çekilmez ve cpk basit biten bifilm.bence filmi benim gibi beklentiyle izlemeyin.hayal kırıklıgı yaratabilir.
Filmin müzikleri gayet iyi,film körfez’deki askerlerin psikolojisi üzerine kurulu,o kadar sert eğitim alıp,hiçbir şey yapmadan bitirmek gerçekten delirtiyor insanları.Son olarak jake’in nişan aldığı sahnede ben bile istedim artık ateş etmesini.Oyunculuk hakkında çok şey verebilen bir film değil,buna ek olarak amerikalı askerlerin şımarıklığıda filmde ön planda..Boş zamanda izlenebilir..
- En son Beyazperde eleştirileri
- En İyi Filmler
- Basın Puanlarına Göre En İyi Filmler