shane black’in cin fikirli, sağ gösterip sol vuran filmi.. shane black yönetmenliğini, senaristliğini konusturmuş.. costurmuş... gördüğüm en güzel jeneriklerden birine sahip,harry'nin hastanede yattığı sahnede kahramanlardan kimsenin ölmediği mutlu sonlara verilen ayar süperdi. daha önce ölen karakterlerin hastane odasına girdiği sahnede yarıldım resmen.(abraham lincoln,elvis presley bile) 'hey dostum canına cehenneme? gibi repliklere gerek kalmadan, iyi polis-kötü polis klişesini kullanmadan polisiye film çekilebileceğini görmüş olduk. rus ruleti triplerine giren polis tiplemelere de atıfta bulnulmuş...yıllardır ilk kez bir filmde hakkını vererek kahkaha attım... durum komedisinin, aksiyonun, yaratıcılığın dibine vurmuşlar., pek hos, pek latif bir film olmuş. amerikalıların steve martin usulu, salaklık bazlı komiklikler dışında da espri yapabilecegini kanıtlamaktadır film (yok sana demedim quentin) lord of the ringse yapılan göndermede kopardı beni.adı gibi film...kiss kiss bang bang işte..her şey o kadar ani ve o kadar seri ilerliyor ki...bir romantik sahne beklerken, bir ceset çıkıyor, sonra hiç hesapta olmayan tonlarca komik olay, başka bir romans sahnesi, silah patlamaları, yeni bir ceset, romans,ceset,bang bang! bir de gerçekten pis bir etkisi var bu filmin; hiç olmayacak yer ve zamanlarda insanın aklına geliveriyor, başlıyorsunuz kendi kendinize gülmeye..bugün otobüste gözümün önüne testislere elektrik verme/robert downey jr’ın surat ifadesi/ val kilmer’ın gayleşmesi ile alakalı sahne geldi mesela,kolumu ısırarak kahkahayı bastırmaya çabalarken, çevremdeki insanların benden ufak ufak uzaklaştıklarını fark ettim..hayır şimdi, bakın böyle adamın tekinin testislerine elektrik verilen bir sahne var, yandaki kişi bir anda gayleşiyor diye de açıklayamıyorsunuz...adamlar size zaten deli gözüyle bakmaya başlamışlar...deli olmakla kalmayıp zır deli olarak ineceksiniz otobüsten, olan o olacak... sonuç: gülümsemelerinizin bitene dek sürdüğü, akla geldi mi tekrar güldüren, kesinlikle arşive eklenmesi gereken bir film. robert downey jr’in allahın bizlere bir lütfu olduğunu tekrar gözümüze soka soka hatırlatışı için bile izlenebilir.filmde güldüğünüz sahnelerin en az yarısı bu adama, mimiklerine, oyunculuğuna gitmiştir.. alkışlanası, süper bir performansa sahiptir filmde...