"klişelerden klişe begen" tadinda seri üretim ürünü bir pop-corn holywood gerilim filmi, ötesi degil. artik parada pulda gözü olmamasi gereken bir robert de niro abinin de neden son demlerinde bu tip vasat bir filmde yüzünü eskittigini akil dimak almiyor efendim..
imali imali resimler çizen ve hayali arkadasi olan ufak kiz, arkasinda gizemli bir patika bulunan kedili bir kasaba evi.. dahasi; güven vermeyen kasaba serifi, freddy tadinda saklambaç tekerlemeleri, sıkıntı vermeye başlayan psikolojik sorunlu protagonistler, müzikli atli karinca oyuncagi, oyuncak bebekler.. iyi geceler öpücükleri.. bu film, robert de niro ve ufak kızımıza rağmen temcit pilavidır benim gözümde..
bir de filmin iki sonu bulunuyor. benim izlediğim 2. sondu ve sanırım filmi sinemada izleyenler 1. sonu görmüş. o da filmin bir güzelliği diyelim.