Film en başında bize zamanı ve mekanı tam kestiremediğimiz bir atmosfer sunuyor ve gerek görsel,gerekse işitsel tercihleriyle bunu sonuna kadar koruyor,öyküsünü Joe`nun cinselliği üzerinden kurup,sonlara doğru ilginç ve vicdan kavramını sorgulayan bir gerilime doğru evrilirken,merak unsurunu erken yok etmesiyle,işlediği her iki temanın da altını tam kapatamayarak boşlukta kalarak sonlanıyor.Aralarda kullanılan flashback sahnelerin de plastik olarak farklı kılınmaması da senaryoyu bi noktadan sonra yorucu ve kafa karıştırıcı bir hale getiriyor,ancak bazı objelerin sonradan devreye girmesi ile bu sahneler filme hizmet etmeye ve anlam kazanmaya başlıyor.Ancak bunlar da biraz fazla ve gereksiz bulduğum,tekrar eden cüretkar seks sahneleri yüzünden biraz havada kalıyorlar.Elbette filmin iyi yanları da var,kaotik ve belirsiz müzikleri,muhteşem görüntü yönetimi ve oyuncuların cesaret isteyen performansları filmi ilgiye değer kılıyor,ama özellikle ana karakter Joe`nun yaşadığı onca önemli olaydan sonra değişmemesi(ya da bunun hissettirilememesi)onu biraz yapay ve iki boyutlu kılıyor,film de aynen tam bir noktaya ulaşamayan genelinin bir özetiymişçesine,ağır ve uzunca bulanık bir görüntüyle kararıp bitiyor.Gzüel görüntüler ve iyi oyunculuk için seyredilebilir.Saygılar.