Jean Luc Godard’a “Irak savaş hakkında ne düşünüyorsunuz?" diye sormuşlar; cevap, "Savaş mi? Ne savaşı ? Savaş yok ki. Siz Şu kutuda (TV) gördüklerinize inanıyor musunuz?" Tabi Godard, ironi ve çarpıcı bir biçimde TV ile kitlelerin nasıl yönlendirildiğini anlatıyordu. Bu filmi iki yıl önce izlediğimde, Hollywood’dan böyle bir başyapıt çıktığını şaşırmış, neden şimdiye kadar izlemediğim için kendimi suçlamıştım. Filmin dereceleri de müthiş; 4 Oscar, altın globe, BAFTA ödülleri, 8,1 Puanla İMDb top 250 de 169. Sıra..paul thomas anderson'a göre de gelmiş geçmiş en iyi film. Film, TV’deki programların yapıldığı “mutfağa” giderek, yani programcıların perde arkası rekabetlerini göstererek, o programların insanları bilgilendirmek, eğlendirmek veya haber vermek için değil, reklam, için reyting savaşları için, yani para kazanabilmek yapıldığını, çok çarpıcı bir şekilde ortaya koyuyor. 30 yıl önceki ABD medyası için çizilen tablonun bugünün ülkemiz medyasının da tıpkısının aynısı olduğunu hayretle görüyoruz. Kendi kendimize, bizim medyadaki o sinema sanatının yanından bile geçemeyecek kurgu ve oyunculuk yoksunu ucuz diziler, yarışma ve tartışma programları, ana haber bültenleri tek tek gözümüz önünden geçiyor. Yalan veya taraflı haberler, gündem değiştirme amaçlı olaylar, veya var olan bir olayın haber edilmemesi, bu TV'lerin bir politikasıdır diyor film ve izlerken “ bizi ne kadar çok yönlendirmişler” sorusunu sorduruyor. Filmde naklen izliyoruz ki, kanalların Prime Time- Reyting savaşları hiçbir kural yada ahlak normu tanımıyor. Film, TV'lerin ayrıca, sahibi büyük holdinglerin çıkarları için nasıl iktidarlarla ilişki kurup siyasal bir güç olduklarını da hatırlatıyor; bize ispatlı bir şekilde, zamanla TV programlarının aslında reklam için yapıldığını hiç çekinmeden söylüyor. Koskoca filmde bir tek müzik bile kullanılmamış. Faye Dunaway çok başarılı ve filmin sonlarına doğru, ana ekseninde aşktan çok program yapımcılığı ve reytinglerin konuşulduğu bir aşkın da aktörü oluyor. Bu film kaçırılmaz. Ben bu filmi izledikten sonradır ki, TV’yi hayatımdan çıkarmam daha kolay oldu. Şimdi ne bir holding kanalının reklam alıcısıyım, ne de o yanlı ve yönlendirilmiş haberlerle bir bilgi kirliliği ve dezenformasyon yaşıyorum. Dizi yerine sinema sanatını, internetten de gerçek haberleri izliyorum. Yorumuma, filmde bugün bile doğruluğu ile parmak ısırtan program yapımcısı Bay Bale ve kanal patronunun gerçekleri ifşa eden repliklerini aynen alıyorum., çünkü aslında kendileri her şeyi “itiraf” ediyorlar.. Bay Bale : "… ah ama bizden (yani TVden) hiç bir şekilde gerçeği alamazsınız (öğrenemezsiniz ). Size sadece duymak istediklerinizi söyleriz; bunun için çılgın gibi yalanlar saçarız…..size duymak isteyeceğiniz her türlü boktan şeyi söyleriz. biz burada illüzyon yapıyoruz yahu! bunların hiç biri gerçek değil! ama yine de siz insanlar orada oturuyorsunuz, günlerce, gecelerce, yediden yetmişe, tüm renklerden ve mezhepten insanlar... tüm bildiğiniz biziz. burada çevirdiğimiz illüzyonlara inanmaya başladınız. bu tüpün (TV nin) gerçek*, ve kendi hayatlarınızın gerçek dışı olduğuna inanmaya başladınız. tüp size ne emrederse onu yapıyorsunuz! tüp gibi giyiniyorsunuz, tüp gibi yiyorsunuz, çocuklarınızı tüp gibi yetiştiriyorsunuz, hatta tüp gibi "düşünüyorsunuz"! bu toplu çılgınlık, sizi manyaklar! tanrı adına, siz insanlar asıl gerçek sizsiniz! illüzyon olan *biziz*! şimdi televizyonlarınızı kapatın. onları şimdi kapatın. hemen şimdi kapatın. kapatın ve bırakın kapalı kalsınlar! tam cümlemin ortasına geldiğim anda kapatın şu televizyonlarınızı! kapatın!!” *** kanal sahibinin Bay Bale’ye yaptığı konuşma: “sen, her şeyi ülkeler ve insanları olarak gören eski kafalı birisin! ülkeler yok! insanlar yok! Ruslar yok! Araplar yok! üçüncü dünya da yok! batı yok! tüm sistemlerin üstünde bir kutsal sistem var. çok büyük ve dokunulmaz, özenle işlenmiş etkileşimli, çok uluslu, dolar egemenliğinde bir sistem ! petrol dolarları, elektro dolarlar, bir sürü dolar! Euro, rubleler, sterlinler! …Amerika yok! demokrasi yok! sadece IBM, Microsoft, JP Morgan, General Electrik, Bank of America, Exxon Mobil, HSBC var. (para birimi ve şirketler tarafımca güncellendi) bugün dünyadaki ülkeler bunlar. …artık ülkelerin ve ideolojilerin olduğu bir dünya yok. dünya, iş dünyasının kanunları ile tanımlanan bir şirketler okulu..” Bu filmi izleyin ve iletişim araçlarının çok olduğu, ama iletişimin yok olduğu bu dünyada kendinize yeni ufuklar açın.