Beyazperde
Hesabım
Ortalama puan
4,3
176 Puanlama
Persona hakkında görüşlerin ?
5
6 Eleştiri
4
15 Eleştiri
3
4 Eleştiri
2
1 Eleştiri
1
1 Eleştiri
0
0 Eleştiri
Sırala
Filtrele:
Hepsi
arkadaşlar altyazıları toplayıp kitap yapsanız nişe nin aforizmalarına taş çıkarır..boyle sağlam metinler ,sağlam oyunculuklar,sağlam çekim üstada bu yakışır zaten..izleyin izlettirin..!
En çok dikkatimi çeken hemşirenin hep bişeyler anlatırken kurduğu o müthiş cümleler,betimlemeler...
Çok fena çok! Aklım almıyor nasıl böyle işler çıkarabiliyor bu adam.Defalarca seyredilemeyecek kadar etkileyici ve kuvvetli.Muhteşem bir kişisel deneyimdi kendi açımdan.
Bergmannın en sevdiğim filmi.Etkileyici bir anlatıma sahip sağlam bir film
tıpkı sağlam bir dikiş gibi iki karakter arasında iki yönlü bir etkileşim ve bu alçlıp yükselen dlgaların gülümseyerek izlenmesi.filmde ilk dikkat çeken başrol oyuncusunun dakikayı aşan tek planda gözlerini yummadan kameraya bakışı.aslında iki kadının parçalara bölğünmüş tek bir kişi olduğunu da düşündürüyor.birinin alçaldığı noktada diğeri yükseliyor ve yer yer farklıllaşan bir değişimi izlemek keyif veriyor.filmin sonundaki hemşirenin tiyatrocu bayanın eşiyle olan diyalogları da ayrıca farklı ve güzel olmuş.
ne söylense azdır bu başyapıt için.her seferinde bir şeyler eksik kalıcaktır onun adına söylenmemiş.iki kadının tesadüfi birleşen hayatları..birinin suskunluğu diğerinin yalın çıplaklığı.
birine kolayca anlatamaz kendini insan.
ama eğer onun varlığından kuşkuluysa ,işte o zaman çırılçıplak kalıverir çaresiz.
ya birden farkederse karşısındakini. ya birden farkederse ne kadar alçaldığını ,incindiğini ,yorgun düşürüldüğünü.. işte o zaman kimin hayatıdır sorgulanması gereken? oyunlardan,yalanlardan ,yapmacık tavırlardan midesi bulandığı için münzevi suskunluğuna gömülen aktrisin mi yoksa kendi halinde, hakkında söylenicek pek bir şeyi olmayan bir hemşirenin mi?
birine kolayca anlatamaz kendini insan.
ama eğer onun varlığından kuşkuluysa ,işte o zaman çırılçıplak kalıverir çaresiz.
ya birden farkederse karşısındakini. ya birden farkederse ne kadar alçaldığını ,incindiğini ,yorgun düşürüldüğünü.. işte o zaman kimin hayatıdır sorgulanması gereken? oyunlardan,yalanlardan ,yapmacık tavırlardan midesi bulandığı için münzevi suskunluğuna gömülen aktrisin mi yoksa kendi halinde, hakkında söylenicek pek bir şeyi olmayan bir hemşirenin mi?
kolay yorumlanamayacak bir film. bergman’ı bergman yapan şey yönetmenlik dehasının nelere kadir olabileceği belki de. persona’yı izlerken, ki bunun bir projeksiyon makinesi olduğunu da en başta hatırlatmasına rağmen bergman’ın yönetmenliğinde bunuel’i de lynch’i de tarkovsky’i de gördüm. sinemanın artistik ve evrensel dilini yakalayan ve oluşturan, bizleri filmlerine kopmamak üzere bağlayan bergman’a selam.
koltuğunuza oturun ve toplumla ve kendinizle yüzleşmeye hazır olun..mükemmel bir film.umarım herkes izler..
1966’da böyle bir film çekmişler..biz dünün çocuklarıyız bu tarz nefis filmleri izleyince anlıyorum..
Gerçek dünyanın karmaşıklaıgından ve toplumsal sorunlardan uzak kendi içinde melankolik,kapalı filmler çeken yönetmen bu filminde; afişinden tutun,jenerigine kadar çok saglam bir konuyu gösterişten uzak tutan,sinematografik ile dramatik havayı çok iyi bir şekilde yakalayan kendi içindeki hırsını gösteren sıkı bir filme imza atmış Bergman.Bu filmdeki kendine has yakın çekimleri,karakterler arasındaki diyalogların kurgulama üslubu,yakın plan çekimleri,parçalama teknigi ile sahne geçişleri ve seyirciyi altan altan hissettirdigi projeksiyon varlıgı ile seyirciyi içine alan bir film.Liv Ullman'ın gözlerine aralıksız bir buçuk dakika yakın plan yaparken hiç bir şekilde kıpırdamadan durması onun nasıl bir oyuncu oldugunun kanıtı şeklinde.Kişilik ve sanat üzerine enfes sorgulamalar yapan karmaşık bir film Persona...
davin lynch'in mulholland drive' ı düşündüm hemen filmden sonra. Ve ikisini birlikte düşündüğümüzde Lynch mulholland drive ile bizim ingmar bergman'ın persona'sına ilişkin merakımızı gideriyor. Bergman kamerayı bilincimizin sansüründen geçirerek kullanıyor. Zihinsel şiddet, bilinçaltı açıklamaları kameranın üslübunu belirliyor. ve psişik temelde Gustav Jung'un "persona" teriminden hareket ediyor. Film süresince Jung'un terimine bağlı kalınmış. Kişilik bölünmesi konusu aksatılmadan derinşlemesine işleniyor. Sinema'yı ve insanı ciddiye alanların kaçırmamsı gereken çok iyi bir iş çıkarmış Bergman.
Dün izleme fırsatı bulduğum bir film.İzlediğim ilk İngmar Bergman filmi oldu.Çok etkileyici sıradışı bir film.Üzerine çok düşünülecek diyalogları var.Bir kez izlemek yetmez birkaç kez izlenmeli.İlk izlediğimde anlayamadığım noktalar oldu o yüzden filmi bir kez daha izleyeceğim büyük ihtimalle.İki kadın oyuncunun harika bir oyunculuğu var.Bayıldım açıkçası.İngmar bergman'ın diğer filmlerini de merak ettim ve en kısa zamanda onları da bir şekilde izleyeceğim.Çok sağlam bir film.Psikolojiye yoğunlaşmış.
İki kadının aslında birbirleriyle ne kadar benzer olduklarını çok başarılı anlatmış.
Ama filmi izlerken uykulu ya da yorgun olmamak lazım.Çünkü gücünü (bana kalırsa) diyaloglardan alan bir film ve yoğunlaşarak izlenmeli.10/9 izlenmesi gereken sıradışı bir film.
İki kadının aslında birbirleriyle ne kadar benzer olduklarını çok başarılı anlatmış.
Ama filmi izlerken uykulu ya da yorgun olmamak lazım.Çünkü gücünü (bana kalırsa) diyaloglardan alan bir film ve yoğunlaşarak izlenmeli.10/9 izlenmesi gereken sıradışı bir film.
- En son Beyazperde eleştirileri
- En İyi Filmler
- Basın Puanlarına Göre En İyi Filmler