The Innocents eleştirileri

"We lay my love and I, Beneath the weeping willow..." Filmin ruhuyla birebir örtüşen "O Willow Waly" uzun süre dilinize takılacak. Takıldıkça filmden sahneler, özellikle de Flora'yı hatırlayacaksınız. Film kusursuz bir gotik örnek. Her bir ögesiyle. Aslında bu ibareyi kullanmayı pek sevmem ancak, gerçekten "çekildiği yılın çok ötesinde". Tabii o dönemde türün daha başka başarılı örnekleri de verilmiş. "The Innocents" en kaliteli olanlarından. Deborah Kerr gibi güçlü bir isme, çocuk oyuncular, özellikle de oldukça zor bir role soyunan Martin Stephens (Miles) büyük katkıda bulunuyorlar. Kendinden sonra çekilen pek çok filme ilham kaynağı oldu. Akıllara ilk olarak "The Others" gelir mesela. Nicole Kidman'ın yine iki küçük çocuk ile büyük bir malikanede, "The Innocents"tan yaklaşık 50 yıl sonraya, İkinci Dünya Savaşı'na tarihlenen dönemde yaşadıkları anlatılırdı. Daha geniş bir açıdan bakarsak, aslında "The Innocents"ı bir korku filmi olarak da görmek şart değil. Dediğim gibi daha çok "gotik"in başarılı bir örneği olarak gözlemlemek ve tabii ki bu doğrultuda bir psikolojik gerilim izlediğini düşünmek, filmden sonra "ben hiç korkmadım ki" gibi ucuz yorumlara belki bir kalkan oluşturacaktır. Türün klasiklerinden.

Genellikle İngilizlerin yaptığı en sıkı korku/gerilim filmi olarak dile getirilen filmimiz; büyük bir malikanede öksüz iki çocuğua bakmak için tutulmuş Bayan Giddensın başına gelen olayları anlatır. Çocukların önceki dadılarının tuhaf ilişkisini ve ertesinde gelen intiharını öğrendikçe film gittikçe tekinsiz bir hal almaya başlar.Oluşturduğu gotik atmosfer ve psikolojik gerilimle izleyeni alıp götüren filmin dramatik yönü de oldukça kuvvetli. Henry Jamesin 'Yürek Burgusu' adlı kitabından uyarladığı filmde yönetmen Jack Claytonun titizlikle çıkardığı yönetmenlikse göz doldurucu. Tabii Giddens rolündeki Deborah Kerr de oldukça başarılı. Ayrıca filmin senaryosunda ünlü yazar Truman Capotenin de parmağı olduğunu belirtmek de fayda var.Oluşturduğu atmosfer ve yakaladığı gerilimle eski usül korku filmi severlerin kaçırmaması gereken bir film!

Daha ilk dakikadan insanın içine işleyen melodisi, harika atmosferi başarılı anlatımıyla film sizi içine çekiyor, ilk bir saat kafanızdan geçen bir sürü teori ve tekinsiz ürpertici bir havayla geçiyor ama bu dakikadan sonra filmin belli bir atmosfer yükselişi ve vurucu şaşırtıcı bir sonla bitmesi gerekiyor ama niyazikki böyle olmuyor buda 50 yıllık bir film olmasından kaynaklanıyor sonu çok tatmin etmesede, yinede ağzınızda güzel bir tat bırakıyor film.
Zamanı için kesinlikle bir başyapıt, bugün için çok iyi bir film özellikle bu filmden yola çıkıp (film bir saatinden sonra gidebileceği üç dört yol var bu filmin atmosferi ve bu dev malikaneden yola çıkıp farklı filmler olan bir çok korku gerilim yapıtı var)çekilen The Others ve Skeleton Key gibi gerilim sinemasının köşe taşlarının olmasıda filmin değerini arttırıyor.
10/8

Film siyah beyaz yani eski olmasına rağmen, gerçekten kaliteli bir film. Özellikle filmde söylenen şarkıyı çok beğendim.