24 Saat Parti İnsanları - Beyazperde.com eleştirisi : <b>24 Saat Parti İnsanları</b>:İnsan doğasında deney yapan avant-garde’lar

2002 yılında İngiltere'de adından söz ettiren filmlerinden birisi de 24 Saat Parti İnsanları oldu. 1970'lerin ikinci yarısından 1990'ların ilk dönemine kadar uzanan zaman çizgisi içinde, Manchester'dan başlayıp tüm Britanya'yı içine alan müzikteki öteki grupların ve türlerin ortaya çıkış öyküsü. Bu oluşumda Tony Wilson karakteri hiç azımsanmayacak bir öneme sahip.Yaklaşık 16 yıllık zaman dilimini Tony Wilson'nın gerçek yaşam öyküsüyle anlatırken, Winterbottom müzikal değişkenlikten uyuşturuculara ve eğlence değişikliklerine kadar olan biteni farklı bir estetik ile bize sunuyor.

Tony Wilson Manchester'da Granada Tv isimli bir yerel tv istasyonunda çalışan, azimli fakat hayal kırıklıkları ile yaşayan ve adının bir şekilde hatırlanmasını isteyen tv muhabiridir. Cambridge mezunu olmasının kariyerinde yapacağı işlerde belirleyici bir etken olması gerektiğini düşünen Wilson, hayvanat bahçesinde fil bakıcılığı yapan cüce röportajı gibi işleri yapmak istememektedir. Ve bir gece yaşamını değiştirecek bir konsere gider.

Bilinmeyen bir grubun ilk konserini 41 kişi ile izlemektedir. Sahnede çalan grup Sex Pistols'dır. Daha sonra müzik piyasasındaki gelişmeyi fark eden Wilson Factory Records adlı bir şirket kurar. Gruplar şirketle kontrat imzalamazlar, şirket barındırdığı grupların ürettiği müzik üzerinde yasal hak sahibi degildir. Tek resmi belge Wilson'nun kendi kanı ile yazdığı belgedir. İlk piyasaya sürdüğü grup ise efsanevi Joy Division olur...

Factory Records'un yükseliş ve düşüş öyküsü içinde hem gruplar hem de Tony Wilson'ın hayat hikayesi bulunmakta. Joy Division'nın vokalisti olan Ian Curtis'in intaharı ile değişmek zorunda olan Joy Division, New Order halini alır. 70'lerin punk rüzgarından, 80'lerin synth-pop sound'undaki New Order, New Wave tarzı ile kendini karakterize eder. New Order ve Happy Mondays post punk kültürünü cebinde taşıyan ve daha sonra geç 80'lerde oluşacak erken elektronika "rave" kültürüne de referans yaratmaktadır.

Wilson, şirketini çeşitlendirmek için Manchester'da The Hacienda adlı bir club açar. Amaç; Manchester gençliğinin uğrak yeri haline gelecek Hacienda'da dans edip, içki içmelerini sağlamak ve Factory Records'un gruplarını dinletmektir.

Teori güzeldir fakat pratikte başarılı olamayan sonuçlar doğar. Factory Records ve Hacienda için sonun başlangıcını yaratan 1988 ile ortaya çıkan gülen yüzlü sarı haplar (acid, xtc), Manchester'da doğan "Rave" kültürünü yaratır. Club'a gelenler içki içmemekte Wilson işi sürdürebilmek için uyuşturucu mafyasına büyük paralar vermek zorunda kalmaktadır. Hacienda, Manchester adını "Mad-Chester" olarak değiştirebilecek güçten, kapanma noktasına gelir ve kapanır. Factory Records'u almak isteyen diğer plak şirketi farkeder ki Tony Wilson'nin resmi olarak müzik grupları ile ilgili yasal bir hakkı yoktur. Wilson olaya şöyle açıklık getirir:"Biz insan doğasında bir deneyiz." Sonuç olarak The Hacienda ve Factory Records 1976'dan 1992 ye kadar uzanan Wilson'nin müzikal macerasında eski bir anı olarak kalır.

DV cam ile çekilen 24 Saat Parti İnsanları, "rocumentary"'den öte Tony Wilson'nın televizyon geçmişini de referans alarak kendi estetiğini bize sunar. Bunda Wilson karakterini başarılı bir şekilde canlandıran Steve Coogan'nın azımsanmayacak bir başarısı da bulunmakta. BBC'de yayınlanan I'm Alan Partridge komedi dizisinde Alen Partridge karakteri ile karşımıza çıkan Coogan, tv serisindeki karakteri ile büyük benzerlikler taşıyan bir oyunculuğu Wilson'nın karakteri ile 24 Saat Parti İnsanları'nda ortaya koymakta. Tek başına filmi bize sunan Coogan, yer yer kameraya bakarak yaptığı monologlar ile yabancılaşmayı kendi tarzında bize hissetiriyor.

Aktüel kamera bazı yerlerde aşırı aktüel denebilir, fakat rahatsızlık vermeden serbestlik içinde, varolan olayları kaydediyor. Bazı sahnelerde şaşırtıcı ve izleyiciyi üçüncü kişi olarak hissetirecek bir kamera estetiği bulunmakta. Sizin de "filmin içinde" olayların geçtiği yerlerde bulunan bir kişi gibi hissetmenizi sağlıyor. Kendine özgü öykü anlatma tekniği, içinde barındırdığı yılların ve müzik adamlarının önemi ile 24 Saat Parti İnsanları olabildiğince komik de aynı zamanda. Başarılı bir yönetmenin elinden çıktığı her halinden belli bir Winterbottom çalışması.