Beyazperde
Hesabım
Ortalama puan
4,2
351 Puanlama
Motosiklet Günlüğü hakkında görüşlerin ?
5
17 Eleştiri
4
30 Eleştiri
3
7 Eleştiri
2
2 Eleştiri
1
0 Eleştiri
0
0 Eleştiri
Sırala
Filtrele:
Hepsi
Beni etkileyen bir film oldu. Özellikle de son sahnesinde duygulandım. Film bittikten sonra filmdeki karakterlerin daha sonra yaşadıkları şeylere ait verilen bilgiler filmleri etkileyici kılan bir unsur olabiliyor, bu filmde öyleydi mesela. Film, Che Guevara'nın devrimci olduktan sonraki eylemlerini değil, devrimci düşüncelerinin nasıl oluştuğunu anlatıyordu. Filmin hikayesi şu şekilde; Ernesto, Arkadaşı Alberto ile Arjantin'de yaşamaktadır. Alberto, biyokimya doktorudur. Ernesto ise tıp son sınıf öğrencisidir. İkisi birlikte bir Latin Amerika yolculuğu yapma kararı alırlar. Uzun bir yolculuk geçirirler. Bu yolculuk sırasında çok sıkıntılar yaşarlar. Ernesto'nun astım hastası olması bazı yerlerde başına iş açar. Motosikletleri birkaç defa bozulur. Yine de yollarına devam ederler. Gittikleri yerlerdeki insanların misafirleri olurlar. Peru'da cüzzamlıların bulunduğu bir hastaneye giderler. Orada kalırlar. Ernesto ve Alberto bu yaptıkları yolculukta görürler ki; Latin Amerika onların bildiği gibi değildir. Halk yoksuldur. Hastanelerde yeterli imkân yoktur. İnsanların yıllarca sahip olduğu topraklara özel şirketler gelip el koyuyordur. Bu yolculuk sırasında Ernesto'nun düşünceleri değişir ve devrimci düşüncelerinin temelini bu seyahat sırasında oluşturur. Son sahnede Alberto ve Ernesto vedalaşır ve Ernesto uçağa biner. Orada tam olarak nereye gittiğini anlamadım veya filmde belirtilmedi ama daha sonra Küba'ya gidip "Küba Devrimi"nin başındaki isimlerden olacaktır. Filmin hikayesi bu şekildeydi. Ernesto bu yolculuk sırasında günlük tutar ve bu film de o günlükten uyarlanır.
Filmde sürükleyicilik bir yerden sonra azalıyordu bence. Kamera ile yakın çekimler yapılmış. Bu filme sürükleyicilik katan bir unsur olmuş. Müziklerini beğendim, filme yakışan müzikler yapılmış.
Bir devrimcinin(Ernesto) arkadaşı ile yaptığı hayatını değiştirecek olan seyahati anlatan güzel bir dram filmiydi.
Filme verdiğim puan= 7,8
Filmde sürükleyicilik bir yerden sonra azalıyordu bence. Kamera ile yakın çekimler yapılmış. Bu filme sürükleyicilik katan bir unsur olmuş. Müziklerini beğendim, filme yakışan müzikler yapılmış.
Bir devrimcinin(Ernesto) arkadaşı ile yaptığı hayatını değiştirecek olan seyahati anlatan güzel bir dram filmiydi.
Filme verdiğim puan= 7,8
zaman geçirmek için izlenebilir ama film de o kadar beklentiyi yükselmeyin daha iyi olabilirdi 10 üz 6.5
4 X 4 LÜK KUSURSUZ BİR SİNEMA DENEYİMİ
Bazen bir filmi ne kadar bekletirsem o kadar keyif alacağımı düşünüyorum, özellikle de üzerine olumlu birkaç yorum gördüğüm, sağlam çıkacağından emin olduğum bir film ise. Baş köşede dursun, istediğim vakit, kendimi onu izlemeye hazırladığım vakit basayım play tuşuna ve kendimden geçeyim, sanki adım gibi eminim böyle olacağından…Ki olduda saolsun yanıltmadı beni '' The Motorcycle Diaries '' Filmden bahsedeyim biraz 23 yaşındaki Ernesto Guevara, 29 yaşındaki biyokimyager arkadaşıyla dandik mi dandik bir motora atlayıp Arjantin’den yola çıkıyorlar 1952 yılında. Ellerinde elbette bir yol haritası var ama ne ceplerinde paraları var ne de gidecekleri yerlerde yapacaklarına dair fikirleri. Rüzgar nasıl eserse hesabı, tek amaçları dünyayı dolaşmak, yeni insanlar tanımak, heyecan yaşamak… Ancak dünyadan bihaber Ernesto bu yolculuk sırasında öyle lanet bir şeyle karşılaşıyor ki, öyle dipten vuruyor ki onu gördükleri ve yaşadıkları, bütün hayatını, bütün dünya görüşünü değiştiriyor bu 14 bin kilometrelik devasa ve uzun yolculuk.1952 yılından bahsediyoruz, Güney Amerika’nın büyük bir kısmını dolaşan iki adamdan bahsediyoruz.Arjantin’den başlayıp Şili, Peru, Kolombiya’yı geçip Venezüella’ya ulaşan macerayı bizzat bütün ekip yaşamış. 50′lerde Ernesto ve Granado’nun adım attıkları her yere gidip, direkt olarak o mekanlarda çekmişler. Sırf bu bile izlemek için başlı başına bir sebep olabilir çünkü o kadar güzel yerlere gidiyorlar ve güzel insanlarla tanışıyorlar ki… Dünya denen çivisi çıkmış şu dünyada öyle farklı hayatlara konuk oluyorlar ki…Ernesto bu yolculuğu sırasında sadece adaletsizliği görüyor. Adım attığı bütün Latin Amerika ülkelerinde ve şehirlerinde aynı şey. İnsanların yüzünden, gözlerinden, yaşanmışlıklarından okuduğu sadece bu. Güçlü olan hep eziyor, zayıf olanlar bir kenarda karanlığı bekliyor. Ancak adım attığı her yerde o kadar cana yakın davranıyor ve o kadar çok seviliyor ki, insanlar ondan ayrılmak, onu bırakmak istemiyorlar. Çünkü daha önceden o mazlum gözlere bu adam gibi yaklaşan olmamış.Filmin bu kadar güzel olmasında müziklerin yeri ayrıdır bende zaten bir filmin müzikleri iyiyse 1 gömlek fark atar rakiplerine buda öyleydi 2 saat boyunca izlediğiniz bu maceraya eşlik eden müzikler tıpkı film gibi tekrar edilesi türden. Uruguaylı bestekar Jorge Drexler‘in ellerine, ağzına sağlık.Kısaca toparlamam gerekirse senaryo ,anlatılmak istenenler, oyunculuklar, mekanlar, çekimler, müzikler… Kaliteli bir filmde ne aramak isterseniz rahat rahat bulabileceğiniz ve o finaldeki kısa videolarla dahi sizi yıkıp geçebilecek enfes bir biyografi..10 / 9.5
Bazen bir filmi ne kadar bekletirsem o kadar keyif alacağımı düşünüyorum, özellikle de üzerine olumlu birkaç yorum gördüğüm, sağlam çıkacağından emin olduğum bir film ise. Baş köşede dursun, istediğim vakit, kendimi onu izlemeye hazırladığım vakit basayım play tuşuna ve kendimden geçeyim, sanki adım gibi eminim böyle olacağından…Ki olduda saolsun yanıltmadı beni '' The Motorcycle Diaries '' Filmden bahsedeyim biraz 23 yaşındaki Ernesto Guevara, 29 yaşındaki biyokimyager arkadaşıyla dandik mi dandik bir motora atlayıp Arjantin’den yola çıkıyorlar 1952 yılında. Ellerinde elbette bir yol haritası var ama ne ceplerinde paraları var ne de gidecekleri yerlerde yapacaklarına dair fikirleri. Rüzgar nasıl eserse hesabı, tek amaçları dünyayı dolaşmak, yeni insanlar tanımak, heyecan yaşamak… Ancak dünyadan bihaber Ernesto bu yolculuk sırasında öyle lanet bir şeyle karşılaşıyor ki, öyle dipten vuruyor ki onu gördükleri ve yaşadıkları, bütün hayatını, bütün dünya görüşünü değiştiriyor bu 14 bin kilometrelik devasa ve uzun yolculuk.1952 yılından bahsediyoruz, Güney Amerika’nın büyük bir kısmını dolaşan iki adamdan bahsediyoruz.Arjantin’den başlayıp Şili, Peru, Kolombiya’yı geçip Venezüella’ya ulaşan macerayı bizzat bütün ekip yaşamış. 50′lerde Ernesto ve Granado’nun adım attıkları her yere gidip, direkt olarak o mekanlarda çekmişler. Sırf bu bile izlemek için başlı başına bir sebep olabilir çünkü o kadar güzel yerlere gidiyorlar ve güzel insanlarla tanışıyorlar ki… Dünya denen çivisi çıkmış şu dünyada öyle farklı hayatlara konuk oluyorlar ki…Ernesto bu yolculuğu sırasında sadece adaletsizliği görüyor. Adım attığı bütün Latin Amerika ülkelerinde ve şehirlerinde aynı şey. İnsanların yüzünden, gözlerinden, yaşanmışlıklarından okuduğu sadece bu. Güçlü olan hep eziyor, zayıf olanlar bir kenarda karanlığı bekliyor. Ancak adım attığı her yerde o kadar cana yakın davranıyor ve o kadar çok seviliyor ki, insanlar ondan ayrılmak, onu bırakmak istemiyorlar. Çünkü daha önceden o mazlum gözlere bu adam gibi yaklaşan olmamış.Filmin bu kadar güzel olmasında müziklerin yeri ayrıdır bende zaten bir filmin müzikleri iyiyse 1 gömlek fark atar rakiplerine buda öyleydi 2 saat boyunca izlediğiniz bu maceraya eşlik eden müzikler tıpkı film gibi tekrar edilesi türden. Uruguaylı bestekar Jorge Drexler‘in ellerine, ağzına sağlık.Kısaca toparlamam gerekirse senaryo ,anlatılmak istenenler, oyunculuklar, mekanlar, çekimler, müzikler… Kaliteli bir filmde ne aramak isterseniz rahat rahat bulabileceğiniz ve o finaldeki kısa videolarla dahi sizi yıkıp geçebilecek enfes bir biyografi..10 / 9.5
Che'nin hikayesini çok güzel bir biçimde anlatan, kendinizi Che ve arkadaşıyla yolculuk ederken bulacağınız bir film.
Tabiki anlam yüklü ve güzel bir film dün izlememe rağmen ilk fırsatta ve mümkünse daha iyi bir görüntü eşliğinde tekrar izlemek istiyorum bunda filmin içindeki mesajları daha net anlama ve farklı bir açıdan bakma isteği de var bence şiddetle izleyin..
Ernesto'nun kendi yaşamında yaşadığı devrimi anlatan bir film 7/10
Biyografi tadınla sağlam ve anlam yüklü bir film...
10/8
10/8
Çok Güzeldi. Ernestonun filmden sonraki hayatını neden insanlık için uğraştığını ispatlar tarzdadır.
Çok kaliteli bir işçilik...
Latin amerikaya olan hayranlığım bu filmle daha da pekişti. yolculuk filmlerini oldum olası sevmişimdir. Ama bu film farklı bu Chenin yolculuğu. gerçekten harika bir fil. müziğide çok etkileğici
filmde cheyi canlandıran başrol oyuncusundan pek bir ümidim yoktu ama yanılmışım gerçekten iyi oynamış 'devrimci che'yi bir başka yönden bizlere gösterdiği için
iyi film ben 10 üzerinden 8 veriyorum kırdığım 2 puanda eğlence yönünden filmin zayıf kalması.tamam tarzı dram olabilir ama biraz daha eğlenceli olsaymış film che için değil de kendisi için izlenebilcek seviyeye gelebilirmiş.
Duygulara hitap eden bir yapım, etkilenmemek elde değil. Gael Garcia Bernalin harika oyunculuğu ve Gustavo Santaolallanın harika müzikleriyle... Ben, ben olmadan önceki ben... 10/10
bir insanın fikren olgunlaşması,gözlerini açması ve yaşamını kesin kararlar vererek şekillendirmesinin ne kadar mühim bir mesele olduğunu,chenin hayatının önemli bir kısmını izleyiciye başarılı bir şekilde aktararak anlatmışlar.oyuncuların başarısına diyecek yok.mutlaka izlenmeli...10/10
Hero475 arkadaşıma katılıyorum ve ufak bir ekleme yapıyorum mutlaka izleyin ve mümkünse altyazılı olsun...
- En son Beyazperde eleştirileri
- En İyi Filmler
- Basın Puanlarına Göre En İyi Filmler