Öncelikle bir Alper Mestci fan olarak , Siccin ve Üç harfliler , serilerini Mahlukat filmi de dahil bütün filmlerini izledim. Ancak çok büyük beklentilerle gittiğim Haile hayal kırıklığına uğrattı , şoyle mükemmel böyle muhteşem Türk korku tarihinin en iyi filmi diyenlere bakmayın çünkü kesinlikle değil. Konusu mekanlar kamera açıları oyunculuklar güzel olsa da , konunun işlenişi Korku öğelerinin azlıgı ve özellikle 2. Yarı korku filmi yerini Drama bırakması bir annenin görmediği çocuğuna duyduğu özlem kavusamama sahnelerine yerini bıraktı. Ve malesef bu Dram sahneleri 2. Yarının geneline yayıldı malesef benim için olmadı sınıfta kaldı. Ben siccin 6 daki gibi , 3 Harfliler kara büyü filmindeki gibi korkuyu iliklerime kadar hissetmek istiyordum lakin , olayın tamamen korkudan çıkıp dram hüzün kavusamama evlat hasretine bürünmesi bütün keyfini kacirdi , dram istesem Babam ve oğluma giderdim yani ne gerek vardı buna ? Alper Mestci malesef son 2 filmdir bunu yapıyor , korku dişindaki hissiyatlari da vereyim çabası filmin ana temasından sapmasina yol aciyor. Çünkü biraz pişmanlık, biraz hüzün , biraz dram biraz hayal kırıklığı bundan olsun şundan da olsun dediğin zaman seyirci abondone oluyor yani bir korku filminde neden ağlata dram sahnesi olur ki ne gerek vardı buna, bu sefer insan korkmayı bırakıp huzunlenmeye başlıyor bu duygu geçişleri de ben nereye geldime evriliyor.m bu sefer. malesef bir dahaki film için para vermem böyle olacaksa bekler netten izlerim , sarmassa kapatırım , sinemadan çıkma huyum yoktur film esnasında ama zor tuttum kendimi.Malesef Olmadı bu sefer Alper Mestci..