İçimdeki Şeytan eleştirileri

Senaryosunu da, Hint iblis mitolojisi ve kendi büyükbabasından duyduğu benzeri öykülerden esinlenerek Ashish Mehta ile birlikte yazdığı hikayeden uyarlayarak kaleme alan Hindistan doğumlu Bishal Dutta'nın ilk uzun metrajlı (debut) sinema filmini çekmek amacıyla yönetmen koltuğunda da oturmakta olduğu "It Lives Inside"; Amerikan tarzı slasherlar ile İbrahimi dinler kaynaklı korku filmlerine alternatif olarak sunulmuş, doğaüstü bir korku gerilim olarak geliyor karşımıza...

***

Gelin isterseniz, 11 Mart 2023 tarihindeki dünya prömiyeri; "Midnighters (Gece Yarısı)" Ödülünü kazandığı South by Southwest Film Festivali'nde (SXSW) yapılan ve şimdilik de...

Ne yazık ki üzerimizde...

"M. Night Shyamalan kalitesinde" bir etki yaratamayan, bu bağımsız (indie) Amerikan filmine biraz daha yakından bakalım...

***

Film...

O an için ne olduğunu anlayamadığımız, birkaç kişinin hunharca öldürülmüş olduğu...

Kanlı bir katliamın görüntüleriyle başlar...

***

Doğu Hindistan kökenli Amerikalı lise öğrencisi Samidha "Sam" (Megan Suri), güne hazırlanırken telefonuna; aynı sınıftaki erkek öğrenci arkadaşı Russ'tan (Gage Marsh), tarih ödevine ilişkin bir mesaj gelir...

Ardından da kahvaltıda senarist yönetmen Bishal Dutta bizleri...

Amerikan kültürü ve toplumsal yapısına, bir an önce entegre olmaya çalışan Sam'in; ülkesinde bıraktığı gelenekleri Amerika'da da sürdürmekte ısrarcı olmasına ilaveten, bunları kızına da dayatan annesi Poorna (Neeru Bajwa) ile de tanıştırırken...

Kızını çok seven babası Inesh'in (Vik Sahay), bu kadar katı olmadığını da gösterir...

***

Neyse...

Sam sınıfta, önceden evde hazırlamış olduğu ödevin sunumunu tamamlar tamamlamaz...

Yanında oturmakta olan Russ kendisini, Cumartesi günü eski golf sahasında düzenleyecekleri etkinliğe davet etse de...

Mecburen Sam bunu, geri çevirecektir...

***

Zira aynı gün...

(Durga denilen tanrıçanın Mahişasura adındaki şeytanı öldürdüğü günkü zaferinin, her yıl kutlanıldığı) geleneksel Puca törenleri mevcuttur ve bunu kaçırması halinde...

Annesi kendisine çok kızacaktır...

***

Derken...

Elindeki bir kavanozla, yarım saat gecikmiş olan Tamira'da (Mohana Krishnan) çıkıp gelir...

Ki, öğretmenleri Joyce'tan (Betty Gabriel) öğrendiğimize göre...

Tamira'nın bu gecikişi, bir ilk de değildir...

***

O günkü dersin bitiminde...

Tamira'nın, bir takım sorunlarının bulunduğunu fark eden öğretmen Joyce...

Sınıftan çıkışta durdurarak konuştuğu öğrencisi Sam'den...

Eskiden kendisiyle yakın arkadaş olan Hint asıllı Tamira'ya destek olmasını istediğinde...

Sam'in yanıtı da...

"Tamira çocuk değil, Joyce... Yardıma ihtiyacı olsaydı muhtemelen isterdi..." biçiminde olur...

***

Bu arada Tamira'nın...

Elinde itinayla tutarak gezdirdiği ve kendisinden ziyadesiyle ürktüğü kavanozu akşamları, kapağını hızlıca açıp kapatarak...

İçine bıraktığı çiğ et parçalarıyla beslediğini de görüyoruz...

***

Ertesi gün okulda...

Sam, yakın arkadaşlarından Kittie (Beatrice Kitsos) ile birlikte...

Soyunma dolaplarının önünde, beden eğitimi dersine hazırlanırken...

Birden korkulu gözlerle ortalıkta beliren Tamira Sam'e, "Yardımına ihtiyacım var... Sana bir şey anlatmak istiyorum... Ama bana inanman gerek" der demez...

***

Sam'de bunu...

"Tamira, çok bitkin görünüyorsun... Ne zamandır uyumuyorsun?" şeklinde karşılayacak...

Fakat Tamira...

"Bana inanacağına söz ver..." demeyi sürdürecek...

***

Ve...

Sam'den, gerekli "sözü" alır almaz da kendisine...

Elindeki kavanozu göstererek, "Bunun içinde bir şey var... Biliyorum gözle görülmüyor ama içinde yaşıyor... Duymuyor musun?" sorusunu yöneltecektir...

***

Bununla da yetinmeyen Tamira...

Kavanozun içindekinin, çiğ etle beslenen ve gittikçe de güçlenen...

Doğaüstü bir canavar olduğunu iddia eder etmez de...

***

Kendisine, "psikopat" olarak hitap eden Sam...

Tamira'nın eline vurmak suretiyle, beton zemine düşen kavanozun parçalarına ayrılmasını sağlar...

Ancak an itibarıyla içinden...

Hoplayıp zıplayan bir canavar manavar da çıkmaz...

***

Yalnız...

Ortalıktan kaybolarak, kayıplara karışacak olan ve o yüzden de...

Annesi Radha'nın (Sangeeta Wylie) talebi üzerine polisin...

Hakkında kayıp kararı çıkartacağı Tamira, görünmez bir tehlikeli canavarın varlığından ve kavanoz kırılır kırılmaz da...

Serbest kaldığından, son derece emindir...

***

Zaten...

O ana kadar, Tamira'nın söylediklerinin tek bir kelimesine dahi inanmayan Sam'de...

Annesinin, evde düzenlediği Puca kutlamasında...

Hintli komşuları ve babasından duyacağı, Karan Çodhari isimli bir delikanlı ile ailesinin başına gelenlerin hikayesini işitir işitmez...

Onun açısından da...

İşlerin rengi değişmeye başlayacaktır...

***

Üstelik de artık elinin altında...

Üstündeki işaretlerden Karan Çodhari'ye ait olduğu anlaşılan...

Sanskritçe yazılı...

Korku dolu sahnelerin resimlenmiş olduğu ve özellikle de, "7" rakamına işaret edilen bir not defteri de bulunmaktadır...

Dakika 29...

***

Yeşil perde ve görsel efekt teknolojileriyle başarılı makyaj uygulamalarının yanı sıra Dutta'nın...

Bilhassa da Sam, onun annesi Poorna ve Tamira gibi zıt karakterler aracılığıyla, başka ülkelerden göçerek yerleştikleri toplumlara asimile olanlar ile olmayan...

Ve hatta...

Buna açıkça direnenlerin yol açtıkları farklılıklarının da yansıtıldığı filmin geride kalanında, siz değerli sinemasever dostlarımızı; üzerindeki sır perdesini uzunca bir süre koruyan, 70 dakikalık bir bölüm daha bekliyor olacak...

***

Emek verilerek ve benzeri bir örneğine rastlamanızın da asla mümkün olamayacağı; alışılmış "nesir" tarzının dışındaki, yüzyıllar içinde güzel Türkçemize yavaş yavaş sızarak eklemlenmiş Arapça, Farsça ve Avrupa kökenli sözcükler bütününe entelektüel taklaların attırıldığı...

"Irkçılık", "faşizm", "homofobi" ve doğruluğunun bilimsel olarak kanıtlanması imkansız bir metafizikten ibaret olan "inanç övücülük" yahut da "yericilik" içermediği için...

Ezberleri bozan "lirik" bir anlatım dili de benimsenmek yoluyla...

25 - 30 kelimelik Türkçe bilgi haznesinin ötesine geçilerek yazılmış, bir başka "özgün" yorumda yeniden buluşmak dileğiyle...

Keyifli seyirler,

Hint mitolojisine konu olan bir çeşit negatif enerjiden beslenen ruh filmi. Bizim korku filmlerinden hallice, epey benzer olmuş. Yetersiz.

İyi olan tüm korku filmlerinden bir şeyler çalıp ortaya inanılmaz kötü bir iş çıkmarmışlar. Gerçekten filmin sonuna kadar bile izleyemedim filmin her şeyi çakma olduğu için asla eğlenmiyorsunuz ve inanılmaz sıkılıyorsunuz.

Bu hesabı sırf bu yorumu yazmak için açtım. Sakın gitmeyin bu filme paranıza yazık olur ben arkadasım ıle gıttım sıkıntıdan koltukları kemırmeye basladık. spoı mıpoı yı bosverın bı yaratık var bırılerını olduruyor falan fılan cok bastan savruk bır fılm asla korku ıle alakası yok asla kalıtelı bır fılm degıl parama ve vaktıme yazık oldu gıtmeyın kardeslerim