Açlık eleştirileri

Senaryosunu Kongdej Jaturanrasamee'nin yazdığı ve yönetmen koltuğunda da, "Ruedoo ron nan chan tai" (2013) ve "Sang krasue" (2019) isimli korku filmlerinde de imzası bulunan Taylandlı sinemacı Sitisiri Mongkolsiri'nin oturmakta olduğu "Hunger"; Mongkolsiri'nin bu sinema geçmişinin kendisine sağladığı avantajın da yardımıyla, kapitalizmin sebep olduğu sınıflar arası "diyalektik çelişki ve uçurumun", yirmili yaşlarındaki genç bir kadının gastronomi kariyerindeki yükseliş yolculuğu biçiminde gözlere sokulduğu, gerilim dozu yüksek bir drama olarak geliyor karşımıza...

Gelin isterseniz, oldukça mütevazı bir bütçeyle çekildiği her halinden belli olan ve (yine bu mecrada, detaylı bir yorumunu da paylaştığımız) “Gisaengchung / Parasite”in (2019); insanları yanlış yönlendirerek eksik bıraktığı sınıfsal analiz işini, tüm çıplaklığıyla çarpıcı bir şekilde tamamlayan bu Netflix filmine biraz daha yakından bakalım...

***

Şef'in yardımcısı Dang Amca'nın (Prachan Vong-uthaiphan) yönlendirmesiyle "Hunger"ın mutfağını, banyoda sakal traşını tamamlamakta olan Şef Paul'ün (Nopachai Chaiyanam) sabah denetimine hazırlayan dört kişilik ekip; planlanmış bir dakiklik içinde işlerini tamamlar tamamlamaz, hazır ol da sıralanarak şefi beklemeye koyulurlar...

Şef'in gerçekleştireceği, bir iki düzeltme dokunuşu sonrasında; artık her şey yolundadır...

***

Varlıklı insanlar için düzenlenen, bir villa bahçesi yemeğinde, akvaryumdan canlı olarak çıkardığı kocaman bir istakozu Şef Paul; kimilerinin telefon kamerasıyla kayıt altına aldığı bir acımasızlıkla, parçalarına ayırarak suyun fokurdamakta olduğu tencerenin içine atar...

Bunu, pişmiş istakoz ile onun için hazırlanan sosların masaya yerleştirileceği; özenle tasarlanılmış bir sofra seremonisi izler...

Ve ardından da Şef yemeği:

"Asıl kazananlar, daima en çok açlık çekenlerdir... Afiyet olsun..." (Yani bir türlü doymak bilmeyen kapitalistlerdir) diyerek de sunar...

Ancak...

Normal insanlar gibi, çatal, bıçak, peçete kullanılmayacak ve sosa banıldıktan sonra; kapitalizmin doğası gereği emekçinin alın teriyle beslenen vampir burjuvalarca, (sonradan görmeliğe yaraşır) iğrendirici bir şekilsizlik çerçevesinde midelere indirilecektir istakoz...

***

Bangkok'un Eski Kent bölgesindeki...

Babasına (Thongkoo Tejasen) ait, yoksul insanlara (özel bir Thai lezzeti olduğu bilinen) "Pad See Ew / Kızartılmış Hazır Erişte" servis edilen sokak kenarındaki küçük restoranında, evin en büyük çocuğu olarak aşçılık yapmakta olan (sıradışı bir performans ile Chutimon Chuengcharoensukying'in canlandırdığı) Aoy'a birgün; yemeğinden sadece bir lokmayı yutar yutmaz masadan kalkıp yanına yaklaşarak kendisine, "Yeteneklerin burada harcanıyor..." diyen müşterilerinden, "Hunger"da ikinci aşçıbaşı yardımcısı olarak çalışmakta olan Tone Wittaya (Gunn Svasti), cebinden çıkarttığı "Hunger" yazılı kartviziti eline tutuştururken, "Yarın seni alırım..." demeyi de unutmaz...

Bu arada...

Aoy'un arkadaşlarından, bilgisayarda içerik üreticisi Au (Bhumibhat Thavornsiri) ile Jang (Apavee Binkumson) ve diğerleriyle de (Ratikorn Jitthartorn, Thanatchaporn Utsahajit) tanışırken; sokakta park yasağı olması gerekçesiyle restoranın önündeki külüstürü çektiren trafik polisinin gerçekte, sürücüsünden aldığı avantasını cebine attığı lüks bir otomobile yer ayarlamakta olduğunu öğreniriz...

***

Neyse...

Akşam olup da, eve geçildiğinde...

Duşunu da alarak hafifleyen Aoy, küçük kız kardeşi Joy'un (Siriyaporn Trisirinan) bilgisayarının başına geçerek; mottosu "Ne kadar çok yersen, o kadar çok acıkırsın..." olan "Hunger"a ilişkin bir arama yaptırır...

***

Ertesi gün...

Söz verdiği gibi gelen Tone, Aoy'u alarak; Bangkok'un en görkemli plazalarından birinde bulunan Hunger'a götürür...

İlk kez böylesine yüksek bir mekana çıkan Aoy, cebinden çıkarttığı telefonla; havalı bir Bangkok manzarası çekmeyi de ihmal etmez...

***

Derken mutfağa teşrif eden Şef Paul...

Aoy ile bir diğer aday Patt'i (Arttasit Pattanasatienkul), kızarmış pilav pişirterek test eder...

Ve kazanan...

Şef kendisine, "Neden burada çalışmak istiyorsun?" diye sorduğunda; "Özel biri olmak istiyorum..." şeklinde karşılık veren Aoy olur...

***

Sıra...

Güzelce bir yıkanıp kıyafetlerini değiştirerek, "içinden çıktığu mahallenin sefalet kokusunu" üzerinden atan Aoy'un; ekibin diğer üyelerini, birer birer tanımasına gelmiştir...

***

Zaten bildiğimiz gibi, bir çok savaşa da katılmış eski bir asker olan Dang Amca; Şef'in sağ koludur...

Tue (Ratchawat Vichianrat), çorba bölümünün sorumlusu...

Bir kaç ay önce aralarına katılan Keng (Pattarawit Junthai), soğuk mutfak, sos ve tatlılar konusunda uzmandır...

Temizlik, Tayca bilmeyen ve o yüzden de sürekli gülümseyen Bae'nin (Rangsit Budngam) işidir...

Kendisinin, Hunger'a katılmasına vesile olan Tone'da; Dang Amca'nın yardımcısıdır...

***

İşte bundan böyle Aoy...

Şef Paul ile birlikte altı kişi eden birbirinden yetenekli insanın oluşturduğu, son derece ünlü bir catering şirketi olan Hunger'ın içinde; kızartma ustası olarak kendine yer edinerek tutunmaya çalışacaktır...

***

İlk deneyimi de...

General Premsak'ın (Tanaseit Youngkitdachopat) evinde, siyaset ve iş camiasının önemli simalarından mürekkep; on beş konuğa hizmet verilecek olan, "et ve kan" temalı özel bir doğum günü partisi olacaktır...

Yalnız Şef...

Her şeyin, çarpıcı renklerde olmasına ilaveten yiyenin ağzını batıracak kadar sulu ve salaş olmasını da isterken...

Aoy'da, Wagyu bifteğini; çiğnemeye gerek bırakmayacak şekildeki yumuşak parçalar halinde kızartmakla ilgilenecektir...

Ama önce...

Söz konusu bifteği, Şef'in belirlediği kalınlıkta doğrama; peşinden de, arzulanan kıvamda kızartılması sınavlarından geçmesi gerekecektir...

Dakika 30...

Fakat hemen ifade edelim ki, film aslında yeni başlıyor...

Dolayısıyla da, filmin geride kalanında siz değerli sinemasever dostlarımızı...

Bay Tos'un (Varit Leesavan) devreye girerek Aoy için, "Hunger"a rakip olarak "Flame"i kuracağı; Bayan Milky'nin (Lalita Paisarn) konağında vereceği, görgüsüzlüğün tavan yapacağı davet ve kendini kanunların üstünde görerek Genel Kurmay Başkanı Kui'ye (Passakorn Angsusingh) Milli Park'ta avladığı, koruma altındaki boynuzlu kuzgun kuşlarından birini pişiren Şef Paul'ün genç öğrencisi Aoy ile olan rekabeti anlatılmaya devam edilirken, "derin yoksulluk" ile bu yoksulluğu üretmesinin yanı sıra sürdürülmesini de sağlayan doymak nedir bilmeyen "acımasız kapitalist düzen çarkının" sergilendiği 100 dakikalık bir bölüm daha bekliyor olacak...

Keyifli seyirler,

İyi olmak için en iyi olmak için hissedilen açlık hiç bitmez. Yoksul ile zenginin farkı hep hissedilecek çünkü insan doysa da açlık hissi gitmeyebiliyor eğer sevgi yoksa. Sevgi ve aile bağı açlığı dindiren tek şey