Air - Beyazperde.com eleştirisi : Görünmeyen "Majesteleri" ve bir pazarlama dehası..

Oscar ödüllü yönetmen ve oyuncu Ben Affleck’in hem yönetip hem oynadığı Air filminin bence alametifarikası; filmin yıldızı sayılacak Michael Jordan’ı hiç göstermeden, onun çevresinde yaptığı manevraları, yıldız bir oyuncu kadrosuyla şekillendirmesi. Affleck’in takımına Matt Damon liderlik yaparken, Viola Davis, Jason Bateman, Chris Tucker, Chris Messina gibi isimler de kadronun geri kalanını oluşturuyor. 

Yıl 1984, Nike zorlu günler geçiriyor. Birkaç yıldız ismi markayla anlaşma yapmaya ikna etmeleri gerekiyor ancak bu iş elbette öyle kolay değil. Adidas ve Converse gibi rakipler aportta bekliyor. Nike pazarlama ekibi ünlü ve başarılı isimler üzerinde dururken, Sonny Vaccaro tek bir isme odaklanıyor. Nike’nin ise tek bir isme verecek, o kadar bütçesi yok. Ancak şirketin daha sonra pazarlama dehası olarak anılacak ve spor pazarlamasının doğasını sonsuza kadar değiştirecek ismi Sonny Vaccaro’nun da yılmaya niyeti yok. Ne yapıyor ne ediyor Phil Kinght’ı (Nike’nin kurucu ortağı ve yöneticisi) tüm parayı tek bir isme vermeye ikna ediyor. Geriye Michael Jordan’ı, daha doğrusu annesi Deloris’i ikna etmek kalıyor. Bu oyunun rainmaker'ı olarak Vaccaro, tüm sorumluluğu üzerine alıyor ve yollara düşüyor!

80’lerin tüm klişelerini uygulayan Ben Affleck'in Air'ini izlemek, toplumun Michael Jordan'a olan hayranlığının ne kadar derin olduğunu keşfetmek gibi. Oscar ödüllü yönetmenin beşinci filmi, her şeyden önce Jordan’ın tüm zamanların en iyi sporcularından biri olduğu gerçeğinden hareketle Chicago Bulls yıldızına bir saygı duruşu niteliğinde. Air’i Cameron Crowe'un Jerry Maguire'ı ile karşılaştırmadan önce, Jerry Maguire’ın çok daha fazla karakter odaklı olması ve endüstrinin sporcuları kötüye kullanma şeklini ön plana çıkarması düşünülmeli. 

Affleck'in, Jordan'ı hiçbir zaman tam olarak kamerada göstermemek konusunda akıllıca bir seçim yapması ve rol için yüzü görünmeyen bir vücudu kullanması kahramanı ilahlaştırıyor. Bunun sonucunda da Jordan’ın yerine spot ışığının annesi Deloris rolündeki Viola Davis'e odaklanmasına izin veriyor. Affleck'e göre anne rolünü Davis'in oynaması, Jordan'ın filme onay vermesinin bir koşuluymuş ve görüyoruz ki hiç de yanlış bir tercih değil.

Affleck, ilgi çekici bir hikayeyi nasıl anlatacağını biliyor ve Air, sonucunu bilsek bile bu anlaşmanın ayrıntılarını ilgi çekici hissettirmeyi başarıyor. Ancak Space Jam, The Last Dance ve The Shot'ın büyüsü altında yetişmeyen nesiller için, Air’in ne kadar etki yaratabileceğini söylemek de zor.