Kayıp Balık Nemo 3D - Beyazperde.com eleştirisi : Balıkların Düşsel Yaşamı

Yerüstündeki hayatımız bize her zaman doyurucu gelmeyebiliyor. İnsan aklının keşif merakı bu yüzden sınırlarını çoktan aştı. Artık farklı yöntemlerle doğanın tam olarak bize sunmadığı yanlarını da keşfeder olduk. Dünyanın dörtte üçünü kaplayan denizlerin altındaki sır dünyası da buna dahil. Yılllarca Kaptan Cousteu bu merakımızı yaptığı belgesellerle gidermeye çalıştı. Öyle ki, bir dönem Kaptan Cousteu'nun solungaçları olduğundan şüphe etmeye başlamıştık.

Denizin altına kamerasını sokup bizi "derinlik sarhoşu" yapan yönetmenler de oldu tabi ki. Ama Nemo Kayıp Balık, bütün bu çalışmaların arasında ayrıcalıklı bir yapım. Animasyon harikası tabirini fazlasıyla hakeden film; hem teknik özellikleriyle, hem de dokunaklı hikayesinin rengarenkliğiyle algımızı kamaştırıyor. Benzer animasyonlardan kendisini ayıran en belirgin özelliği ise, kullanılan karakterlerin özellikleri.

Genel olarak olağanüstü kahramanların müthiş dönüşümler yaşayarak, büyük işler başardığı animasyon filmlere alışığız. Nemo'da ise başroller tam tersine zayıflıklarıyla ve kusurlarıyla dikkati çekiyor.Oğlunu korumayı takıntı haline getirmiş baba Marlin, babasının sözünü dinlemeyen aklı havada oğul Nemo ve filmin en eğlenceli unsurlarından olan amnezik balık Dory, mevcut özellikleriyle hikayenin en dikkat çekici karakterleri. Ancak filmin en başarılı yanlarından birisi yan karakterlerin bile işlevsel olarak maksimum verimlilikte sunulması. Örneğin ekonomik kullanımlarıyla tam bir yaratıcılık başarısı olan martı kolonisi ilk akla gelenler. Avustralya aksanlı vejeteryan köpekbalıkları, beceriksiz yengeçler, 150 yaşında kendini genç hisseden Amerikan tavırlı su kaplumbağaları bu su altı galerisinin diğer akla gelen kahramanları. Özellikle martılar az ama öz varlıklarıyla filmin mizahi yanını besleyen en çarpıcı karakterler olarak dikkat çekiyor.

Film yaratılırken National Geographic arşivleri titizlikle incelenmiş, balık davranışlarının kökenlerine kadar herşey en ince ayrıntılarıyla ele alınmış. Hepimizin günlük hayatta espri malzemesi yaptığı "balık hafızası" kavramı balık Dory karakterine müthiş bir zenginlik katmış mesela. Günlük hayatta mecaz ihtiyacımız için kullandığımız bu benzetme, bire bir olarak esprinin kaynağına monte edilmiş. Filmin en renkli karakterlerinden biri şüphesiz Dory. Verdiği mesajı espriyle yoğuruyor ve seyirci boğazına takılmadan sorunsuz bir şekilde hazmedebiliyor.

Hikaye su altından yeryüzüne çıktığında ise insanoğlunun ne kadar tehlikeli bir yaratık olduğunu daha iyi anlıyoruz. Su altındaki yaşamın detayları o kadar çekici geliyor ki, filmin ayakları yere bastığında bir parça rahatsızlık hissediyoruz. Kendine hediye edilen balıkları özel bir marifetle heder eden haşarı kız çocuğu hem gülünç geliyor insana hem de ürkütüyor.

Ebeveynlerin çocuklarına güven duyması ve kendi yeteneklerini keşfetmek için onları biraz rahat bırakmanın gerektiğini anlatıyor film. Ayrıca dostluk ve dayanışma gibi kavramları son derece keyifli bir anlatımla izleyenlere aktarıyor. Akvaryum balıklarının, aralarına okyanusun derinliklerinden katılan küçük dostlarına söylediği söz ise bir hayli anlamlı:"Bütün kanalizasyonların sonu denize çıkar". Başımıza gelen felaketlerin ardından bir şekilde paçayı kurtarabilme şansımız var yani. Tek şart doğru yolu takip etmek.

Nemo, izlenmesi gereken bir animasyon. İleride hafızanızı zorladığınızda rahatlıkla hatırlayabileceğiniz bir film izlemek istiyorsanız -buna balık hafızalı olanlarımız da dahil- bu filmi izleyin. İzledikten sonra evinde akvaryumu olanların, balıklarına daha farklı gözlerle bakacaklarından da eminim.